Месец: м.г

Опструктивната слип апнеа е состојба која претставува сериозно нарушување на спиењето. Во суштина се работи за недостаток на воздух при спиење што го нарушува самиот процес на одмор и редовното снабдување на мозокот со кислород. При постоење на слип апнеа се случува краток прекин на дишењето кој се повторува постојано во текот на спиењето.

Симптомите на опструктивна апнеа вклучуваат:

• Прекумерна дневна поспаност
• Гласно ‘рчење
• Забележани епизоди на паузи во дишењето при спиење
• Грубо будење со задишување или гушење
• Се будите со сува уста или болка во грлото
• Главоболка наутро
• Потешкотии во концентрацијата во текот на денот
• Промени во расположението, како што е депресија или раздразливост
• Висок крвен притисок
• Ноќно потење
• Намалено либидо

Кои се причините за појава на опструктивна апнеа?

Апнеа при спиење се јавува кај околу 25% од мажите и кај речиси 10% од жените. Апнеа при спиење како состојба, може да влијае на луѓето од сите возрасти, вклучувајќи ги бебињата и децата. Особено се погодени луѓето на возраст над 50 години и оние кои имаат прекумерна тежина.

Одредени физички и клинички карактеристики се вообичаени кај пациенти со опструктивна ноќна апнеа. Тие вклучуваат прекумерна тежина, голем врат и структурни абнормалности кои го намалуваат дијаметарот на горните дишни патишта, како што се назална опструкција, ниско обесено меко непце, зголемени крајници или мала вилица со надгриз.

При појава на апнеа телото останува лишено од кислород, а со тоа се појавуваат неволни рефлекси кои имаат цел да го разбудат организмот. При будењето пулсот има тенденција да забрза, а крвниот притисок да се зголеми. Овие промени можат да зачестат и да изнесуваат и над 30 пати во текот на еден час, што придонесува за егзацербации на висок притисок, аритмии, тахикардии и други состојби.

Како да се дијагностицира?

Дијагноза се поставува со Оториноларинголошки преглед и полисомнографски тест.

Како да се третира?

Со цел да се реши оваа непријатна состојба се користи специјален апарат. Cellon Elite е апарат кој генерира радиофрекфентни бранови за прецизна ткивна коблација на субмукозното меко ткиво во нос и грло.

Со помош на оваа неопаритивна техника, во амбулантски услови, се поставуваат електроди во мекото ткиво на грлото и носот, со што се пушта прецизно дозирана, радиофрекфентна топлинска енергија. Оваа енергија прави коагулација или преструктуирање на мекото ткиво со цел да се редуцира неговата големина.

Времетраењето на процедурата е неколку минути, се изведува амбулантски, при локална анестезија и лесно се поднесува од пациентите.
Вистинскот ефект се постигнува по три недели од изведувањето на процедурата, т.е. по заздравувањето на третираните структури.

Доколку вие или некој од вашите блиски се соочува со овој проблем слободно јавете се и закажете ОРЛ преглед на 02 3091 484.

Шеќерната болест е состојба на долготрајно покачено ниво на шеќер во крвта како резултат на недоволно излачување на инсулин од панкреасот или смалена осетливост на ткивата кон самиот инсулин.
Доколку оваа состојба не се дијагностицира на време и не се третира правилно, може да доведе до сериозни микро и макро васкуларни промени и компликации од страна на таргет органи и тоа кардиоваскуларниот систем, очите, бубрезите, мозокот и нервниот систем.

Шеќерната болест добива епидемиски размери во целиот свет независно од пол, раса, возраст и социјален статус. Во светот, 382 милиони возрасни луѓе имаат дијабетес тип 2.
Компликациите од овој вид на дијабетес се главна причина за смрт кај пациенти под 60 годишна возраст.

На секој ново откриен пациент со дијабет има по еден неоткриен.

Затоа посебно е значајно редовно правење скрининг тестови помеѓу индивидуите кои спаѓаат во ризични групи за добивање на дијабет тип 2.
Тука спаѓаат индивидуи кои имаат блиски роднини во семејството со дијабет тип 2, жени кои во бременоста развиле гестациски дијабет, индивидуи кај кои е поставена дијагноза за метаболен синдром или инсулинска резистенција, индивидуи со прекумерна телесна тежина и недоволно практикување на физичка активност.

Со цел подигнување на свеста за сериозноста на оваа болест и нејзините компликации секоја година на светско ниво се превземаат и спроведуваат кампањи со различни таргетни групи. Но во основа најважно е навремено превенирање и лекување на шеќерната болест со стекнување здрави животни навики, здрав начин на исхрана и редовна физичка активност.
Целта е секако да се најде најефикасната комбинација во начин на исхрана и физичка активност.
Индивидуалниот пристап во оваа насока има голема улога и важност.

Каква исхрана се препорачува за пациенти кои боледуваат од дијабетес мелитус тип2?

Повеќе студии ја покажаа ефикасноста на режимот на исхрана со малку јаглехидрати во правец на подобрување на регулација на телесната тежина и подобра контрола на шеќерот во крвта.

Генерално јаглехидратите во исхраната може да се поделат на едноставни и сложени . Едноставните јаглехидрати, како што се шеќерот, белото брашно и белиот ориз, покажаа дека го зголемуваат ризикот од дијабетес тип 2.
Во таа насока се препорачува зголемен внес во исхраната на зеленчук, мешунки, овошје, млечни производи со малку маснотии и цели зрна за сметка на продуктите кои ги содржат едноставните јагленихидрати.
Кафеавиот ориз и производите од интегрални житарки треба да ги заменат производите од бела пченица.

Постојат различни типови на диети со ограничен внес на јаглехидрати.
Некои од нив ги ограничуваат јаглехидратите на многу ниски нивоа без да ги ограничуваат протеините или мастите во исхраната (на пример, диетата во стилот на Аткинс). Други пак, дозволуваат умерен внес на јаглехидрати заедно со умерен внес на протеини и масти (на пример, Саут Бич и Зона диетите).

Диететските насоки во последните 5 години промовираат локална здрава исхрана, здрава медитеранска исхрана и здрава вегетаријанска исхрана.

За пациентите со дијабетес мелитус тип 2, препораките се за умерен внес на јаглехидрати (44%-46%) од вкупниoт калориски внес во тек на денот.

Ефекти од диетите со намален внес на јаглехидрати при дијабетес тип 2

Во повеќе студии биле следени пациенти со дијабет од тип 2 и ефектите од смалениот јагленохидратен внес во однос на параметри добиени од крвта и тоа гликолизиран хемоглобин А1Ц , гликемија на гладно и гликемија мерена 2 часа по оброк.

Во една од студиите, биле вклучени обезни пациенти кои боледувале од дијабет тип 2 со цел да бидат следени ефектите од исхраната со намален јаглехидратен внес.
Студијата објавила подобрени 24-часовни профили на шеќерот во крвта.
Кај истите пациенти било утврдено намалување на гликолизираниот хемоглобин A1Ц од 7,3% на 6,8%.
Сензитивноста кон инсулинот, исто така, се подобрила.

Друга студија спроведена во тек на 2019 година кај пациенти со дијабет тип 2 кај кои бил спроведен режим на исхрана со високо-протеински внес, а намалена количина на јаглехидрати била споредена со изо-енергичната конвенционална диета за дијабетес, за да се видат ефектите врз контролата на гликемијата и ефектот во намалување на кардиоваскуларни ризик во текот на шест месеци.

Пациентите примале ист број на калории , со тоа што поголема количина од јагленохидратите од конвенционалната диета препорачана кај пациенти со дијабет тип2 биле заменети со протеини. Заклучоците кои произлегле од студијата се дека, во споредба со конвеционалната диета,диетата со високо протеински внес ги намалува нивоата на гликолизираниот хемоглобин A1Ц и нивото на гликемија на гладно.
Студијата покажa исто така дека замената на јаглехидратите со протеини без зголемување на калориите за шест недели го намалува нивото на холестерол во крвта кај луѓето со дијабетес тип 2.
Земени заедно, овие две студии укажуваат на придобивките од замена на одреден внес на јаглехидрати со протеини.

Препорачано е внесот на јаглехидрати да се замени со протеински извори од растително потекло (грав, мешунки, соја, јаткасти плодови). Посно месо и риба може да бидат здрави извори на протеини и масти за оние кои јадат животински производи.
Замената на јаглехидратите со протеини од животинско потекло го зголемува ризикот ја влошува контролата на гликозата кај пациентите со дијабетес тип 2.

Намалувањето на внесот на јаглехидрати може да биде здрава стратегија за губење на тежината и контрола на шеќерната болест, се додека јаглехидратите се заменуваат со растителни извори на протеини и масти.

Д-р Јасмина Зафировска
Специјалист интернист

Најпрво да разграничиме кои се вредностите на крвниот притисок кој се смета за низок. Општо земено, се што е под 90mm Hg како горна бројка (систолен) и 60mm како долна бројка (дијастолен) се смета за низок крвен притисок. Но, сепак она што за едни луѓе е низок притисок за другите може да е ОК. Понекогаш нискиот крвен притисок не дава никакви симптоми, но може да се манифестира и со вртоглавица и несвестица.

Нискиот крвен притисок, е подеднакво опасен како и високиот. Причинителите можат да варираат, од дехидратација па до сериозни медицински состојби, затоа е важно тие да се идентификуваат и да се знае што се случува во телото при намален крвен притисок.

Хипотензијата или нискиот крвен притисок всушност спречува органите да ја добијат потребната количина крв за да функционираат нормално. Акутното намалување на крвниот притисок, може да резултира со шок синдром, додека долготрајната хипотензија може да доведе до летаргија, замор, слабост, вртоглавица, несвестица и слично.

Бидејќи артерискиот притисок се одредува со срцевиот минутен волумен, венскиот притисок и системскиот васкуларен отпор, намалувањето на која било од овие варијабли може да резултира со хипотензија. Така, нискиот крвен притисок може да биде резултат на следните причини:

• намален срцев минутен волумен,
• прераспределба на волуменот на крвта,
• хиповолемија,
• намален системски васкуларен отпор и/или
• васкуларна опструкција.

Хипотензија поради намален срцев минутен волумен

Срцевиот минутен волумен, кој може да се дефинира како количина на крв испумпана од срцето, може да се намали како резултат на три главни состојби, вклучувајќи аритмии, структурни болести на срцето или хиповолемија. Постарите пациенти се особено изложени на ризик од хипотензија, бидејќи процесот на стареење дополнително ја намалува усогласеноста на срцевите комори и последователно ја намалува неговата контрактилност.

Брадикардија, или бавен срцев ритам, предизвикана од ниска синусна стапка или атриовентрикуларен блок, го намалува срцевиот минутен волумен. Од друга страна, тахикардијата може да резултира и со намален срцев минутен волумен со намалување на времето на полнење на коморите со последователно големо намалување на волуменот на ударот. Вентрикуларната фибрилација доведува до длабока хипотензија со опаѓање на срцевиот минутен волумен на нула.

Структурните болести на срцето, како што се кардиомиопатиите, може да ги попречат и систолните функции, како што е мускулната контракција на срцето, но и дијастолната функција, која го претставува вентрикуларното полнење. Како резултат на тоа, овие болести можат да го намалат и срцевиот минутен волумен и артерискиот притисок. Перикардна болест, залистоци и вродени дефекти, исто така, може да го компромитираат вентрикуларното полнење или нето протокот напред со истата последица.

Исхемичната срцева болест предизвикана од атеросклероза или тромбоемболизам, исто така, има негативен ефект врз вентрикуларната функција и често резултира со хипотензија индуцирана од вежбање. Примарната пулмонална хипертензија, која е абнормално висок крвен притисок во артериите на белите дробови, може да доведе до слабост на десната комора и за возврат, нарушено полнење и излез на левата комора.

Хиповолемија, која е типично резултат на хеморагија, и ортостатските промени во волуменот, исто така, може да го намалат срцевиот минутен волумен со намалување на централниот венски притисок и вентрикуларното полнење, што и двете ја нарушуваат способноста за пумпање на срцето. Прекумерната загуба на вода или дехидрација, предизвикана од обилно потење, ограничен внес на вода или употреба на диуретици, исто така може да доведе до хиповолемична состојба.

Хипотензија од васкуларно потекло

Хипотензијата може да биде и од васкуларно потекло. Во овие ситуации, хипотензијата генерално е предизвикана од прекумерна системска вазодилатација, што е намалување на системскиот васкуларен отпор. Оваа состојба може да биде резултат на анафилакса, сепса, дисфункција на автономниот нерв како што е дијабетична невропатија, невроген шок, што може да се појави при повреда на ‘рбетниот мозок, на пример, или по администрација на различни видови вазодилатативни лекови.

Втората васкуларна причина за хипотензија е опструкција (на пример, белодробна емболија) која го намалува венското враќање во левата комора, а со тоа го намалува нејзиниот излез. Кај такви пациенти треба да се користи тромболитичка терапија; сепак, ризикот од крварење на пациентот треба адекватно да се процени.

Васкуларниот ендотелен фактор на раст (VEGF) индуцира хипотензија кај нормотензивните субјекти поради вазорелаксација зависна од ендотелот, што се смета за главен несакан ефект за третман на исхемични заболувања. Дополнително, хипотензијата по успешна ангиопластика со стентирање може да биде смртоносна компликација.

Најчесто сувата кожа на телото и особено на рацете е карактеристична за ладните периоди, но се случува овој проблем да се појави и во летните месеци.
Без разлика што вклучуваат вашите летни планови, да опатувате на егзотичен одмор или да останете да работите во канцеларија, сувата кожа може да ви направи проблем. Причините за сува кожа во текот на летото не се исти како во зима.
Да ги разгледаме четирите вообичаени виновници за сувата кожа во лето и како да се справиме со истите.

Климатизација

Нема подобра средина од климатизирана просторија на жежок летен ден. Но, дали некогаш сте забележале дека климатизираниот воздух може да биде сув? Климатизацијата може да го исуши воздухот исто колку и да вклучена греалка во зима. Уште полошо, може да ви ги предизвика истите проблеми со сув воздух кои ќе ви предизвикаат тешкотии како намалена концентрација, главоболки, сува кожа и иритирани очи.

Откако ќе поминете над 40 часа неделно во климатизирана канцеларија и ќе си одите дома во климатизиран дом, вашата кожа копнее за влага. Доколку температурите се континуирано високи, воздухот е веќе сув, така што климатизираниот воздух уште повеќе придонесува вашата кожа да изгуби влажност да дехидрира и да стане сува.

Решение: Користете навлажнувач на воздух. Но, внимавајте во изборот на апарат за навлажнување на воздухот. Одберете некој кој нема претерано да навлажнува испуштајќи неконтролирано топла пареа или ладна магла во просторијата. Навлажнувачот треба со својата работа да одржува идеална релативна влажност помеѓу 40-60%. Со помош на навлажнувач, вашиот воздух ќе абсорбира онолку влага влага колку што е потребно.

Дополнителен бонус: Без разлика кое време од годината е, спиењето во просторија со навлажнувач ќе ви ја даде подмладувачката хидратација и нега што и е потребна на вашата кожа.

Изгореници од сонце

Дури и кога не е особено сончево надвор, секогаш треба да нанесувате крема за сончање со цел да ја заштитите природната бариера на вашата кожа од моќните УВ зраци кои можат да дејствуваат како забрзувач на стареењето на кожата. Особено е важно кога сте на плажа при што поголем дел од вашата кожа е изложен на сонце задолжително е да нанесете заштитна крема за сончање. Кога вашата кожа навистина ќе изгори, таа се суши, се осиромашува со антиоксиданси и липидниот статус нарушува. Кога тоа ќе се случи, мртвите клетки на кожата и оштетените липиди не можат да функционираат правилно за да се создаде соодветен слој кој ја задржува влагата во кожата. Како резултат на тоа, вашата кожа губи огромна количина на влага и како што најверојатно сте доживеале претходно, таа се лупи.

Решение: Останете хидрирани и навлажнувајте редовно додека третирате изгореници од сонце. Пијте многу вода за да спречите дехидрација и изберете лосиони и хидратантни креми кои содржат смирувачки состојки како алое вера или овес. Факт е дека изгорениците од сонце се доста штетни за вашата кожа, користете „креми, лосиони и гелови за после сончање“.Кратката верзија за заздравување на сува кожа изгорена од сонце: хидрирајте, навлажнете и надополнете ги потребните витамини! Ние ви го препорачуваме егзовес гелот од Институт.
Препорака: Гелот со колоиден овес – ЕГЗОВЕС на Institute нуди ефикасно решение за навлажнување, смирување на црвенилото, надокнада на липиди, антиоксиданси и регенерација на вашата кожа по сончање. Воедно смирува чешање и придонесува за одржување на природната бариера на кожата.

Базени

Користењето на базен во лето е многу често како активност. Но хемикалиите во базенот како хлорот може да предизвикаат сува кожа или дури и осип на чувствителна кожа. Откако ќе уживате во убавото капење во базенот, бидете свесни дека сувоста и крутоста што ја чувствувате на вашата кожа е резултат на хлорот што ги отстранува природните масла од кожата. Ова заедно со изгорениците од сонце може да биде ,,совршениот рецепт,, за летен проблем.

Решение: Ако планирате да поминувате повеќе време од вообичаено на базен, можеби треба да нанесете лосион пред пливање кој е специјално формулиран да го блокира хлорот и да ја заштити вашата кожа. Најдоброто нешто што можете да го направите по пливањето во базен е да се истуширате и да ги измиете хемикалиите на хлор од вашата кожа со сапун и вода. Подобро е да направите краток и ладен туш. Доколку се туширате со топла вода, топлината повеќе ќе ви ги отвори порите, дозволувајќи му на хлорот да навлезе во вашата кожа. Општо земено, многу топлите тушеви предизвикуваат и сува кожа бидејќи интензитетот на топлина може да ја лиши вашата кожа од природни масла.
Доколку имате многу чувствителна кожа, побарајте производи направени специјално за после базен кои делуваат на неутрализирање на хлорот, отстранување на мирисот на хлор и навлажнување на кожата.

Престој во природа

Се подготвувате за кампување или пешачење во шума или на планина? Покрај бубачките кои можат да ве каснат оставајжи црвенило, отоци или чешање, треба да внимавате и на растенија кои се опасни за вашата кожа, како на пример отровниот бршлен. Мнозинството луѓе се алергични на маслото кое го содржи отровниот бршлен. При контакт со него ќе се создаде осип, подигнати испакнатини, чешање и лупење.

Решение: Репелентните спрејови и лосиони помагаат во заштитата на вашата кожа од каснувања од бубачки. Внимавајте некои можат да бидат иритирачки за чувствителните типови на кожа. Размислете за хемикалиите (како DEET) кој може да се најде во вашиот спреј против бубачки и одлучете се за природни алтернативи. Миењето на кожата од овие репеленти со сапун и вода и нанесување навлажнувачки крем ќе помогне да се врати вашата кожа на здраво хидрирано ниво.
При контакт со отровен бршлен, веднаш измијте се со сапун и вода ако е можно. Контактирајте лекар или фармацевт во ваша близина или како домашна аптека може да послужат производите на природа база наменети за вакви кожни иритации на база на камилица, алое вера, колоиден овес.

Хидрирајте од внатре

Сите овие летни лекови за сува кожа имаaт едно нешто заедничко, а тоа е дека кожата треба да се навлажнува и да остане хидрирана. И додека има многу специјални креми, серуми и гелови за заштита на вашата кожа ова лето, одржувањето на вашето тело постојано хидрирано е многу полесно да се постигне. Хидратацијата од внатре кон надвор, особено со внесување на доволна количина на вода, ќе направи значителна разлика во здравјето на вашето тело и кожа.

Вентрикуларната тахикардија е срцев ритам кој произлегува од срцевите комори и означува срцев ритам од најмалку 120 отчукувања во минута (нормалниот пулс е обично помеѓу 60 и 100 отчукувања во минута).

Истата најчесто се манифестира со палпитации (чувство на забрзана срцева работа), отежнато дишење, болка во градите и/или несвестица.
За да се постави дијагноза меѓу другите методи, задолжитено треба да биде направена електрокардиографија.

Третманот може да вклучува медикаментозна терапија, т.е давање лекови. А, може да се применат и процедури како срцева дефибрилација која вклучува синхронизиран електрошок кој има за цел враќање на срцевиот ритам во нормала.

Вентрикуларната тахикардија обично се појавува кога има структурно срцево заболување, како што е миокарден инфаркт, срцева слабост или кардиомиопатија. Почеста појава е кај постарите луѓе.
Иако ретко, сепак се јавува и кај млади индивидуи кои не страдаат од структурни срцеви заболувања. Овие млади луѓе може да имаат срцева болест наречена долг QT синдром, кој може да биде наследен или предизвикан од одредени лекови. Може да се должи и на други ретки наследни нарушувања, како што е синдромот Бругада (срцева каналопатија).

Симптоми на вентрикуларна тахикардија

Кај вентрикуларната тахикардија, отчукувањата на срцето (палпитации) речиси секогаш се чувствуваат и може да бидат придружени со слабост, вртоглавица и/или непријатност во градите.

Продолжената вентрикуларна тахикардија може да биде опасна бидејќи коморите не се полнат правилно или не пумпаат нормално крв. Крвниот притисок има тенденција да опаѓа при што се јавува срцева слабост. Понатаму, вентрикуларна тахикардија е исто така опасна бидејќи може да се влоши во вентрикуларна фибрилација (срцев арест). Вентрикуларната тахикардија понекогаш не предизвикува значителни симптоми. Дури и при брзина од 200 отчукувања во минута, може да не се чуствуваат тегоби. Затоа може да биде исклучително опасна.

Дијагноза на вентрикуларна тахикардија

Вентрикуларната тахикардија може да се дијагностицира преку електрокардиографски (ЕКГ) преглед. Со помош на оваa испитување кардиологот може да утврди дали и каков третман му е потребен на пациентот со цел да се постигне нормален ритам на срцето и превенција на последователни епизоди.

Потребен е итен третман доколку вентрикуларната тахикардија предизвикува симптоми или кога епизодите траат повеќе од 30 секунди дури и ако нема симптоми.

Доколку се присутни симптоми, особено ако крвниот притисок е премногу низок, неопходна е итна кардиоверзија (електричен шок што го враќа срцето во неговиот нормален ритам).
Доколку нема симптоми, но вентрикуларната тахикардија трае повеќе од 30 секунди, треба да се даде кардиоверзија или интравенски лекови.

Кардиоверзијата е болна, бара седација, но речиси секогаш е ефикасна и настрана од непријатноста, има малку несакани ефекти.

Во запирањето на абнормалниот срцев ритам (аритмии), примањето терапија со лекови е помалку непријатно, но не е толку ефикасно како кардиоверзијата, а лековите имаат поголема веројатност да предизвикаат несакани ефекти.

Она што е долгорочно потребно е не само да се запре абнормалниот ритам , туку да се избегне ненадејна смрт. При постоење на вентрикуларна тахикардија со основна срцева болест, особено ако срцето не пумпа адекватно, обично се вградува имплантиран кардиовертер-дефибрилатор (ICD, мал уред способен да открие аритмија и да испорача шок за да се поправи). Оваа постапка е слична на вградување на пејсмејкер.

Може да се користат и други процедури кои ја корегираат абнормалната површина во коморите. Овие техники вклучуваат катетерска аблација (испорака на енергија на одредена ниска температура или фреквенција преку катетер вметнат во срцето) и операција на отворено срце.

Во Клиничката болница Жан Митрев, тимот на кардиолози ви стои на располагање за дијагноза и соодветен третман за сите срцеви заболувања преку персонализиран пристап. Сите срцеви интервенции се реализираат со претходна конзилијарно разгледување на случајот во кое учествуваат кардиолози, интервентни кардиолози, кардиохирурзии, анестезиолозии, и медицински сестри.

Закажете го вашиот преглед на 02 3091 484

Отитис медиа е локализирана инфекција или воспаление на средното уво.
Околу 75% од децата имале барем една епизода на воспаление на средното уво до тригодишна возраст. Отитис медиа може да влијае и на возрасните, иако тоа главно е состојба која почесто се јавува кај децата.

Што предизвикува воспаление на средното уво?

Воспалението обично започнува кога инфекциите во грлото, настинките или други проблеми со дишните патишта ќе се прошират на средното уво.

Кои се симптомите на воспаление на средното уво?

Најчестите симптоми на воспаление на средното уво се наведени подолу. Сепак, секој поединец може симптомите да ги доживее различно.

Вообичаени симптоми на отитис медиа кај децата се:

• Раздразливост
• Тешкотии при заспивање или поспаност
• Треска, особено кај бебиња и мали деца
• Истекување на течност од увото, или ушите
• Губење на рамнотежа
• Проблеми со слухот.

Симптомите на воспаление на средното уво често може да личат и на други состојби или медицински проблеми и може да бидат погрешно протолкувани. Затоа е важно да биде направена соодветна дијагностика.

Покрај симптомите наведени погоре, нетретираниот отитис медиа може да ги предизвика и следниве проблеми:

• Инфекција на други делови од главата.
• Трајно губење на слухот.
• Проблеми со развојот на говорот.

Како се дијагностицира отитис медиа?

Покрај физичкиот преглед и земање комплетната медицинска историја, лекарот ќе го испита надворешното уво и тапанчето, во едното или двете уши, со помош на отоскоп. Отоскопот е инструмент со чија светлина му овозможува на лекарот да види внатре во увото. Со пневматски отоскоп се дува воздух во увото за да се анализира движењето на тапанчето.

Може да се изврши и тимпанометрија, тест кој овозможува воздухот и звукот да се насочат во средното уво.
Третман за воспаление на средното уво
Третманот ќе биде определен од страна на лекарот врз основа на комбинацијата од неколку фактори :

• Возраста на пациентот, општата здравствена состојба и медицинската историја
• Степенот на болеста (колку напредувала болеста)
• Очекувањата за текот на болеста
• Толеранцијата на пациентот на одредени лекови, процедури или терапии.

Третманот може да вклучува:

• Антибиотски лекови
• Лекови против болки
• Операција во која се вметнуваат туби за лекување на хронични инфекции на тапанчето.

Во Клиничката болница Жан Митрев, одделот за оториноларингологија ви стои на располагање за дијагностика и третман на сите проблеми поврзани со уво нос и грло.

Закажете го вашиот преглед на 02 3091 484