Месец: м.г

Проценките покажуваат дека најмалку 80% од сите срцеви болести, срцев удар и дијабетес тип 2 може да се спречат, со РЕДОВНА ПОСЕТА НА ВАШИОТ ЛЕКАР, кој ќе ви даде совет како да го намалите ризикот од кардиоваскуларни болести, и како да го подобрите здравјето!

Затоа, со оваа кампања целта е ДА СЕ ПОДИГНЕ СВЕСТА КАЈ ГРАЃАНИТЕ ЗА ГРИЖА ЗА ЗДРАВЈЕТО!

Во период од 01.03.09. 2016година во Загреб, Хрватска,  се одржа школа за магнетна резонанса на срце  во организација на Европското Здружение за Магнетна Резонанса во Медицина и Биологија во склоп на  Европско Здружение за Радиологија.

Школата беше олична комбинација на предавања и интерактивни работилници во мали групи на учесници од страна на  предавачи, експерти од областа на радиологијата од различни европски земји.

Учесниците имаа можност да се запознаат со предностите на магнетната резонанса како одлична имиџинг метода која прецизно ги прикажува срцевата морфологија и функционалност.

Др. Лидија Вељановска Кириџиевска, радиолог, активно учествуваше на курсот како претставник од Македонија и дел од тимот на Др. Жан Митрев.

Теми кои беа обработени на курсот :

Базични принципи на магнетна резонанса на срце

Компјутеризирана томографија на срце

МР карактеристики кај: Фиброза, Амилоидоза, Кардиомиопатија, Срцева слабост, Вродени срцеви заболувања, Валвуларни заболувања

Исхемични срцеви заболувања: Инфаркт, Вијабилитет, Перфузија, Стрес, Туморски промени на срце, заболувања на перикарда

Директор на курсот :

Jens Bremerich, Basel/CH

Локален организатор:

Maja Hrabak Paar, Zagreb/HR

Место на одржување : Клинички болнички центар , Загреб,  Хрватска

Предавачи:

F. Santini,Phd, MRSE, –  J. Bremerich Peter T. Buser, MD, Phd, University hospital Basle , Basle Switzerland
Marcus Carlsson, MD, PhD, Assoc Prof, Lund University, Sweden
Prof.Dr.med Matthias Gutberlet, Cardiovascular Center , University of Leipzig
Luigi Natale MD, Chatolic Universitu of Rome, Italy
Peter Hunold University hospital Schleswig-Holstein, Lubeck, Germany,

A.Jacquier, MD,PhD, Center for magnetic resonance in medicine and biology, Marseille , France

– A.Redheuil MD, PhD University of Sorbone

– Maja Hrabak Paar, University Hospital Center Zagreb , Croatia

По  завршувањето на школата секој учесник доби тест по чие завршување беа доделени и сертификати за присуство.

На 07.09.2016 година продолжи со работа интерниот научен клуб во рамките на специјалната болница по хируршки болести “Филип Втори” чија цел е информирање и едуцирање на персоналот за новитетите во медицината.

На првиот состанок од новиот циклус на собири на научниот клуб се одржаа неколку предавања од областа на физиотерапијата по повод светскиот ден на  физиотерапевти 08.09.2016 година.

Кардиоген шок претставува состојба на неадекватна ткивна перфузија поради срцева дисфункција. Шокот е најчеста причина за смртност кај хоспитализираните пациенти со акутен миокарден инфаркт а смртноста обично е од 50 – 80%. Брзото препознавање и превземање на соодветни мерки, кај пацеинтите со кардиоген шок, го подобрува раниот и касниот исход. Според последните испитувања инциденцата на кардиогениот шк изнесува 5-10% кај пациентите со миокарден инфаркт. Најчеста причина за кардиоген шок е екстензивен миокарден инфаркт, иако може да се појави и при помал инфаркт кај пациенти со претходно компромитирана левокоморна функција.

Шокот кој настанува може да е резултат од есктензијата на инфарктот, реоклузија на претходно инфарцирана артерија, или декомпензација на миокардната функција во неинфарцираната зона поради метаболни абнормалности. Од особена важност е фактот дека големите зони на нефункционален но вијабилен миокард може да влијаaт на развојот на кардиогениот шок кај пациенти после миокарден инфаркт.

Кардиогениот шок може да биде предизвикан и од механички компликации- како што се акутна митрална регургитација, руптура на интервентрикуларен септум, руптура на слободниот ѕид  или пак голем инфаркт на десната комора.  Другите причини на кардиогениот шок опфакаат миокардит, терминален стадиум на кардиомиопатија, миокардна контузија, септичен шок со тешка миокардна депресија, миокардна дисфункција после пролонгиран кардиопулмонален бајпас, валвуларна срцева слабост, и хипертрофична обструктивна кардиомиопатија.

Прикажуваме случај на навремено интервенирање при состојба на кардиоген шок предизвикана од преден енстензивен миокарден ифаркт кај Ф.А -53 годишен пациент. Пациентот беше донесен со возило на итна медицинска помош во лошна општа состојба со јака стеглива градна болка, гушење кои започнале неколку часа пред прием,  намален крвен притисок и јасни ЕКГ знаци за преден миокарден инфаркт – елевации во антериорните одводи и проширување на QRS комплексот. Ехокардиографскиот предглед покажа акутно намалена ежекциона фракција и прогресивна намалена подвижност на предиот срцев ѕид како и на срцевата преграда. На пациентот му беа направени лабораториски иследувања за состојбата на срцевите маркери чии резултати беа повеќепати зголемени над референтната вредност.

Пациентот веднаш беше припремен за коронарна агиографија при која се откри акутно запушување на левата предна артерија на срцето (слика 1) и се пристапи кон стентирање со претходна балон дилатација на запушената артерија. (слика 2)

Имплантираниот стент е од новата генерација – DES стентови кои се обложени со медикаменти и имаат подобар долгорочен исход. Во текот на интервенцијата беше поставен на антиагрегациона терапија и привремено му беше имлантирана интрааортна балон пумпа со цел да се зголеми снабеноста со крв на срцето и на организмот.  По интевенцијата беше пренесен на одделот за интензивна нега за понатамошно следење на виталните функции и примање на соодвента терапија за стабилизација на состојбата. Пациентот беше отпуштен дома по престој од само 6 дена во добра кардијална и општа состобја.

Перзистентен артериски канал или перзистентен дуктуд артериозус (ПДА) е вид на вродена срцева мана при која постои комуникација меѓу градната аорта и пулмоналната артерија. Овој канал е важен за циркулација на плодот пред раѓање и обично се затвора во првите 12-24 часа од животот. Каналот се затвора од контрахираната мазна мускулатура на средниот слој од крвните садови, со што првично функционално се затвора, а потоа настанува и дефинитивно затворање и негово претворање во артериски лигамент. Доколку не настане контрахирање по раѓањето каналот останува постојано отворен. Појавата на ПДА е некаде 1/ 2000 живородени деца и сочинува околу 6-11% од сите вродени срцеви мани и тоа почесто кај недоносени. Формата на дефектот варира, но најчесто аортниот крај е поширок и се стеснува кон пулмоналниот крај. Поради комуникацијата, крв богата со кислород од аортата преминува преку пулмоналната артерија во белите дробови кои стануваат оптеретени поради дополнителниот волумен на крв. Оваа состојба може да не дава никакви знаци и симптоми но најчесто се забележуваат: чести респираторни инфекции, забрзана срцева работа, отежнато дишење, срцев шум, зголемување на левата срцева комора како и цијаноза на нозете. Кај поголемите канали во детската популација најизразен знак се честите респираторни инфекции, отежнато дишење, срцев шум и потење при доење. Од првиот обид за интервентно затворање на ПДА во 1967 овој начин на решавање е метод на избор.

Прикажуваме случај на интервентно затворање на поголем ПДА кај И.Б – дете на 14 годишна возраст, кај кое е слушнат шум кај матичен лекар. Забрзано дишење и замор при умерен физички напор. По претходно направената кардиолошка проценка ехокардиографски се виде поголем ПДА со умерен хемодинамски одраз на лево-десен шант кој врши волуменско оптеретување на левата комора и на белодробната циркулација.

Детето беше закажано за перкутано затворање на каналот со прерипроцедуално трансторакално ехо – ТТЕ под услови на краткотрајна општа анестезија. Формата на каналот беше конусна со димензии од ангиографското мерење 8х10 мм. Прво се направи аортографија на која беше точно визуелизирана комуникацијата. (слика бр. 1)

Преку феморалната вена- десна предкомора и десна комора- и преку каналот- во аортата беше позициониран долгиот катетер а потоа преку него беше затворен каналот со ПДА оклудер (протеза) од 8х10мм. (слика бр. 2)

Контролната ангиографија покажа комплетно отсуство на проток низ комуникациониот канал. (слика бр. 3)

Детето на контролен преглед беше со субјективно, подобрена општа состојба и со уреден ехокардиографски наод, без шант.

При овие состојби од особена важност е навременото затворање на големите ПДА, со што се спречува појава на понатамошни компликации.

Бројот на досега направените интервенции на вродените срцеви маани преку нога кај деца и возрасни, во Филип Втори од 2003 година до денес е е поголем од 450 пациенти, при што на затварање на ПДА отпаѓаат околу 50-тина интервенции.