Месец: м.г

Современата дијагностика и напреден третман на пациентите ја прави Клиника Жан Митрев најдобар здравствен центар во регионот

Се трудам секојдневно да сум физички активен и притоа ја користам секоја можност да се движам наместо да бидам пасивен. Независно од годишното време, наместо автомобил секојдневно на работа одам со велосипед, или пак одредени обврски ги исполнувам со велосипед. Со тоа го избегнувам долготрајното седење во автомобил и го намалувам стресот и нервозата предизвикани од градскиот сообраќаен метеж. Целата трансформација на здравствениот статус треба да започне со отфрлање на штетните навики и менување на секојдневната рутина. Така започнав јас и промените ги применив во секој дел од секојдневието- вели Д-р Никола Христов, специјалист по кардиоваскуларна хирургија во Клиника Жан Митрев. А, еве го неговото стручно гледиште за различни теми поврзани со кардиоваскуларните заболувања и успехот на клиниката.

Кои се најчестите заболувања на кардиоваскуларниот систем меѓу Македонците? Дали се тоа типични заболувања за нас Македонците?

Д-р Христов: Видот и типот на заболувањата на кардио-васкускуларниот систем кај нас, се исти како и во останатиот дел од светот, можеби зачестеноста, односно преваленцата да е малку поголема. Тоа се должи на вообичаените ризик фактори, кои важат и за остатокот од светската популација. Најчести се: физичката неактивност, пушењето, неквалитетната и неправилна исхрана, зголемена телесна тежина, стресот. Овие случаи и луѓе со вакви симптоми, порано се појавуваа во напредната возраст над 50тите и 60тите години, меѓутоа сега со современиот начин на живот и со зголемување на ризик факторите што влијаат врз секојдневниот живот на човекот, возрасната граница се спушта и сега сѐ почести ни се пациенти кои имаат потреба и од оперативен третман а се во петтата па дури и во четвртата декада од животот.

Клиника Жан Митрев е првиот приватен кардиоваскуларен центар во Македонија, а вие сте станувате дел тимот брзо потоа. Што ја прави оваа клиника денес веќе регионален центар за кардиоваскуларни болести?

Д-р Христов: Клиниката Жан Митрев е регионален па дури и пошироко во Европа, познат центар во третманот на кардиоваскуларните заболувања, пред сѐ поради пристапот во дијагностиката и третманот во овие заболувања. Овде се применува современа дијагностика и напреден третман на пациентите како резултат на континуираното надградување на докторите, бидејќи клучно е да се остане во чекор со новоприменетите техники и технологии. Сите овие квалификации во Клиника Жан Митрев се ставени во функција на подобра и поефективна здравствена нега на пациентите. За најдобра клиника во регионот нѐ квалификува и добивањето на Златен печат од Joint Commission International и тоа по третпат. Со овој сертификат се потврдува дека здравствената институција поседува највисоки стандарди од аспект на квалитетот на здравствените услуги и грижата за безбедноста на пациентите, а се добива со детална анализа на капацитетите во операционите сали, експертизата на докторскиот персонал, посветеноста и професионалноста на лекарите и вработените кон пациентите. Според зборовите на комисијата Клиника Жан Митрев има капацитет и потенцијал да биде Mayo Клиника не само на Балканот туку и за Европа, а тоа зборува само по себе за значењето и улогата што ја имаме.

Какви беа Вашите почетоци, како станавте втор човек за карди-васкуларни интервенции во Клиника Жан Митрев?

Д-р Христов: Нашата клиника функционира 24 години, стартот беше во 2000 година на 1 март. Јас како млад завршен доктор со желба за учење хирургија и со желба да се учи од најдобриот, дојдов и се претставив на д-р Жан Митрев кој ми даде шанса да бидам дел од тимот млади лекари кои се доедуцираат во клиниката. Така што јас сум дел од оваа приказна од самите почетоци, веќе од втората операција. Мојот професионален пат беше долг и мачен бидејќи јас ги исполнував своите обврски тука на клиниката како млад лекар и во доменот на дијагностика и дежурства и на интензивна нега или во операција сала. Дополнително на ова беа и моите обврските како специјализант за општа хирургија, кои морав да ги извршувам на Медицинскиот факултет Скопје. Се случуваше од сабајле да одам на клиника, а попладне да бидам тука, па да имам дежурство вечерта а веќе следниот ден повторно со редовните обврски. Тоа беше период исполнет со многу пожртвуваност за она што се сака во животот и период што го означи мојот понатамошен пат. Сепак она што го добив тука е посебно важно, и покрај теоријата што ја добивав во тек на студиите. Тука го зацврстив моето теоретско знаење со вистинска практична работа со пациенти. Тоа беше одлучувачко и тоа е она што ја прави оваа клиника да биде регионален здравствен центар, постојаната едукација, истражувањата, надградувањето и стекнувањето со поголема експертиза, а сето тоа во функција на подобра здравена нега на пациентите.

Поттикнато од овој пристап и јас набрзо по влегувањето во Жан Митрев Клиника, ја продолжив мојата едукација со тригодишен престој во Америка на универзитетот во Лос Анџелес што многу придонесе за подетално да се запознаам со напредните размислувања во кардио-хирургијата. Овој мој престој потоа најде примена во секојдневната наша практика и во третманот на најтешките пациенти, за денес да функционирам како заменик или втор човек во кардио-васкуларната хирургија во Клиника Жан Митрев.

Што е најважно да поседувате за да сте дел Клиника Жан Митрев, дали е доволна само специјалистичката вештина?

Д-р Христов: Нашата болница според бројот на операции, резултатите и типот на патологија што ја третираме се рангира на исто ниво со водечките болници во Европа па дури и во Америка. Во стекнувањето на овој статус улога играле повеќе фактори, но пред сѐ тимот доктори специјалисти предводени од д-р Митрев, доктори со меѓународно искуство и реноме, со постојано надградувано портфолио со нови достигнувања и публикации. Како тим и како поединци многу често учествуваме во мултидисциплинарни проекти од истражувачка и иновативна природа, на меѓународно ниво, чија цел е поместување на границите на современата медицина. Сето тоа, теоријата и доедукацијата, заедно со континуираната работа, води до тоа да се справиме со најтешките случаи во кардио-васкуларната патологија. Зборуваме за искуство и знаење во поставување дијагностика, предлагање опција за хируршки третман и секако тој третман да заврши со успешно лекување. Ова е видливо и по нашите резултати, извршените интервенции и успешноста, а секако и според зголемувањето на бројот на пациенти кои ни ја доверуваат грижата за нивното здравје. Ваквиот начин на функционирање, поткрепено со бројните успеси, води до континуирано зголемување на довербата кај пациентите.

Честопати, докторите виталноста на кардиоваскуларниот систем делумно ја припишуваат и на физичката активност. Дали и каква физичка активност се препорачува?

Д-р Христов: Точно е дека постојат студии дека многукратно се намалува морталитетот и морбидитетот од кардиоваскуларни заболувања кај лица кои се физички активни. Но, потребна е секојдневна и континуирана физичка активност, пешачење, возење велосипед, па дури и качување по скали наместо користење лифт. Долготрајната физичка активност позитивно влијае и спречува појавување и развивање на компликации за кардиоваскуларни заболувања и ги намалува ризик факторите. Тоа е повеќекратно докажано и затоа една од препораките за лицата кои имаат генетски предиспозиции за кардиоваскуларни заболувања да ги намалат шансите е физичката активност која треба да е секојдневна, а еднаш до двапати во текот на неделата да биде поинтензивна но краткотрајна, 10 – 20 минути до половина час.

Дали имате и која е вашата практика и дневна рутина за зачувување на здрав и витален кардиоваскуларен систем?

Д-р Христов: Се трудам секојдневно да сум физички активен и притоа ја користам секоја можност да се движам наместо да бидам пасивен. Независно од годишното време, наместо автомобил секојдневно на работа одам со велосипед, или пак одредени обврски исполнувам со велосипед. Со тоа го избегнувам долготрајното седење во автомобил и го намалувам стресот и нервозата предизвикани од градскиот сообраќаен метеж. Целата трансформација на здравствениот статус треба да започне со отфрлање на штетните навики и менување на секојдневната рутина. Така започнав јас и промените ги применив во секој дел од секојдневието. Освен движењето, внимавам на изборот на храна, избегнувам процесирана храна, многу обработена, термички или со разни додатоци како конзерванси, а внесувам многу зеленчук и овошје. Она на што посебно внимавам е сонот па дури имам и монитор за следење на сонот. Правилниот сон, со 7 до 8 часа одмор е предуслов за долговечност и го намалува ризикот од кардиоваскуларни заболувања. Една штетна рутина, заменив со многу поздрава опција и создадов навики кои се благопријатни за мојот организам а посебно за виталноста на кардиоваскуларниот систем.

Покрај посветената работа, наоѓате време и за рекреација која што премина во полупрофесионален велосипедизам. Колку сериозно е ова и што подразбира?

Д-р Христов: Возењето велосипед, од рекреативна рутина кај мене се разви во една поголема пасија, така што сега го практикувам и на едно поинтензивно и посериозно ниво. Ова доведе до тоа да станам член на велосипедскиот клуб „Енерџи“ и во рамките на својата возраст да возам со поголема динамика и на подолги релации. Тоа подразбира барем 4 пати неделно возење на подолги и поинтензивни патеки, до Водно, во сабота дури и подолги тури како до тетовско Милетино, а во недела исто долги но и релаксирачки релации, кога практикуваме дури и да седнеме на кафе. И токму тоа е практикување на полупрофесионален велосипедизам, со релации и патеки но без натпреварувачки карактер. Сфатив дека овие спортови и рекреација во природна средина, на отворено, посебно ме привлекува, па покрај велосипедизмот, во последниве години, исто така, голема страст развив и кон скијањето, а како пандан на оваа сезонска активност се посветив и на друга сезонска активност познато како исправено веслање. На некои од овие авантури, чест придружник ми е моето куче, што го дополнува задоволството и уживањето. Сите овие мои преокупации произлегуваат од потребата да се излезе од урбаниот хаос, да се амортизира стресот и да се побара некаква канализација на негативната енергија што ни ја наметнува секојдневниот современ живот. Но, уживањето и позитивните чувства, промената во психофизичката состојба што ја увидов кај себе, ме тера да одам чекор понатаму или степен повисоко.

Доктор, велосипедист и уште љубител на вина, важите за одличен познавач на вината, како ја развивте оваа страст, дали само како љубител на вина или сте се посветиле поподробно, со специјализирана едукација?

Д-р Христов: Освен што сум љубител на вино, посебно на црвено вино и во таа моја пасија самиот сум создал знаење и сум си го дефинирал вкусот, немам некоја посебна едукација. Иако сум присуствувал на многу вински работилници и дегустации за кои мислам дека се посебно искуство за сите љубители на виното и корисни барем во оној дел, кога сакам нешто барем да научам нешто повеќе. Лично преферирам црвени вина, а македонските црвени вина ми се посебна слабост.

Македонски сорти, иако не се автохтони, сепак се типични за кај нас, како Кратошија и Вранец создаваат уникатни вина и тоа е богатство што треба да го цениме. Сепак, во однос на консумирањето вино, едно кон што дисциплинирано и без никакви отстапки се придржувам е одговорно консумирање. Само во сабота, умерено и тоа на ручек за да има време алкохолот да се исфрли од организмот до недела наутро кога ги имам редовните велосипедски тури. Одговорноста кон пиењето е поттикната и од професионален аспект, односно никаков алкохол во работни денови и дежурства и ова е бескомпромисно.

Што е најдобриот лек за здраво срце?

Д-р Христов: Мислам дека најдобриот лек за здраво срце е во балансот на сето ова што го спомнавме, а тоа е доволно и добар сон, намалување на стресот, практикување на физичка активност, целосно отфрлање на цигарите, менување на начинот на исхрана. Избегнување на конзервирана и зачинета, солена или блага храна, затоа што тоа влијае врз крвниот притисок. За здраво срце потребно е баланс меѓу сите овие работи, да не се претерува ни со едно. Сето тоа кога ќе се комбинира во една умерена и добро скроена животна дневна рутина има моќ да го продолжи животниот век. Ова е начин да се спротивставите и на генетските предиспозиции за појава на овие заболувања, затоа што се намалуваат ризик факторите кои дополнително влијаат на генетските предиспозиции.

Извор: Машки Магазин

Денеска во нашата клиника ни беше чест и задоволство да ги пречекаме идните сестри. Групата од средношколци од на СМУГС „Д-р Панче Караѓозов“ SHMMQSH”D-r Pançe Karagjozov” од Скопје заедно со 22 ученици, нивни гости од ,,Курт Николин Гимназиум,, од Норчепинг – Шведска, имаа прилика да се запознаат одблиску со дневните случувања во клиниката. Како дел од Еразмус проектот – учениците придружени од своите професор Nina Knaggs, Bekim Fera, Sonja Gliguroska направија комплетна обиколка на просториите и одделите со цел запознавање на работните процесеси на нашата установа. Им благодариме и им посакуваме успех во нивното понатамошно образование.

Светскиот ден на бубрегот претставува глобална кампања, која има за цел да ја подигне свеста за важноста и грижата за бубрежното здравје. Се одбележува од 2006 год секој втор четврток во месец март. Кампањата за 2024год се фокусира на подигање на свеста за унапредување на рамноправниот пристап на нега и оптимално медицинско лекување на бубрежно болните.

Важноста од еднакво бубрежно здравје за сите

Се проценува дека бубрежните болести погодуваат над 850 милиони луѓе ширум светот. Колку е сериозна бубрежната болест укажуваат и статистиките дека секој десетти возрасен во светот има со одреден степен на бубрежна слабост, тоа значи дека секој трети до петти жител има шанса да развие хронична бубрежна болест. Се предвидува дека во 2040 година Хроничната Бубрежна Болест ќе биде петта водечка причина за смртност на годишно ниво. Од заболените два милони луѓе ширум светот имаат потреба од дијализно лекување.

Во нашата држава, секоја година околу 400 нови пациенти започнуваат лекување со хронича дијализа, која што претставува доживотен третман, доколку не се направи трансплантација. Колку е ова страшно, зборува податокот дека последните дваестина години 67% од нефролошките пациенти се со потреба од редовна заместителна терапија. Во нашата држава над 85 % од тие пациенти користат хемодијализа како третман, а околу 12 % се трансплантирани.
Сето ова зборува многу за глобалното влијание на Хроничната Бубрежна Болест врз квалитетот на животот на заболените, но и врз целокупното чинење на третманот и економијата на државите.

Почесто мислете на Хроничната Бубрежна Болест

Хроничната бубрежна болест може да се развие на која било возраст, но е почеста со зголемувањето на возраста, така што еден од факторите кој што влијае на зголемувањето на бројот на хроничните бубрежни заболувања во одредени земји претставува и стареењето на населението и дебелината. Се проценува дека околу еден од пет мажи и една од четири жени на возраст меѓу 65 и 74 години, како и половина од луѓето на возраст од 75 и повеќе години имаат Хронична бубрежна болест. По 40-та година, филтрацијата на бубрезите почнува да опаѓа за приближно 1% годишно, така што покрај природното стареење на бубрезите, многу состојби кои ги оштетуваат бубрезите се почести кај повозрасните луѓе, меѓу кои дијабетесот, високиот крвен притисок и срцевите заболувања. Дијабетесот и високиот крвен притисок се најчести причинители на бубрежни заболувања. Високиот крвен притисок предизвикува една четвртина, а дијабетесот една третина од случаите на бубрежна слабост.

Во раните стадиуми на Хронична Бубрежна Болест нема никакви симптоми и знаци. Може да е загубена и повеќе од 90% на бубрежната функција без да се почувствуваат било какви симптоми. Но, постојат едноставни лабораториски иследувања кои може да ја потврдат болеста, како што е определувањето на нивото на креатининот во крвта, како и наод на протеини во урината.

Дали терапевтските можности се достапни за сите подеднакво?

Најновите откритија во терапевтскиот пристап нудат огромни можности за спречување и одложување на болеста, ублажување на компликациите, кои што се многу чести кај Хроничната Бубрежна Болест – кардиоваскуларните, мозочните и терминалната бубрежна болест, овозможувајќи продолжување и подобар квалитет на животот кај лицата со бубрежни заболувања.
Новите терапии и терапевтски пристапи би требале да бидат подеднакво достапни за сите пациенти, во сите земји ширум светот, но недоволната свест за Хроничната Бубрежна Болест, како и недоволното познавање и довербата во новите терапевтски можности и стратегии, недостигот на соодветен професионален кадар – нефролози, како и трошоците околу лекувањето, придонесуваат за појава на големи разлики во пристапот до лекување, особено во земјите со низок стандард, како и кај дел од популацијата во земјите со висок стандард. Сите овие нееднаквости ја нагласуваат потребата од развивање на поголема свест за Хроничната Бубрежна Болест и изградба на капацитети за соодветна здравствена бубрежна нега.

Постигнување на оптимална бубрежна нега во себе вклучува пред се надминување на: недостатоците во рана дијагноза на болеста, недостигот на универзална здравствена заштита и осигурување, ниската свест меѓу здравствените работници, предизвиците со трошоците и достапноста на лековите.

Што треба да се направи за да се намали ризикот од развој на бубрежна болест?

Она што треба да се направи за да се намали ризикот од развој на бубрежна болест е секако:

• Да бидете активни и да вежбате;
• Да јадете здрава храна, да ја контролирате телесната тежина;
• Редовно да го проверувате и контролирате шеќерот во крвта;
• Барем еднаш годишно да го проверувате нивото на протеини во урина;
• Редовно да го проверувате и контролирате вашиот крвен притисок;
• Да земате соодветен внес на течности;
• Да прекинете со пушење;
• Да не користите лекови без препорака на вашиот доктор;

Проверете ја вашата бубрежна функција ако имате еден или повеќе ризик фактори како што се дијабет, хипертензија, обезност или доколку имате семејна историја на бубрежна болест.
По повод Светскиот ден на бубрезите нефролошкиот преглед изнесува 2 000 ден. Цената важи заклучно 31 март.
Закажете го Вашиот термин на 02 3091 484

Што претставува ергоспирометријата и која е предноста на ергоспирометрискиот тест во однос на стандардниот стрес тест?

Кардио-пулмонален стрес тест (СРЕТ) т.н.р. ергоспирометрија е тест со кој се мери работата на срцето во корелација со белите дробови за време на физички напор. За разлика од стандардниот стрес тест, пациентот оди на трака или вози статичен велосипед, при што му е поставена дополнителна апаратура. Таа опфаќа: апарат за мерење на крвниот притисок, електроди за правење ЕКГ (електрокардиограм ЕКГ) со кои се регистрира срцевата акција, како и маска која е поставена на лицето и со помош на која се мери кислородната потрошувачка односно фреквенцијата и силината на дишење, колку често и колку длабоко пациентот вдишува и издишува.

Овој тест е составен дел на кардиолошките испитувања и е најдобар показател во каква состојба се наоѓа организмот, се проверува функционалната способност на срцето и неговата адаптација на физички напор. Каде се наоѓа примена и кои се индикациите кои упатуваат на ергоспирометриски тест?

Индикационото подрачје за овој тест е доста широко, а примената на тестот за проценка на здравствената состојба на пациентите е веќе влезена во голем број медицински водичи за лекување.

Најчести причини се:

• Одредување на причината за функционалните проблеми на срцето и белите дробови
• Проценка на физичка подготвеност, односно максималното оптоварување кое може една личност да го толерира со цел да се направи план за тренирање по мерка на личноста која се тестира
• Проценка на ризик пред планирана хируршка процедура
• Проценка на сериозноста / тежината на срцевата слабост
• Евалуација на степенот на белодробните болести како ХОББ (хронична опструктивна белодробна болест), белодробна васкуларна болест или цистична фиброза
• Евалуација на индивидуалните ограничувања како резултат на лимитираноста на белодробието или пак срцето во тек на физичката активност
• Проценка на подготвеноста на пациент кој има одредено срцево заболување за рехабилитација и правење план за физички активности во тек на рехабилитацијата
• Утврдување на ефикасноста на претходниот медикаментозен / оперативен третман
• Проценка за потреба од друга форма на третман поврзан со срцева слабост во терминален стадум (механичка циркулаторна потпора, срцева трансплантација, за оние пациенти во терминален стадиум на болеста).

CPET е незаменлив во одредувањето на причината за отежнато дишење (диспнеја) за време на напор, како и во одредувањето на нормалниот одговор на пулмоналниот и кардиоваскуларниот систем на физички напор. Што може открие тестот?

Со овој тест јасно може да се одреди причината на заморот и отежнатото дишење, т.е. дали е последица на претходно латентно срцево заболување или пак промени во структурата и функцијата на белите дробови.

Како се изведува тестот, дали се потребни претходни подготовки и што вклучуваат?

Тестот се иведува во посебна просторија каде е сместена опремата и под будното око на стручниот медицински кадар кој ќе го води лицето кое се тестира. Може да се изведе со помош на трака или пак возење на статичен велосипед. Истовремено се следат срцевите и белодробните параметри преку електроди и сензори поставени на телото и во маската, а апаратот има специјален програм кој врши анализа на овие параметри. Потоа доктор ги обработува и одредува понатамошни чекори.

Подготовката за овој тест не е компликувана, но има неколку клучни правила:

• Пациентот задолжително треба да ја земе редовната терапија која ја користи
• Полесен оброк е дозволено да се конзумира до 4 часа пред тестот. Доколку чуствува глад дозволено е конзумирање единствено шејк пред тестот
• Не смее да се конзумира кафе, кока кола, алкохол, црн чај
• Еден ден пред тестот не е пожелно пациентот да вежба
• Не е дозволено конзумирање на никотин (цигари и електронски цигари) пред тестот.

Дали процедурата е безбедна, колкав е ризикот од компликации?

Процедурата е високо безбедна. Многу е ниска појавата на несакани ефекти (1 на 100.000 пациенти). Најчести несакани ефекти се аритмии и миокарден инфаркт. Но, овде важно е да напоменеме дека мониторирањето на пациентот е многу пообемно. Параметрите на апаратот даваат можност однапред да се процени настанато исцрпување на физичките резерви или промени во нормалниот метаболизам од кислороден во безкислороден, така што тестот се прекинува и се спречува појавата на несакани ефекти.

При кои заболувања е контраиндициран?

Не се препорачува ероспирометрија доколку лицето има:

• физичката состојба која не дозволува да оди на трака или пак да вози велосипед
• прележано скорешна респиратопрна инфекција, грип, КОВИД
• нетретирана тешка аортна стеноза или неконтролирана астма
• преживеано скорешен срцев инфаркт (пред помалку од 30 дена)
• имплантиран ICD/CRT пред помалку од 4 недели
• ниска почетна кислородна оксигенација
• висок крвен притисок
• малигни аритмии

Покрај кардиоваскуларните пациенти, ергоспирометрискиот тест се препорачува кај спортистите. Кои се конкретно придобивките за нив и дали ергоспирометријата како дијагностичка процедура може да помогне во рана детекција и превенција од ненадејна срцева смрт кај спортистите?

Ергоспирометријата е многу важна во проценката на физичката кондиционираност на еден спортист, бидејќи со анализата на добиените параметри од белодробието и срцевата акција, лекарот може да ја процени точно точката кога спортистот влегува во анаеробен (лактичен метаболизам). Што всушност значи тоа? Познато е дека кај спортистите со редовниот тренинг не само што се кондицираат скелетните мускули туку се тонизира и срцевиот мускул и се адаптира да на одреден степен од физички напор за да донесе адекватна количина крв, а со тоа кислород и глукоза кои се неопходни за ослободување на енергија која ја одржува работата на мускулатурата.

Со овој тест ние можеме точно да кажеме до кое ниво е постигнато кондиционирање. Согласно тоа, потоа да му дадеме совети на спортистот како да продолжи со цел за да го избегне моментот на влез во анаеробен метаболизам со прекумерниот физички напор. На таков начин се спречува појавата на мускулна болка кај спортистите, но што е најважно се спречува непотребното оптоварување на срцевиот мускул и можноста за појава на проширување и слабост на истиот или пак појава на аритмии и ненадејна срцева смрт.

Покрај спортистите, овој тест има бројни можности за сите хронични пациенти, но и за пошироката популација – луѓе кои се физички активни и за кои е важна проценката на кондиционите способности и метаболичките процеси, со цел да се прилагоди интензитетот и времетраењето на вежбање. Покрај пациентите и професионалните спортисти, за кои други лица се препорачува тестот?

Бенефитите од овој тест се големи и неговата примена во секојдневието е прилично широка.
Така тестот е веќе влезен во сите водичи за проценка на пациентите со срцева слабост и класификацијата дали еден пациент со слабо срце треба да се постави на листата за трансаплантација или пак му е потребна механичка потпора на срцето. Секаде во светот, рехабилитацијата на срцевите болни ја изведуваат според измерените параметри од овој тест. Многу често овој тест се користи за проценка на ризик од кардиоваскуларни промени при тешки хируршки процедури.

Мора да се напомене дека тестот има можност да ја процени и метаболната состојба на еден организам. Митохондриите се составен дел на секоја клетка и се местотото каде се случуваат сите процеси на ослободување и вградување на енергијата. Често пати поради некои ензимски промени при одредени заболувања може да настане блок на овие процеси и лицето да чуствува замор, малаксаност, тешко дишење, краток здив, а при тоа да има здраво срце и бели дробови. Со овој тест може јасно да се дефинира оваа состојба и да се помогне.
И секако треба да споменеме една специфична примена, која е во честа употреба во развиените земји, а тоа е кај трудниците, со цел проценка на крвоснабдувањето на плодот во матката на бремената жена.