Месец: м.г

• 

Синдром на хроничен замор е болест која се карактеризира со појава на постојан, необјаснет и изнемоштен замор. Исто така е поврзано со разни симптоми како што се болка во мускулите и коските, нарушувања на спиењето, главоболки, проблеми со концентрацијата и краткотрајна меморија. И покрај тоа што добива големо внимание, таа продолжува да биде контроверзна болест, главно поради недостаток на наоди за физички или психолошки измени што ја произведуваат.

Оваа болест доби многу имиња во изминатите децении, како што се исландска болест, неврастенија, мијалгичен енцефаломиелитис и синдром на пост-вирусен замор. Сите овие термини опишуваат група пациенти кои страдаат од сличен проблем: медицински необјаснет хроничен замор што доведува до попреченост и вознемиреност.

Кои се симптомите?

Главниот симптом е замор без претходно голем напор и не се олеснува со одмарање. Заморот го погодува и физички и психички пациентот, кој покажува намалување на интерес и способност да учествува или да се занимава со работа, образование, социјални или лични активности на ист начин и интензитет на кој тој правел пред да се разболи.

Други карактеристични симптоми се болка и непријатност после напор (физичка активност ги влошува симптомите), нарушувања на сонот, невролошки или когнитивни промени (проблеми со меморијата и концентрацијата), вртоглавица, нарушено расположение, главоболки, болки во зглобовите.

Кои можат да бидат причините за појава на ова болест?

Сеуште не е утврдено дали има една единствена причина или има повеќе фактори кои имаат меѓусебна интеракција.
Меѓу можните причини е вирусна етиологија. Друга причина која сеуште се истражува е хронична хипотензија (низок крвен притисок) предизвикана од проблеми во нервниот систем. Сепак, сегашното истражување се фокусира на имунолошкиот, надбубрежниот, генетскиот и биопсихосоцијалниот модел/стил, спиењето и исхраната. Постои растечко препознавање на потенцијалната интеракција помеѓу физичките и психолошките фактори во развојот и одржувањето на болеста.

Дали е можно рано откривање?

Бидејќи клиничките манифестации на хроничен замор се познати, вашиот лекар ќе знае како да го идентификува рано, да проба третман што е можно побрзо, избегнувајќи ја неговата прогресија и непотребно страдање.

Како се третира синдромот на хроничен замор?

Целта на третманот е да се намалат симптомите на болеста и да се помогне во справувањето.
Во прва инстанца, треба да се третираат нарушувањата идентификувани, како што се проблеми со спиењето, депресија и болка. На пациентите често им се препорачува да го ограничат физичкиот напор со цел да се избегне постојана слабост и да се промовира закрепнување.

До денес, не е одобрен специфичен фармаколошки третман за употреба кај пациенти со хроничен замор (проучена е корисноста на имуномодулаторите, антивирусите и антибиотиците).
Когнитивната бихевиорална терапија и постепено вежбање се чини дека се најефикасните третмани.

Која популација страда најмногу од синдром на хроничен замор?

Синдромот на хроничен замор најчесто се дијагностицира кај млади возрасни и средовечни луѓе. Се јавува околу двапати почесто кај жените отколку кај мажите, а исто така е почеста кај белите луѓе во споредба со другите етнички групи. Ниските социоекономски групи се чини дека имаат помал ризик, сепак ова може да се должи на недостаток на пристап до здравствените центри каде што се изучува оваа болест.

Што треба да направам доколку имам хроничен замор?

Синдромот на хроничен замор се дијагностицира врз основа на комплетна медицинска историја, физички преглед и дополнителни испитувања по потреба за да се исклучат други состојби што можат да предизвикаат замор. Поради оваа причина, во присуство на овие симптоми, се предлага да се консултирате со вашиот матичен лекар кој ќе процени дали симптомите се минливи или е потребно подетална и целосна проценка.

Симтомите што се „црвени знамиња“ и предупредуваат за можноста од болест од друг вид ќе бидат идентификувани за да се даде приоритет на нивниот третман. Нема комплементарни студии за потврдување на синдром на хроничен замор, напротив, овие студии се користат за да се исклучат други причини за замор што би ја исклучило дијагнозата на синдром на хроничен замор.

Како хроничниот замор влијае на работата и семејниот живот на пациентот?

Пациентите пријавуваат намалена способност да учествуваат или да се посветат на работа, образование, социјални или лични активности на ист начин и интензитет во кој правеле пред да се разболат. Речената посветеност може да биде од помал или поголем степен во зависност од степенот на болеста. Некои пациенти имаат подобрување на нивните симптоми со текот на времето, додека други се влошуваат или опстојуваат со слични манифестации со години.

Ние веруваме дека е важно да се нагласи дека групирањето на повеќе симптоми, карактеристична црта на оваа болест, не само што им помага на пациентите да се идентификуваат со специфична дијагноза, туку исто така им олеснува на клиничарите да им помагаат, дури и ако само со давање третман симптоматски, спречувајќи ги да циркулираат и да се лекуваат од повеќе специјалисти истовремено.

Резултатите од слабеењето се видливи уште веднаш бидејќи внесот на калории е значително намален веднаш по операцијата. Слабеењето со слив ресекција и бајпас процедура е побрзо, додека со гастричен прстен се губат два до три килограми месечно.

Со прим. д-р Мане Хаџи-Манчев, специјалист по општа хирургија, разговараме на актуелната тема за медицински процедури за слабеење популарни меѓу луѓето како интервенции за „стеснување на желудникот“, кои ни помагаат да се ослободиме од вишокот килограми. За многумина, кои претходно се обиделе со различни диети, вежбање и привремена промена на животните навики, а не успеале да ослабнат, сè поактуелна станува опцијата за губење на тежината со помош на баријатрична хирургија.

Д-р Хаџи-Манчев прв пат со баријатриската хирургија се запознал во 2006 година, на конгрес во Берлин, каде што била претставена техниката на гастричен прстен. Истата година, медицинската фирма „Хоспи медикал“, која е всушност производител на овие прстени потребни при изведување на операцијата, му обезбедила практична обука во Масеик во Белгија кај професор Франк Клаесенс. Таму се извеле три оперативни зафати од овој тип по лапароскопски метод. Оттогаш, д-р Хаџи-Манчев почнал да работи на донесување на овој метод како новитет во Македонија, бидејќи никој претходно не се занимавал со него.

Пречка за стартот бил фактот што методот кај нас, меѓу луѓето, не бил познат, како и цените на чинење. Во 2007 година, во Атина, д-р Хаџи-Манчев се сретнал со Арно Ван Дер Вик, претставник на „Хоспи медикал“, и во комуникација со него бил бесплатно обезбеден првиот прстен за техниката на гастричен прстен. За среќа, се појавила и пациентка со македонско потекло која живее во Белгија и одлучила операцијата да ја направи тука, за време на летиот одмор. И организацискиот аспект имал свои предизвици.

Поради потребата од асистенција при самиот зафат, била направена соработка со колега од Полска, доктор Шемислав Јанчек од Лоѓ. Заедно со него била изведена првата интервенција. Сè поминало во најдобар ред, пациентката била задоволна, и од 110 килограми по извесен период примена на советите и препораките, стасала до 70 килограми.

• 

– Оттогаш па наваму, различен е интензитетот на побарувачка за овој зафат. Досега јас имам спроведено околу 50 вакви интервенции во Македонија.

Исто така, треба да споменам дека во контактите со колегата од Полска, се запознав и со останатите типови зафати од баријатриска хирургија како слив ресекции и лапароскопски гастричен бајпас – ни објаснува нашиот соговорник, д-р Хаџи-Манчев.

Во кој случај треба да се одлучиме за хирургија како решение за загуба на прекумерната телесна тежина?

– Основно е пациентот да се обиде да ја намали тежината со режим на исхрана. Но, доколку тоа не дава посакуван ефект или пак тежината се враќа повторно, т.е се појавува таканаречениот „јојо ефект“, а пациентот има индекс на тежина (БМИ) поголем од 40, во тој случај се размислува за примена на оперативни интервенции. Доколку пациентот има коморбидитети како дијабет, висок притисок, маснотии во комбинација со индекс на телесна тежина (БМИ) над 35 тогаш исто така треба да се размислува за оперативен зафат кој ќе помогне во решавање на проблемот со прекумерна тежина.

Кој од трите хируршки зафати на желудникот – гастритичен бајпас, ракав или прстен – е најефикасен, односно дава најбрзи резултати, а кој е најсигурен?

– Во зависност од БМИ се одредува кој тип на интервенција треба да се направи. По правило бајпас и слив ресекција се за оние пациенти со многу висок БМИ. Додека пак гастричниот прстен е за оние со помал БМИ. Слабеењето со слив ресекција и бајпас процедура е побрзо, додека со гастричен прстен се губат два до три килограми месечно. Но затоа, можностите за постоперативни компликации при првите два типа се поголеми. Така што, од аспект на безбедност, гастричниот прстен е побезбеден.

Дали се безболни, и пред сè безбедни, овие процедури за слабеење и дали интервенцијата остава видлив белег на телото?

– Сите интервенции се прават лапароскопски под анестезија, со внесување на троакари во стомакот. Иако не постои класичен рез, сепак на местото на убодните рани остануваат мали лузни. Непосредно по зафатот може да се појават болки, бидејќи сепак се работи за оперативен зафат, но тоа е нормално. Земено во целост процедурите се безбедни и безболни.

Колку трае постоперативниот период, а за колку време реално резултатите во слабеењето може да ги очекуваме?

– Постоперативниот период, односно тек, за секој зафат е различен и се движи од 2 до 4 дена. При поставување на гастричен прстен, пациентот си заминува дома вториот ден по операцијата. По слив ресекција пациентот се пушта на домашна нега по четвртиот ден. При бајпас процедурата отпустот е една недела по операцијата, доколку е сè во ред. Се препорачува по операцијата да не се патува, туку да се остане дома.
Резултатите од слабеењето се видливи уште веднаш бидејќи внесот на калории е значително намален веднаш по операцијата. Исто така, бидејќи следуваат специјални препораки за начин на исхрана, сето тоа доведува до намалување на телесната тежина.

Треба ли после хируршката процедура да си го смениме и стилот на живот или се дозволени практикувања на старите навики но во „помали количини“? Односно, дали килограмите може повторно да ги вратиме откако еднаш ќе ослабнеме?

– По процедурата мора да се променат животните навики. Постопертивно, враќањето на килограмите е условено од типот на зафатот. На пример, по направена слив ресекција и бајпас процедура, доколку пациентите се вратат на старите навики, за 5 години повторно може да дојде до проширување на желудникот, а со самото тоа и до покачување на тежината.

Кај пациентите со гастричен прстен, доколку по извесно време се одлучат да го отстранат прстенот, а начинот на исхрана им останал непроменет, може повторно да им се зголеми телесната тежина. Кај овие пациенти доколку нема посакуван ефект, можно е во втор акт да се направи едновремено отстранување на прстенот и слив ресекција.
Кај останатите зафати не може да се стави прстен, што значи дека направен е максимумот.

Колку според цените и резултатите Македонија е конурентна со европските земји, соседните земји или на пример, со Турција?

– Како и во секоја област така и во оваа, конкуренцијата е добра работа. Со појавата на таканаречениот ,,медицински туризам“ се појави различен опсег на цени овде локално, но и во регионални рамки. Цената, морам да потенцирам, не е нешто што би требало да е одлучувачки фактор, туку напротив, квалитетот на изведената операција, бидејќи сепак се работи за здравјето и можни потенцијални последици од несоодветно или недоволно стручно изведување на зафатите.

Според вашето искуство, дали популарното „стеснување на желудникот“ е популарно кај жените или кај мажите, кај помладите или кај повозрасните и дали Вашите пациенти се одлучуваат на ваков чекор повеќе од естетки или пак, повеќе од здравствени причини?

– Независно од полот, главна причина за оваа операција се здравствените проблеми предизвикани од нерегулирана телесна тежина. Има и помлади и повозрасни, а естетиката е само дополнителен мотив.
Во светот, овие операции се покриени од фондовски и се препорачуваат веднаш кај пациентите со висок индекс на телесна тежина (БМИ) над 40, уште пред да настанат други оштетувања на организмот како дијабет кој е траен како состојба, или пак, при постоење на хиперлипидемија, хипертензија и слично. Реално и кај нас поради сè поголемиот број пациенти со прекумерна телесна тежина, би требало да се оди во насока на покривање на оваа операција од ФЗОМ или да влезе во листата на покриени операции од приватните осигурителни компании.

Ова, во суштина, на долг рок ќе ги заштити здравствените системи од понатамошни покомпликувани и поскапи типови на хоспитализации и лекувања.

Извор: Слободен печат

• 

Резултатите се признаени во сите земји во светот, а тестовите сертифицирани од СЗО

Како дел од генетската лабораторија, а во склоп на клиничката болница Жан Митрев функционираат неколку локации за тестирање и тоа: Жан Митрев Клиника во Скопје, Жан Митрев Дијагностика во Струмица и двата пункта за тестирање на Аеродромите во Скопје и Охрид.

Достапни се различни варијанти на Sars-CoV2 тестови, и секако најбараните: ПЦР тест со резултати кои ги добивате истиот ден по цена од 2200 ден. Доколку се тестираат двајца од исто семејтво цената изнесува 1500 ден по човек. За брзиот антигенски тест со резултати кои се готови за 40 минути по земање на примерокот, цента изнесува 1500 ден.

Работиме со и без закажување.

Работно време во Жан Митрев Клиника Скопје секој ден од 8-16 часот. Инфо тел: 02/3091-484
Работно време во Жан Митрев Дијагностика Струмица пон-пет од 7 до 13 часот, сабота од 9 до 12 часот. Инфо тел: 034/320-302

Аеродром Скопје работно време пон-пет од 02:00 – 20:00 часот, саб-нед од 02:00-18:00 часот Инфо тел: 02/3091-484 или 070/285-751

Аеродром Охрид работно време секој ден (освен среда и четврток) од 07:30-19:30 часот
За информации јавете се на 070/285-751; пон-петок 07:00-23:00 часот, саб-нед 10:00-18:00 часот