Автор: zmc_piksel_dev

Интервју со доц. д-р Тања Анѓушева – Ергоспирометрија

Posted on by zmc_piksel_dev

Што претставува ергоспирометријата и која е предноста на ергоспирометрискиот тест во однос на стандардниот стрес тест?

Кардио-пулмонален стрес тест (СРЕТ) т.н.р. ергоспирометрија е тест со кој се мери работата на срцето во корелација со белите дробови за време на физички напор. За разлика од стандардниот стрес тест, пациентот оди на трака или вози статичен велосипед, при што му е поставена дополнителна апаратура. Таа опфаќа: апарат за мерење на крвниот притисок, електроди за правење ЕКГ (електрокардиограм ЕКГ) со кои се регистрира срцевата акција, како и маска која е поставена на лицето и со помош на која се мери кислородната потрошувачка односно фреквенцијата и силината на дишење, колку често и колку длабоко пациентот вдишува и издишува.

Овој тест е составен дел на кардиолошките испитувања и е најдобар показател во каква состојба се наоѓа организмот, се проверува функционалната способност на срцето и неговата адаптација на физички напор. Каде се наоѓа примена и кои се индикациите кои упатуваат на ергоспирометриски тест?

Индикационото подрачје за овој тест е доста широко, а примената на тестот за проценка на здравствената состојба на пациентите е веќе влезена во голем број медицински водичи за лекување.

Најчести причини се:

  • Одредување на причината за функционалните проблеми на срцето и белите дробови
  • Проценка на физичка подготвеност, односно максималното оптоварување кое може една личност да го толерира со цел да се направи план за тренирање по мерка на личноста која се тестира
  • Проценка на ризик пред планирана хируршка процедура
  • Проценка на сериозноста / тежината на срцевата слабост
  • Евалуација на степенот на белодробните болести како ХОББ (хронична опструктивна белодробна болест), белодробна васкуларна болест или цистична фиброза
  • Евалуација на индивидуалните ограничувања како резултат на лимитираноста на белодробието или пак срцето во тек на физичката активност
  • Проценка на подготвеноста на пациент кој има одредено срцево заболување за рехабилитација и правење план за физички активности во тек на рехабилитацијата
  • Утврдување на ефикасноста на претходниот медикаментозен / оперативен третман
  • Проценка за потреба од друга форма на третман поврзан со срцева слабост во терминален стадум (механичка циркулаторна потпора, срцева трансплантација, за оние пациенти во терминален стадиум на болеста).

CPET е незаменлив во одредувањето на причината за отежнато дишење (диспнеја) за време на напор, како и во одредувањето на нормалниот одговор на пулмоналниот и кардиоваскуларниот систем на физички напор. Што може открие тестот?

Со овој тест јасно може да се одреди причината на заморот и отежнатото дишење, т.е. дали е последица на претходно латентно срцево заболување или пак промени во структурата и функцијата на белите дробови.

Како се изведува тестот, дали се потребни претходни подготовки и што вклучуваат?

Тестот се иведува во посебна просторија каде е сместена опремата и под будното око на стручниот медицински кадар кој ќе го води лицето кое се тестира. Може да се изведе со помош на трака или пак возење на статичен велосипед. Истовремено се следат срцевите и белодробните параметри преку електроди и сензори поставени на телото и во маската, а апаратот има специјален програм кој врши анализа на овие параметри. Потоа доктор ги обработува и одредува понатамошни чекори.

Подготовката за овој тест не е компликувана, но има неколку клучни правила:

  • Пациентот задолжително треба да ја земе редовната терапија која ја користи
  • Полесен оброк е дозволено да се конзумира до 4 часа пред тестот. Доколку чуствува глад дозволено е конзумирање единствено шејк пред тестот
  • Не смее да се конзумира кафе, кока кола, алкохол, црн чај
  • Еден ден пред тестот не е пожелно пациентот да вежба
  • Не е дозволено конзумирање на никотин (цигари и електронски цигари) пред тестот.

Дали процедурата е безбедна, колкав е ризикот од компликации?

Процедурата е високо безбедна. Многу е ниска појавата на несакани ефекти (1 на 100.000 пациенти). Најчести несакани ефекти се аритмии и миокарден инфаркт. Но, овде важно е да напоменеме дека мониторирањето на пациентот е многу пообемно. Параметрите на апаратот даваат можност однапред да се процени настанато исцрпување на физичките резерви или промени во нормалниот метаболизам од кислороден во безкислороден, така што тестот се прекинува и се спречува појавата на несакани ефекти.

При кои заболувања е контраиндициран?

Не се препорачува ероспирометрија доколку лицето има:

  • физичката состојба која не дозволува да оди на трака или пак да вози велосипед
  • прележано скорешна респиратопрна инфекција, грип, КОВИД
  • нетретирана тешка аортна стеноза или неконтролирана астма
  • преживеано скорешен срцев инфаркт (пред помалку од 30 дена)
  • имплантиран ICD/CRT пред помалку од 4 недели
  • ниска почетна кислородна оксигенација
  • висок крвен притисок
  • малигни аритмии

Покрај кардиоваскуларните пациенти, ергоспирометрискиот тест се препорачува кај спортистите. Кои се конкретно придобивките за нив и дали ергоспирометријата како дијагностичка процедура може да помогне во рана детекција и превенција од ненадејна срцева смрт кај спортистите?

Ергоспирометријата е многу важна во проценката на физичката кондиционираност на еден спортист, бидејќи со анализата на добиените параметри од белодробието и срцевата акција, лекарот може да ја процени точно точката кога спортистот влегува во анаеробен (лактичен метаболизам). Што всушност значи тоа? Познато е дека кај спортистите со редовниот тренинг не само што се кондицираат скелетните мускули туку се тонизира и срцевиот мускул и се адаптира да на одреден степен од физички напор за да донесе адекватна количина крв, а со тоа кислород и глукоза кои се неопходни за ослободување на енергија која ја одржува работата на мускулатурата.

Со овој тест ние можеме точно да кажеме до кое ниво е постигнато кондиционирање. Согласно тоа, потоа да му дадеме совети на спортистот како да продолжи со цел за да го избегне моментот на влез во анаеробен метаболизам со прекумерниот физички напор. На таков начин се спречува појавата на мускулна болка кај спортистите, но што е најважно се спречува непотребното оптоварување на срцевиот мускул и можноста за појава на проширување и слабост на истиот или пак појава на аритмии и ненадејна срцева смрт.

Покрај спортистите, овој тест има бројни можности за сите хронични пациенти, но и за пошироката популација – луѓе кои се физички активни и за кои е важна проценката на кондиционите способности и метаболичките процеси, со цел да се прилагоди интензитетот и времетраењето на вежбање. Покрај пациентите и професионалните спортисти, за кои други лица се препорачува тестот?

Бенефитите од овој тест се големи и неговата примена во секојдневието е прилично широка.
Така тестот е веќе влезен во сите водичи за проценка на пациентите со срцева слабост и класификацијата дали еден пациент со слабо срце треба да се постави на листата за трансаплантација или пак му е потребна механичка потпора на срцето. Секаде во светот, рехабилитацијата на срцевите болни ја изведуваат според измерените параметри од овој тест. Многу често овој тест се користи за проценка на ризик од кардиоваскуларни промени при тешки хируршки процедури.

Мора да се напомене дека тестот има можност да ја процени и метаболната состојба на еден организам. Митохондриите се составен дел на секоја клетка и се местотото каде се случуваат сите процеси на ослободување и вградување на енергијата. Често пати поради некои ензимски промени при одредени заболувања може да настане блок на овие процеси и лицето да чуствува замор, малаксаност, тешко дишење, краток здив, а при тоа да има здраво срце и бели дробови. Со овој тест може јасно да се дефинира оваа состојба и да се помогне.
И секако треба да споменеме една специфична примена, која е во честа употреба во развиените земји, а тоа е кај трудниците, со цел проценка на крвоснабдувањето на плодот во матката на бремената жена.

доц. д-р Тања Анѓушева
Специјалист по интерна медицина
Супспецијалист по кардиологија

Идентификувањето на клучните симптоми и редовните превентивени прегледи клучни во спречување на појава на рак на дебелото црево

Posted on by zmc_piksel_dev

Секој 31 март се одбележува Светскиот ден на ракот на дебелото црево. А месец март е месецот во кој се преземаат засилени активности за подигање на свеста за постоење и превенција наоваа болест. Затоа го користиме и овој пост за да ве запознаеме со ризиците, но и начините за превенција и третман на ракот на дебелото црево. Ракот на дебелото црево и ректумот е меѓу водечките причини за смртност од рак кај населението.

Запознајте ги ризик факторите пресудни за оваа болест

Свесноста за клучните фактори за спречување на рак на дебелото црево, можеби ќе Ви го спаси животот

Ризикот за да заболите од оваа болест значително се намалува со практикување здрави навики, особено доколку конзумирате исхрана богата со растителни влакна, преку одржување на нормална телесна тежина, редовна физичка активност и избегнување конзумирање тутун. Понатаму, дијагностицирањето на болеста во раните фази, преку редовни превентивни прегледи, може да го олесни навременото лекување и излекувањето на болеста.

Ракот на дебелото црево е еден од најчестите тумори во западните земји и претставува глобален јавно здравствен проблем.

Тоа е втор по инциденца, и кај мажите и кај жените, по ракот на простата и дојката.

Повеќето колоректални карциноми се развиваат од прекурзорни лезии (полипи) и потребно им е помеѓу 10 и 15 години еволуција за да станат рак.

Симптоми на колоректален карцином

Симптомите на ракот на дебелото црево се различни кај секој пациент, но сепак постојат одредени симптоми кои се вообичаени кај многу пациенти.

Важно е луѓето кои имаат крварење (ректално), се соочуваат со промени во начинот на одење во тоалет (дијареа или запек) или имаат абдоминална болка/надуеност, како и какви било абдоминални или карлични симптоми кои ги немале претходно, како на пример, поголема потреба од одење во тоалет, итност, анална болка… ВЕДНАШ и БЕЗ ОДЛАГАЊЕ да се обратат кај матичниот лекар или кај специјалист за абдоминални болести, за да се утврди точна дијагноза што е можно поскоро.

Во текот на месец март, здравствените работници, поконкретно оние од доменот на ракот на дебелото црево, придонесуваат преку кампањи за подигање на свеста за овој тип на рак, бидејќи навремената дијагноза може да направи многу за животот и здравјето на пациентот.

Тестот на фекална окултна крв е неинвазивен тест кој се состои од брзо и лесно проверување на присуството на невидлива крв во столицата со цел да се открие постоење на колоректална лезија.

Добивањето негативен резултат од тестот покажува дека лицето веројатно нема да има рак на дебелото црево, иако чувствителноста се движи од 40 до 60%. Затоа, се препорачува да се повторува тестот на секои 1-2 години и да се консултирате со вашиот лекар доколку чувствувате непријатност.

Сакаме да дадеме неколку совети за спречување на овој тип на рак, меѓу кои вреди да се споменат:

  • Откажете се од пушењето.
  • Водете здрав начин на живот
  • Често правете физички вежби
  • Правете редовни прегледи со цел смртноста да се намали благодарение на навременото/раното откривање.

Дали ракот на дебелото црево е наследен?

Колоректалниот карцином е претежно стекнат, односно поврзан со стареењето на телото, во 90-95% од случаите.

Затоа, се смета за наследен само во 5% од случаите. Овие случаи обично се појавуваат порано, на возраст под 50 години, додека максималната инциденца на стекнат рак е обично 65-70 години.

Ефикасна дијагноза на рак на дебелото црево

Овие тестови можат да се поделат во две главни групи:

–          Фекални тестови

Овие тестови и скрининг за колоректален карцином се прават како дел од процесот на утврдување на присуството на рак кај луѓе кои немаат никакви симптоми.

–          Тест на фекална окултна крв

Се испитува примерок од столицата за да се идентификуваат траги од крв невидливи со голо око.

Ако резултатот од тестот е позитивен, испитувањето се комплетира со колоноскопија за да се визуелизира изворот на крварењето.

Овие тестови се помалку инвазивни и лесни за изведување, не бараат интестинална подготовка и се достапни за широката популација, но треба да се прават почесто (на секои 1-2 години) бидејќи не се многу чувствителни и доколку се позитивни следува испитување со колоноскопија.

–          Визуелни (структурни) прегледи/тестови

Овие тестови ја третираат структурата на дебелото црево и ректумот за да откријат какви било промени во абдоменот.

Тоа може да се направи со ендоскоп, инструмент сличен на цевка со мала камера и извор на светлина на крајот, кој се вметнува во ректумот, или со специјални тестови за снимање (рентген).

Тие имаат предност да ја испитуваат слузницата на целото дебело црево, па нивната чувствителност е многу поголема од претходните испитувања, но бараат интестинална подготовка и се поинвазивни.

–          Колоноскопија: Се состои од проверка на слузницата на дебелото црево со помош на колоноскоп. Процесот вклучува претходна подготовка врз основа на чистење на измет од цревниот тракт што треба да се испитува. Времетраењето на колоноскопијата се движи помеѓу 20 и 30 минути, а за време на тоа може да се направи биопсија или ресекција на полипи.

–          КТ колонографија (виртуелна колоноскопија): Ова е напреден тип на КТ скен на дебелото црево и ректумот. Во КТ колонографијата, специјалните компјутерски програми создаваат дводимензионални слики со рендген и тридимензионален приказ на внатрешноста на дебелото црево и ректумот, овозможувајќи му на лекарот да открие полипи или рак. Тоа може да се направи доста брзо и не бара седација, иако бара подготовка на дебелото црево. За овој скрининг, мала, флексибилна цевка исто така се вметната во ректумот за да се пополнат дебелото црево и ректумот со воздух. Дополнително, ако во овој тест се забележат полипи или други сомнителни области, сепак ќе биде потребна колоноскопија за да се отстранат или целосно да се испитаат.

Важно е доколку се појави некој од горенаведените симптоми, потребно е да одите на преглед кај вашиот лекар и да проверите дали се е во ред. Запомнете дека превенцијата во овие случаи може да ви помогне да го одржите вашето здравје.

Закажете преглед/консултација со нашите специјалисти на 02 3091 484

Интервју Илија Нешковски, специјалист по интерна медицина и супспецијалист по кардиологија – “Имав шанса да играм против Новак Ѓоковиќ и успеав да го победам”

Posted on by zmc_piksel_dev

Д-р Нешковски, се занимавате со можеби најпотребната медицинска дисциплина, кардиологијата, што претставуваат кардио-васкуларните заболувања?

– Кaрдиоваскуларните болести, за жал и покрај континуираниот развој на медицината во целост, остануваат една од водечките причини за смртност во Европа. Од кардиоваскуларните заболувања секоја година во Европа умираат околу 3,9 милиони жители. И покрај сите превентивни мерки кои се преземаат во европските држави за намалување на смртноста од кардиоваскуларни заболувања (кампањи за здрав животен стил, ограничување на продажбата на цигари и алкохол), статистичките податоци се уште не покажуваат значаен пад на бројот на жители кои страдаат од кардиоваскуларни заболувања, ниту пак се бележи значаен пад на морталитетот.

Постои ли посебна причина поради која се одлучивте за оваа специјалност? Што ви нуди вас лично а што како лекар?

– Постои посебна причина што се занимавам со медицина воопшто, затоа што цел живот го поминав опкружен со медицина и лекари. Мојот покоен татко беше еден од основоположниците на интервентната гастроентерологија во Македонија и човекот кој ја воведе модерната ултразвучна дијагностика во државава. Мојата тетка, исто така е етаблиран гастроентеролог а мојата сестра е успешен педијатар, така што изборот и не беше и така тежок кога е во прашање медицината. Пораснат сум покрај ехо апарати, жици и катетри и таквите околности некако природно ме насочија во изборот на професијата. Кога е во прашање кардиологијата, шансата што ми ја укажа д-р Жан Митрев да бидам дел од неговиот тим и ми овозможи да се стекнам со знаења, најнапред од областа на интензивна нега и ургентна медицина од еминентни кардиолози како д-р Тања Анѓушева и д-р Енвер Идоски а потоа и во областа на интервентната кардиологија и ехокардиографија каде учев од врвни интервентни кардиолози како д-р Иван Милев, д-р Жан Зимбаков, д-р Вилма Ампова Соколов и д-р Шпенд Идризи, некако природно ме насочи кон кардиологијата примарно а потоа и кон интервентната кардиологија. Можноста која ми се укажа да професионално „растам“ и работам во еден европски организиран систем како Жан Митрев клиника во турбулентни времиња во кои јавното здравство континуирано е во состојба на нокдаун, е нешто непроценливо.

Дали после ковид 19 или воопшто во промената на животните навики и трендовите постои тенденција на пораст на овие заболувања?

– Ковид пандемијата и тоа како се одрази на квалитетот на животот и здравјето на севкупното население. Бројот на загубените човечките животи, социјалната изолација и целокупната агонија низ која што поминавме за време на пандемијата остави сериозни последици по здравјето на населението. Се почесто денес, во секојдневната пракса се среќаваме со пациенти кои се жалат на психосоматски нарушувања кои ги асоцираат со прележувањето на КОВИД 19 или со примањето на вакцина против КОВИД 19.

Каде се наоѓа македонското население според бројот и возрасниот опсег на заболени од кардио-васкуларни болести?

– За жал статистиката во нашата држава не се разликува од светските трендови кога се во прашање морталитетот и морбидитетот кај кардиоваскуларните заболувања. Како што напоменав, и покрај напредокот кој што го бележиме во третманот на кардиоваскуларните заболувања, воведувањето на нови помалку инвазивни методи и иновативноста во медикаментозниот третман, сепак кардиоваскуларните заболувања остануваат водечка причина за смртност како во светот така и во нашата држава. За да стекнете впечаток за какво „зло“ станува збор, би сакал да ви посочам еден статистички податок од Заводот за статистика на Република Македонија во кој се истакнува дека во 2021 година во пикот на КОВИД 19 пандемијата за која се стекна впечаток дека е главен причинител на смртност, најголемо учество имаат умрените лица од болести на циркулаторниот систем и тоа 41,3% случаи од вкупно умрените, потоа се случаите кај кои како причина за смртта се јавуваат неоплазмите со 17%, со 6,8 % се застапени случаите кај кои причина за смртта е вирусот КОВИД-19 а потоа сите останати заболувања.

Кои современи методи во третманот на кардиолошките болести се применуваат во Клиника Жан Митрев?

– Со гордост можам да истакнам дека во Жан Митрев клиника се применуваат најсовремените дијагностички, интервентни и хируршки процедури во третманот на кардиоваскуларните заболувања. Во делот на дијагностиката сме пионери во воведувањето на срцевата магнетна резонанца која станува се попопуларна во светот при дијагностиката на специфични кардиоваскуларни заболувања, понатаму во делот на интервентната кардиологија освен коронарните интервенции, кај нас се изведуваат комплексни интервенции на перкутана замена на аортната валвула (ТАВИ) и перкутана репарација на десцедентна аорта (ТЕВАР) како и комплексни интервенции при третманот на вродените срцеви маани. Во делот на хирургијата сме пионери во имплантацијата на уреди за левовентрикуларна и бивентрикуларна срцева поддршка (ЛВАД и БИВАД), а исто така нашите хирурзи го предводеа тимот во првата трансплантација на срце во државава.

Што е важно и потребно да се поседува при работа со пациенти, посебно вашите?

– Според мене една од најважните особини кои треба да ги поседува еден доктор во односот со пациентите е емпатијата. Единствено емпатијата може да ви овозможи истовремено да бидете сочувствителен со состојбата во која што се наоѓа пациентот и истовремено да бидете доволно фокусиран и професионален за да бидете дел од решението на неговиот проблем.

Покрај интерната медицина и кардиологијата, денес се занимавате рекреативно и со тенис и велосипедизам. Двете преокупации бараат голема посветеност, како успевате да ги хармонизирате, односно да ги исполните и своите професионални обврски и личните амбиции?

– Со тенис се занимавам од својата седма година. Во периодот до осумнаесеттата година се занимавав професионално со тенис а потоа работев и како тренер во тек на студиите во неколку тениски школи во Скопје. Особена сатисфакција во тек на тренерската активност ми беше можноста да бидам тренер на двајца американски амбасадори во земјава, господинот Лоренс Батлер и господинот Филип Рикер, а потоа преку тениската игра да станеме и пријатели со господинот Џес Бејли, кој е особено добар тенисер и вљубеник во тенисот. Кон крајот на студиите кога требаше да ја дефинирам професијата престанав активно да се занимавам со тенис и оттогаш наваму тенис играм рекреативно но редовно (најмалку два до три пати во неделата) со група пријатели кои, исто така се вљубеници во овој спорт. Во последните три години рекреативно се бавам и со велосипедизам а изборот на овој спорт некако се наметна, баш затоа што ми овозможува да поминувам квалитетно време со семејството и лесно да ги усогласам професионалните обврски со рекреацијата.

Има интересен факт за вас што малкумина го знаат, пред да се решите да студирате за доктор, сте биле добар тенисер. Дали навистина сте тренирале на самите почетоци со тениската ѕвезда Новак Џоковиќ и на некој турнир сте успеале да го победите?

– Како што напоменав претходно со тенис се занимавам од 7 годишна возраст и на 12 годишна возраст ми се укажа можност да бидам дел од тенискиот камп во Копаоник, организиран од тенискиот клуб Партизан од Белград кој во тоа време го водеше познатата тениска легенда, Јелена Генчиќ. Сега веќе еден од најдобрите тенисери на сите времиња Новак Џоковиќ беше дел од кампот а истиот го посетуваше три години по ред. Во завршницата на кампот се одржуваше Генекс куп, турнир на кој се натпреваруваа сите учесници во кампот и во таа прилика во финалето на Генекс куп играв со Новак Џоковиќ и успеав да го победам. Сепак треба да се има предвид разликата во годините (тој тогаш имаше 7 години а јас 12) и мислам дека самиот факт што тој успеа да се пласира во финалето покрај толку повозрасни играчи покажува за каков талент станува збор уште во тоа време.

На што повеќе му давате значење, на докторската професија или на спортот?

– Секако дека денес во фокусот на мојот интерес е кардиологијата, тоа е мојата професија. Спортот денес го гледам како ефикасен начин за ослободување од стресот кој што го носи секојдневието и можност за дружење со семејството и пријателите.

Што би бил вашиот совет, пред се како доктор?

– Редовна и умерена физичка активност секогаш препорачувам и од сопствено искуство, но и како еден вид превенција од кардиоваскуларни заболувања. Триесетминутна активност можат многу да променат како се чувствувате а и го редуцираат кардиоваскуларниот ризик. Внимавање на телесната тежина со одржување на здрава телесна тежина и заедно со здрава исхрана, исто така ја подобрува состојбата на кардиоваскуларниот систем. Секогаш и секого советувам да го намали стресот, затоа што многу студии покажале дека стресот наведува посегнување по нездрави навики како пушење и прекумерен внес на алкохол, а тоа влијае во нарушување на состојбата на кардиоваскуларниот систем.

д-р Илија Нешковски
Специјалист по интерна медицина,
Супспецијалист по кардиологија

Извор: Опсервер

8 март – Меѓународен ден на жената

Posted on by zmc_piksel_dev

Грижете се за себе. Редовните превентивни прегледи се клучни. За закажување ☎️ 02/3091-484

  • Ехо на дојка 1 800 ден.
  • 2Д Мамографија 2 500 ден.
  • 3Д Мамографија 4 500 ден.
  • Ехо на дојка и 2Д мамографија 3 900 ден.
  • Гинеколошки преглед со ПАП 3 500 ден.
  • Гинеколошки преглед 2 500 ден.
  • Детекција на ХПВ со брис 2 500 ден.
  • Сексуално преносливи болести 3 истовремено (Chlamydia trachomatis, Trichomonas vaginalis и Neisseria gonorrhoeae) од прва утринска урина (со PCR метода) 1 800 ден.
  • Магнет на матка со контраст 15 500 ден.
  • Магнет на дојки 15 500 ден.
  • Остеодензитометрија Дексаскен 1 900 ден.
  • Ехо на тироидеа 2 000 ден.
  • Пулмолошки преглед 2 000 ден.
  • Нефролошки преглед 2 000 ден.
  • Дерматолошки преглед 2 000 ден.
  • Фотофајндер (скенирање на бенки) 6 000 ден.
  • Колоноскопија со анестезија 18 000 ден.
  • Гастроскопија со анестезија 18 000 ден. Диколку се направат двете во еден акт 28 000 ден.
  • МСКТ серија со контраст (глава со врат/абдомен/долни екстремитети) 14 000 ден.
  • МСКТ нативна серија бели дробови со крвна слика 12 000 ден.
  • ЦТ Виртуелна колоноскопија 12 000 ден.
  • МР нативна серија 13 000 ден.
  • Магнет на цел рбет 21 000 ден.
  • Секвенционирање на егзом – кардиоваскуларни болести, канцер или специфични болести 60 000 ден.

Грижете се за себе. Превентивните редовни прегледи се клучни

Posted on by zmc_piksel_dev

Таа, тој, било кој, секој може да се соочи со проблеми врзани за дојките. Сепак, добрата вест е што благодарение на зголемената свест, многу жени сега редовно прават превентивни прегледи и добиваат рана дијагноза. Проверете се!
Препораките велат: ехо преглед еднаш годишно и мамографија на секои две години за жените над 40 и сите кои имаат семејна историја. Сите останати, без оглед на возраста доколку имаат било каков симптом – ехо преглед веднаш!

Најсовремента апаратура за безболен преглед и нашите искусни лекари д-р Лидија Вељановска Кириџиевска, д-р Мимоза Толевска и д-р Магделена Поповска-Цветкова ви стојат на раполагање. За да закажете термин кој ви одговара јавете се на 02/3091-484.

8 најчести симптоми

– Забележувате асиметричност на градите или градниот кош или постои разлика меѓу едната и другата страна

– Постојат невообичаени промени во обликот или големината на една од вашите гради

– Има видливи промени во бојата на кожата или осип околу брадавицата

– Брадавицата станала вовлечена или ја променила својата положба или форма (Вовлечени брадавици се нормални кај некои жени).

– Постојат нерамнини, испакнатини или вдлабнатини на кожата?

– Постои грутка или задебелување во градите или пазувите.

– Исцедок од едната брадавица или од двете.

– Постојана болка во еден дел од градите.

Колку порано се открие ракот на дојката, толку се поголеми шансите за успешно лекување и излекување. Запомнете, 9 од 10 грутки на градите не се канцерогени! Сепак потребна е потврда од лекар.

  • Ехо на дојки 1 800 ден.
  • 2Д мамографија 2 500 ден.
  • 3Д мамографија 4 500 ден.
  • Ехо и 2Д мамографија 3 900 ден.

Лабиопластика

Posted on by zmc_piksel_dev

Изгледот на интимните делови од телото е особено сензитивна тема за жените и затоа на истата треба да и се пристапи внимателно. Ова се однесува на сите аспекти, без оглед дали се работи за визуелен или функционален проблем. Во оваа категорија спаѓаат и хипертрофичните (зголемени) мали срамни усни. Тие можат да бидат вродени и стекнати (по бременост, породување или да бидат резултат на нормалниот процес на стареење). Како такви, тие се јавуваат релативно често, но со различен степен на изразеност (поголем или помал). Тие се причина за непријатност, инфекции и избегнување на сексуалните активности кај жените и токму поради ова пациентките потребно е да се консултират со лекар.

Што е лабиопластика?

Лабиопластика е операција за корекција на зголемени мали полови усни. Таа преставува спој на гинеколошка и естетска пластична хирургија со цел реконструкција (намалување и обликување) на хипертрофични мали полови усни, како би го добиле својот природен анатомски изглед и функција. Лабиопластиката опфаќа и корекција на асиметрија, осносно кога зголемувањето е само од една страна.

Колку честo се применува лабиопластиката?

Последниве години, лабиопластиката станува често изведувана операција, како во светот, така и кај нас. Како дел од овој тренд на корекции се и останатите методи наменети за оваа регија, како што се избелување на интимна зона, вагинопластика, корекција на епизиотомија, стеснување на влез на вагина, аугментација на големите полови усни и нехируршки третман кој ветува зголемување на сексуалната возбуда и подмладување на вагината.

Зошто токму лабиопластика?

Хипертрофичните мали срамни усни не преставуваат само естетски проблем, туку можат да предизвикаат и функционални тегоби и нарушувања. Иако многу жени се раѓаат со големи, неправилни-асиметрични или хипертрофични мали усни, а кај некои проблемот може да биде предизвикан како резултат на породилна траума, гинеколошка операција, друга трауматска причина или природен процес на стареење, сепак доведуваат до истото незадовлоство.

Причините поради која се прави лабиопластиката можат да бидат:

  • незадоволство од своето тело и несигурност во интимните односи
  • проблем при одржување на лична хигиена
  • функционално нарушување на сексуалните односи
  • болка за време на сексуален однос
  • чувство на непријатност при носење одредени видови гардероба
  • пречка при спортски активности, а некогаш и при вообичаени, секојдневни активности кои предизвикуваат инфекција, чешање и сувост на интимната регија
  • оток на срамните усни, нивно вовлекување во вагината и последователни повреди

Без разлика на годините и причината која доминира, жените не треба да се срамат од овој проблем и не треба да го доживуваат како тривијален, бидејќи не е. Зголемените полови усни реално може да влијаат на квалитетот на животот, да ја намалат самодовербата, да оневозможат носење на посакувана облека (тесни хеланки). Исто така може да предизвикаат ограничување во однос на избирање на костим за капење и слободно однесување на плажа, базен и спортски терен, посебно кога се работи за интимните односи.

Лабиопластиката може да се направи кај сите жени, кои имаат проблем, освен кај малолетни девојчиња за што е потребна е согласност од родител.
Лекар специјалист од естетска гинекологија, пластична, реконструктивна и естетска хирургија, кој се судира со оваа проблематика треба да има разбирање за оваа состојба, како и за психолошките проблеми кои можат да ја придружуваат оваа состојба.

Како изгледа операцијата на малите полови усни?

Процедурата не е комплицирана, се изведува во локална анестезија и трае од околу 30 минути до 1 час. Се користи современа микрохируршка техника која подразбира многу мал и тенок рез, позади кој останува лузна како влакно од коса. Срамните усни се преобликуваат, а вишокот кожа и други ткива се отстрануваат по потреба.

Кога да се направи лабиопластика?

Оваа операција спаѓа во еднодневна хирургија и не бара посебни подготовки, како ни долг опоравок. Така што не е потребно многу планирање однапред, туку операцијата се прави кога на пациентката најмногу и одговара, се разбира во договор со хирургот.
Она што е важно да се напомене е дека како и при другите неургентни операции, така и оваа не треба да се изведува за време на бременост.

Локална или општа анестезија?

Лабиопластиката се изведува во локална анестезија и како таква е доста комфорна и безболна. Се е желба на пациентката, но конечната одлука доаѓа од хирургот и анестезиологот.

Дали лабиопластиката е опасна?

Оваа операција не припаѓа во операции кои носат ризик.

Како изгледа подготовката за операција?

Самата операција не бара сериозна подготовка. Претходат рутински предоперативни прегледи, истовремено потребно е да се направи комплетна крвна слика, како и биохемиски анализи и коагулационен статус. Се советува пред лабиопластиката е да се престане со терапија која предизвикува продолжено крварење.

Ризици и компликации

Компликациите од лабиопластиката се многу ретки, се случуваат за помалку од 1% од случаевите.
Компликациите со педантна оперативна техника може да се превенираат и намалат на минимум, а покрај тоа важно е пациентката да се придржува на советите од лекарот за постоперативната нега.

Резултати од лабиопластика и опоравок

илустрација на изглед на мали полови усни пред и по лабиопластика

Со лабиопластиката се постигнуваат одлични естетски и функционални резултати кои се видливи веднаш после операцијата.
Имајте предвид дека веднаш по операцијата не е дозволено спортување и физичко оптеретување. Со спортски и останати активности пациентката може да почне по вадење на конците и контролата. Конците се вадат меѓу седмиот и десеттиот ден, кога се прави и првата контрола.

– Како да се оддржува хигиената после лабиопластиката?

Хигиената се одржува вообичаено, туширање со топла вода.

– Дали лабиопластиката ја намалува осетливоста во интимната регија?

Напротив, пациентките кажуваат дека квалитетот на сексуалниот однос во значителна мера е подобрен после оваа операција.

– Дали резултатите од лабиопластиката се трајни?

Резултатите од оваа операција се трајни.

Доколку ви е потребна консултација или преглед на располагање е д-р Виолета Николов – специјалист гинеколог акушер. За да закажете термин кој ви одговара јавете се на 02/3091-484

д-р Виолета Николов
Специјалист гинеколог акушер

Светски ден за борба против дебелината

Posted on by zmc_piksel_dev

Одбележувањето на овој ден е со цел да се промовираат практични решенија со кои ќе им се помогне на луѓето да постигнат и да одржуваат здрава тежина. Обезноста е глобален проблем кој ги засега сите. Во светски рамки во моментов околу 800 милиони луѓе живеат со оваа болест, а прогнозите велат дека до 2035 година обезноста ќе заземе пандемски размери, односно секој 4 човек ќе биде обезен. Со цел тоа да не се случи и да се запре овој глобален тренд, на овој ден се става посебен акцент на промовирање на здрав животен стил и начин на исхрана.

Ние во клиниката Жан Мирев се приклучуваме на одбележување на 4 март и сакаме да истакнеме дека доколку било кој има потреба за совети или специјален план за третирање на оваа болест, стоиме на располагање.

„Само тој што работи со оваа дисциплина знае какви позитивни промени за прв пат по многу години се случуваат кај пациентите, промени за кои повеќето луѓе од надвор не ни помислуваат дека се проблем во секојдневниот живот (неможност за непречено движење, набавка на облека во соодветен број итн.). Но за овие пациенти тоа е како повторно да се враќаат во времето кога воопшто немале проблеми со телесната тежина и им дава мотив, елан и позитивна енергија дека се на вистинскиот пат и дека прават нешто корисно за себе, на најприродниот можен начин!” – Вели д-р Џулиана Михајловска, специјалист ендокринолог.

Сите одговори на прашањата поврзани со пертусис или голема кашлица

Posted on by zmc_piksel_dev

Пертусис или голема кашлица е сериозна висококонтагиозна заразна болест предизвикана од грам негативната бактерија Bordetella pertussis.

Начин на ширење на инфекцијата

Се пренесува по аеро-капков пат, односно со вдишување на воздух контаминиран со оваа бактерија од болно лице. Бактеријата се пренесува по капков пат преку скретите на мукозната мембрана на респираторниот систем од лицето кое е инфицирано и ги исфрла при кашлање, кивање, зборување. Помала е веројатноста за пренос на инфекцијата по индиректен пат – преку свежо контаминирани предмети од околината на болниот, каде што бактеријата може да преживи 3-5 дена. Индексот на контагиозност е многу висок околу 80 %. Заразноста е најголема на самиот почеток од болеста, а може да трае и до 4 недели, бидејќи ги немаме оние карактеристични знаци на пертусис а тоа се нападите на кашлица, за при тоа да се посомневаме дека станува збор за пертусис.

Преносители на инфектот најчесто се повозрасната популација и адолесценти кои имаат лесна клиничка слика на инфекција на дишните патишта слична на настинка и поради тоа ја шират инфекцијата во околината без да знаат. Големата кашлица може да ја пренесат лица кои имаат блага форма на болеста или заразени лица кои нема никакви симптоми, а се носители на бактеријата. На таков начин најмалите, а тоа се доенчињата, може да се заразат од нивните родители, постаро братче или сестриче кои не знаат дека имаат голема кашлица, а при тоа се заразни.
Во популации каде што има висок процент на вакцинација, заболувањето како и смртноста од истото се многу ниски бидејќи со редовна вакцинација се заштитени највулнерабилните, а тоа се доенчињата и старите изнемоштени лица кај кои пертусисот има и најтежок тек и предизвикува и најтешки компликации.

Патофизиологија

Бактеријата Bordetella pertussis е агресивна кон заштитниот епител на дишните патишта. По самото навлегување се врзува за цилиите на горните дишни патишта каде што се размножува, создава ендотоксини и активни биолошки супстанции кои се одговорни за понатамошниот тек на болеста. Со самото оштетување на заштитниот епител на респираторниот систем настанува оголување на рецепторите за кашлица кој доведува до спазматични напади на кашлица. Со напредување на болеста настануваат промени и на долните дишни патишта и појава на компликации, пневмонија, бронхитис, бронхиолитис кај доенчињата.

Клиничка слика на болеста

Инкубацијата на болеста најчесто трае од 7-14 дена, а понекогаш симптоми на болеста може да се појават и после 21 ден. Симптомите кај ова заболување зависат пред се од возраста на детето и од неговиот вакцинален статус, така што со најтешка клиничка слика и со висок степен на компликации се манифестира кај најмалите а тоа се доенчињата во првите 6 месеци од животот.
Текот на болеста се одвива во три стадиуми. Постарите деца и возрасните немаат јасни преоди од од еден во друг стадиум, клиничката слика кај нив е лесна, атипична наликува на една настинка. Поради тоа оваа група се и најголеми преносители на инфекцијата и на нив треба да се посвети особено внимание.

Прв стадиум

Првиот стадиум се нарекува уште и катарален стадиум. Овој стадиум е неспецифичен и се карактеризира со симптоми и знаци како и кај другите респираторни инфекции, поради тоа и многу тешко е да се открие болеста во овој период.
Симптомите почнуваат со грeбкање или болка во грлото, носна секреција, опструиран нос, кивање, нормална или лесно покачена телесна температура и кашлица која постепено се интензивира. Во овој стадиум болниот е најзаразен и многу брзо ја шири инфекцијата во околината.

Втор стадиум

Овој стадиум е најтежок и најдраматичен. Тука се случува таа интензивна и силна кашлица која може да трае 2-6 недели. Се карактеризира со тешки, брзи, нeнадејни и неконтролирани напади на кашлица. Детето во тек на едно вдишување до издишување кашла постојано што предизвикува појава на црвенило на лицето, насолзени очи, отворена уста, па дури и глад за воздух и цијаноза. На крајот на нападот детето брзо вдишува воздух со испуштање на карактеристичен звук сличен на звук од магаре поради што болеста народно се вика и магарешка кашлица. Овој напад на кашлица може да биде проследен со повраќање и со исфрлање на количина на слуз. Нападите на кашлица може да бидат предизвикани и при промена на температурата во околината, присуство на чад, како и при хранење на детето.
Најдраматична клиничка слика со кашлица е присутна кај доенчињата. Тој мал детски организам буквално се бори да внесе воздух помеѓу атаките на непрестајна кашлица.

Бактеријата која е причинител на оваа болест со својот токсин го уништува заштитниот епител на дишното стебло, доведува до оголување на рецепторите за кашлица, стварање на густ секрет кај доенчето кој не може со актот на кашлица да го отстрани. Кај нив покрај кашлицата настануваат и прекини во дишењето наречени апнеи. Во одредени случаеви кај доенчињата може и да не е присутна кашлица, да имаат само апнеи. Тие апнеи ако се чести и траат подолго време може да доведат до намален внес на кислород и цијаноза поради кои страда најосетливиот во овој период од животот , тоа е мозокот кај детето. Поради самата хипоксија и цијаноза може да настанат конвулзии, асфиксија и во најтешки случаи и смрт кај доенчињата и малите деца.

Трет стадиум

Третиот стадиум уште се нарекува и стадиум на рековалесценција или стадиум на заздравување. Ова е стадиум каде што се смируваат симптомите, се намалува бројот на напади на кашлица и самата кашлица е некарактеристична. Но поради силниот токсин што го лачи бактеријата Bordetella pertussis кој ја предизвикува и кашлицата, овој стадиум може да трае подолго време дури и до месец па и повеќе.

Компликации

Најчести компликации кои настануваат се асфиксија кај доенчињата, бронхопневмонија која може да биде и со лош исход, воспаление на средно уво, дехидратација, конвулзии. Поради тешките атаки на кашлица и големиот напор кои го вложува детето може да се јави крварење во мозочето,прскање на капилари во белката на очите, крварење од нос, мукозните мембрани и кожата. Исто така може на настане и воспаление и на мозочните структури кои што може да резултира со невролошки нарушувања.
Како резултат на тоа, голем дел од доенчињата захтеваат и хоспитален третман а дел од нив звршуваат и на одделите за интензивна нега и терапија каде што им е потребна и респираторна подршка. Во одредени случаеви болеста може да заврши и со смртен исход.
Заради силината на кашлицата може да се јави папочна и ингвинална кила, ректален пролапс како и фрактури во пределот на градниот кош.

Како се поставува дијагноза

Поставување на дијагнозата во тек на првиот стадиум е прилично тешко бидејќи клиничката слика се испреплетува со повеќе респираторни инфекти. Дури во вториот стадиум кога ќе се јави типичната кашлица, се поставува сомнение за пертусис.

Најбрза ДИЈАГНОЗА НА ГОЛЕМА КАШЛИЦА се поставува со Молекуларна детекција на Bordetella pertussis со Мultiplex Real Time PCR метода (полимеразна верижна реакција ) со кој се детектираат и мал број на копии на актуелната бактерија.
Во нашата Клиника имаме неколку типа на Респираторни панели кој со PCR метода се детектираат голем број на респираторни вируси и бактерии. Во сите овие панели е влучена и бактеријата Bordetella pertussis. Овие PCR панели даваат резултати за кратко време за само неколку часа. Примерок се зема со брис од нос и грло.
Раното откривање и точна идентификација на респираторните патогени придонесува до навремена терапија, а со тоа и намалување на компликациите од заболувањето како и навремено спречување од нејзино ширење.

Терапија

Антибиотската терапија е третман на избор за големета кашлица. Антибиотици кои се користат се од групата на макролиди како што се азитромицин, кларитромицин, еритромицин. За да биде ефективен третманот лекувањето мора да започне во раниот стадиум на болеста односно во текот на првата недела или две, пред да се појават нападите на кашлање.Третманот со антибиотици може да го скрати заразниот период и да го намали ризикот од ширење на инфекцијата на други луѓе.
Профилакса со антибиотици се спроведува и кај членови од фамилијата кои имаат близок контакт со лице кое е заразено.

Превенција

Најдобар начин на превенција од голема кашлица е имунизацијата!

Имунизацијата против пертусис се спроведува со комбинирани вакцини а тоа се следниве:

  • Hexaxim ( DTaP-IPV-Hib-HepB )
  • Pentaxim ( DTaP-IPV-Hib )
  • Tetraxim ( DTaP-IPV )

Според календарот на имунизација вакцинацијата започнува со навршени 2 месеци кај доенчињата, а продолжува на 4 и 6 месеци. Ова се нарекува уште и примоимунизација.
Солидно ниво на заштита се постигнува со бустер дози односно со ревакцинација. Првата ревакцинација се врши една година по комплетирање на примарната вакцинација, со давање на една доза Pentaxim на 18 месечна возраст. Втората ревакцина се дава на 7 годишна возраст односно во второ одделение.

Кај бремените жени се препорачува вакцинација во последниот триместар од бременоста (27ГН – 36ГН) со цел да има доволно временски период организмот на мајката да создаде доволна количина на заштитни антитела со кои ќе му овозможат доволна заштита на новороденото во првите 3 месеци до отпочнување на редовна имунизација.
Со редовна имунизација и опфатеност на децата повеќе од 95 % се овозможува да се постигне добар колективен имунитет, така што и да дојде до заразување со оваа бактерија инфекцијата ќе помине со полесна клиничка слика.

Вакцините го потикнуваат имунолошкиот систем да создава антитела и на таков начин го подготвуваат организмот на детето да го препознае конкретниот вирус или бактерија со кои полесно ќе се избори.

Жално е што имаме болести кои биле искоренети, а сега почнуваме повторно да ги среќаваме, а при тоа постојат соодветни вакцини кои што може да ги заштитат децата.
Останатите мерки на превенција спаѓаат во општите мерки за превенција кои се практикуваат и за сите респираторни заболувања.

Д-р Станислава Анѓелеска
Специјалист по педијатрија