Autor: zmc_piksel_dev

Fillimisht duhet të dallojmë se cilat janë vlerat e presionit të gjakut që konsiderohen të ulëta. Në përgjithësi, vlerat sistolike nën 90 mm Hg (vlera e sipërme) dhe 60 mm vlera diastolike (vlera e poshtme) konsiderohet presion i ulët i gjakut. Por gjithësesi, ajo vlerë që për disa individë konsiderohet si presion i ulët për disa të tjerë mund të jetë normal. Ndonjëherë presioni i ulët i gjakut nuk shkakton asnjë simptomë, por mund të shfaqet edhe me marramendje dhe të fikët.

Presioni i ulët i gjakut është po aq i rrezikshëm sa presioni i lartë i gjakut. Shkaqet mund të variojnë nga dehidratimi deri te gjendjet serioze mjekësore, prandaj është e rëndësishme t’i identifikoni ato dhe të dini se çfarë ndodh me trupin tuaj gjatë presionit të ulët të gjakut.

Hipotensioni ose presioni i ulët i gjakut në fakt i pengon organet të marrin sasinë e gjakut që i’u nevojitet për të funksionuar normalisht. Ulja akute e presionit të gjakut mund të rezultojë me sindromë shoku, ndërsa hipotensioni afatgjatë mund të çojë në letargji, lodhje, dobësi, marramendje, të fikët dhe gjendje të tjera të ngjashme.

Për shkak se presioni arterial përcaktohet nga rrahjet e zemrës, presioni venoz dhe rezistenca sistemike vaskulare, cilado rënie prej këtyre variablave mund të rezultojë në hipotension. Kështu, presioni i ulët i gjakut mund të jetë rezultat i arsyeve të mëposhtme:

• rënie e rrahjeve të zemrës,
• rishpërndarje e vëllimit të gjakut,
• hipovolemia,
• reduktim i rezistencës vaskulare sistemike
• obstruksion vaskular.

Hipotension për shkak të uljes së rrahjeve të zemrës

Ritmi i zemrës, i cili mund të përkufizohet si sasia e gjakut të pompuar nga zemra, mund të ulet si rezultat i tre gjendjeve kryesore, duke përfshirë aritmitë, sëmundjet strukturore të zemrës ose hipovoleminë. Pacientët e moshuar janë veçanërisht të rrezikuar nga hipotensioni, pasi procesi i plakjes redukton më tej përshtatshmërinë ventrikulare dhe më pas zvogëlon kontraktueshmërinë e saj.

Bradikardia, ose ritmi i ngadaltë i zemrës i shkaktuar nga një ritëm i ulët i sinusit ose bllokimi atrioventrikular, zvogëlon prodhimin kardiak. Nga ana tjetër, takikardia mund të rezultojë gjithashtu me ulje të rrahjeve të zemrës në munutë duke ulur kohën e mbushjes së ventrikujve me një ulje të madhe të vëllimit të goditjes. Fibrilacioni ventrikular çon në hipotension të thellë me ulje të prodhimit kardiak (rrahjeve të zemrës) në zero.

Sëmundjet strukturore të zemrës, të tilla si kardiomiopatitë, mund të pengojnë si në funksionet sistolike, siç është tkurrja e muskujve të zemrës, ashtu edhe në funksionin diastolik, i cili përfaqëson mbushjen e ventrikulit. Si rezultat, këto sëmundje mund të zvogëlojnë rrahjet e zemrës në minutë dhe presionin arterial. Sëmundja perikardiale, valvulat dhe defektet e lindjes mund të komprometojnë gjithashtu mbushjen e ventrikulit ose rrjedhën e gjakut përpara me të njëjtën pasojë.

Sëmundja ishemike e zemrës e shkaktuar nga ateroskleroza ose tromboembolizmi gjithashtu ka një efekt negativ në funksionin e ventrikulit dhe shpesh rezulton në hipotension të shkaktuar nga ushtrimet. Hipertensioni primar pulmonar, i cili është presion abnormal i lartë i gjakut në arteriet pulmonare, mund të çojë në dobësim të ventrikulit të djathtë dhe, nga ana tjetër, në çrregullim të mbushjes dhe daljes së barkushes së majtë.

Hipovolemia, e cila zakonisht është rezultat i hemorragjisë, dhe ndryshimet ortostatike në volum mund të zvogëlojnë gjithashtu rrahjet e zemrës në minutë duke ulur presionin venoz qendror dhe mbushjen e ventrikulit, të cilat të dyja dëmtojnë aftësinë e zemrës për të pompuar. Humbja e tepërt e ujit ose dehidratimi, i shkaktuar nga djersitja e tepërt, konsumi i kufizuar e ujit ose përdorimi i diuretikëve, gjithashtu mund të çojë në gjendje hipovolemike.

Hipotensioni me origjinë vaskulare

Hipotensioni mund të jetë edhe me origjinë vaskulare. Në këto situata, hipotensioni zakonisht shkaktohet nga vazodilatimi i tepërt sistemik, i cili është një reduktim i rezistencës vaskulare sistemike. Kjo gjendje mund të jetë rezultat i anafilaksisë, sepsës, mosfunksionimit të nervit autonom si neuropatia diabetike, shoku neurogjen, i cili mund të ndodh gjatë dëmtimit të palcës kurrizore, ose pas marrjes së ilaçeve vazodilatore të ndryshme.

Shkaku i dytë vaskular i hipotensionit është obstruksioni (për shembull, embolia pulmonare) e cila redukton kthimin venoz në barkushen e majtë, duke reduktuar kështu daljen e saj. Tek këta pacientë duhet të përdoret terapi trombolitike; megjithatë, rreziku i gjakderdhjes së pacientit duhet të vlerësohet në mënyrë adekuate.

Faktori i rritjes endoteliale vaskulare (VEGF) shkakton hipotension në subjektet normotensive për shkak të vazorelaksimit të varur nga endoteli, i cili konsiderohet të jetë një efekt anësor kryesor në trajtimin e sëmundjes ishemike. Gjithashtu, edhe në rastet pas kryerjes me suskses të angioplastikës me stentim shfaqja e hipotensionit mund të jetë një ndërlikim fatal.

Alergjitë janë një përgjigje imune ndaj substancave të caktuara në trup. Kur sistemi imunitar detekton një alergjen, ai shkakton përgjigje mbindjeshmërie, duke çliruar kimikate të tilla si histamina, dhe duke shkaktuar simptoma alergjie.

Nëse jeni alergjik, sistemi juaj imunitar gabimisht njeh një substancë të padëmshme si një sulmues të dëmshëm dhe prodhon antitrupa. Më pas ato shkaktojnë një reaksion që mund të shfaqet në lëkurë, në sinus, në traktin respirator ose në sistemin tretës.

Ashpërsia e alergjive mund të ndryshojë shumë në varësi të personit dhe vetë alergjenit. Ndonjëherë reagimi është acarim i lehtë, por gjithashtu mund të çojë në një gjendje serioze, siç është anafilaksia.

Cilat janë shkaqet?

Ndër shkaqet më të zakonshme të alergjive janë:

• Alergjenët në ajër: poleni, zbokthi nga kafshët shtëpiake, marimangat e pluhurit dhe myku.
• Ushqimet: arra, gruri, soja, peshku, midhjet, veza dhe qumështi. LTP (proteina e transportit të lipideve), një proteinë e pranishme në perime.
• Pickimi nga insektet e grupit himenoptera: bletët dhe grerëzat.
• Medikamentet: antibiotikë si penicilina, anti-inflamatorë etj.

Cilat janë simptomat?

Ekzistojnë disa lloje të simptomave të alergjisë që mund të klasifikohen sipas pjesës së trupit që prekin:
• Lëkura: kruajtje, urtikarie dhe skuqje.
• Sytë: konjuktivit (kruajtje, lot dhe fotondjeshmëri).
• Hunda: rinit, sinozit dhe gjakderdhje nga hunda.
• Sistemi i frymëmarrjes: astma.
• Sistemi tretës: nauze, të vjella, diarre dhe dhimbje barku.
• Sistemi hematologjik: anemi, leukopeni dhe trombocitopeni.

Për shkak se çdo alergjen zakonisht shkakton simptoma të ngjashme, ato gjithashtu mund të klasifikohen sipas llojit të alergjisë:

• Ethet e polenit ose rinitit alergjik: teshtitje, kruajtje në hundë dhe sy, konjuktivit, acarim dhe rrjedhje hundësh.
• Alergjitë ushqimore: urtikarie, ndjesi shpimi gjilpërash në gojë dhe ënjtje të buzëve, gjuhës, fytyrës ose fytit.
• Pickimi nga insektet e grupit himenoptera: edemë (ënjtje) në vendin e pickimit, kruajtje në të gjithë trupin, shtrëngim në gjoks, kollë, gulçim.
• Alergjitë nga medikamentet: urtikarie, kruajtje e lëkurës, skuqje, ënjtje e fytyrës dhe gulçim.
• Dermatiti atopik ose ekzema: kruajtje, skuqje dhe tharje e lëkurës.

Komplikimet

Kur alergjitë janë të rënda, rreziku i problemeve shëndetësore rritet, kështu që është e dobishme të njihni ndërlikimet më të zakonshme që mund të ndodhin:

• Anafilaksia: Ky është një reaksion i rëndë alergjik që mund të jetë kërcënues për jetën. Simptomat më të zakonshme janë humbja e vetëdijes, gulçimi dhe rënia e presionit të gjakut. Shkaktarët kryesorë të alergjeneve janë ushqimi, barnat dhe pickimet e bletëve, grerëzave dhe insekteve të tjera të grupit Hymnoptera.
• Astma: Ky reagim i sistemit imunitar shpesh shkaktohet nga ekspozimi ndaj një alergjeni të pranishëm në mjedisin e jashtëm.
• Sinusiti dhe infeksionet e veshit ose të mushkërive: astma ose ethet e polenit rrisin rrezikun e zhvillimit të tyre.

Diagnoza dhe trajtimi

Përhapja e gjërë e problemeve me origjinë alergjike tek një përqindje e madhe e popullsisë, ka dhënë shumë më tepër njohuri për këtë fushë që po avancon me shpejtësi në dekadat e fundit, e si rrjedhim edhe efektiviteti i trajtimeve.

Në klinikën tonë, mjekët specialist pulmoalergologë dhe dermatologë mund të diagnostikojnë mbindjeshmërinë ndaj çdo ushqimi ose ilaçi përmes një game të gjerë testesh laboratorike dhe testeve të lëkurës. Bazuar në këto rezultate, pacientët do të marrin mjekimin e duhur dhe këshilla profesionale për parandalimin dhe reduktimin e problemeve alergjike.

Rezervoni terminin tuaj në 00389 2 3091 484

Këtë vit, Dita Botërore e abstenimit ndaj duhanit festohet më 31 maj. Kjo ditë synon të inkurajojë abstenimin 24-orësh nga të gjitha format e konsumit të duhanit në mbarë botën dhe synon të tërheqë vëmendjen ndaj efekteve negative mbi shëndetin nga konsumi i gjerë i duhanit.

Dita Botërore pa duhan u krijua për herë të parë nga shtetet anëtare të Organizatës Botërore të Shëndetësisë (OBSH) në vitin 1987. Që atëherë, çdo vit, OBSH-ja zgjedh një temë dhe krijon një mesazh unik global të përdorur në axhendën vjetore të luftës kundër duhanit.
OBSH inkurajon të gjitha grupet në mbarë botën – nga klubet lokale te këshillat e qyteteve dhe qeveritë shtetërore – të organizojnë ngjarje lokale çdo vit për të ndihmuar në shënimin e Ditës Botërore kundër Duhanit në mënyrën e tyre.

Në kuadër të fushatave, deri më tani janë realizuar aktivitete si shkrimi i letrave për zyrtarët e qeverisë dhe gazetat lokale, marshimet, debatet publike, fushatat publicitare lokale dhe kombëtare, takimet e aktivistëve kundër duhanit dhe programe edukative. Shumë qeveri e përdorin gjithashtu Ditën Botërore të abstenimit të duhanit si një datë për të filluar zbatimin e kufizimeve të reja të duhanit dhe përpjekjeve për kontrollin e duhanit.

Ne si institucion që kujdesemi për shëndetin e njerëzve, bashkohemi në festimin e kësaj dite. Si mbështetës të kësaj axhende, jo vetëm sot, por çdo ditë ne theksojmë dhe edukojmë për efektet e dëmshme të përdorimit të duhanit për të nxitur njerëzit të praktikojnë një mënyrë jetese të shëndetshme.

Kur bëhet fjalë për estetikën e gjoksit tek gratë, zakonisht gjëja e parë që ju vjen në mendje është zmadhimi e gjoksit. Por, është mirë të dini se ekziston edhe mundësia për të zvogëluar madhësinë ose për të ngritur gjoksin. Kjo është një procedurë që i përket kirurgjisë plastike, dhe kryhet me qëllim për të ulur volumin e gjinjve tek gratë të cilat kanë nevojë.

Përkatësisht, me këtë procedurë kirurgjikale arrihet proporcionaliteti në pamjen e gjinjve tuaj në përmasa të përshtatshme me pjesën tjetër të trupit. Gjithashtu është e rëndësishme të dini se pas procedurës ndjeshmëria dhe funksionaliteti i indit të gjirit nuk humbet, pra është i mundur laktacioni – ushqyerja me gji.

Arsyet pse një grua mund t’i drejtohet kësaj procedure mund të jenë të ndryshme: fizike, estetike dhe fiziologjike – rikthimi i gruas në formën e saj ideale, përmirësimi i imazhit të saj për veten dhe shëndetin mendor.

Gratë me zmadhim të tepërt të gjinjve vuajnë nga dhimbje kronike në shpinë, qafë dhe shpatulla që shkaktohet nga vetë pesha e gjoksit; kanë probleme me frymëmarrjen; kanë qarkullim më të dobët; vuajnë nga infeksionet e lëkurës (në zonën poshtë gjoksit); kanë vështirësi për të gjetur sytjena dhe rroba të përshtatshme; kanë vështirësi apo pamundësi për t’u angazhuar me sport dhe në përgjithësi kanë probleme me cilësinë e jetës.

Femrat zhvillojnë rritje të gjinjve veçanërisht gjatë pubertetit, por ky problem mund të shfaqet edhe pas shtatzënisë dhe ushqyerjes me gji, pas një rritje të papritur të peshës ose gjatë menopauzës.

Zgjidhja e këtij problemi është reduktimi me anë të kirurgjisë që bëhet përmes një prerjeje T të përmbysur (formë spirance) përgjatë secilit prej gjinjve, duke hequr yndyrën dhe lëkurën e tepërt dhe duke ripozicionuar aureolën dhe thithën e gjirit. Prerja është përgjatë gjinjve (gjendrave të qumështit) dhe bëhet në pjesën e poshtme (nën palosjen e gjoksit), gjë që e bën prerjen të padukshme dhe estetikisht të pranueshme.

Pas ndërhyrjes është i nevojshëm hospitalizimi prej dy deri në tre ditë, pas kësaj periudhe pacientja lëshohet për shërim në shtëpi me rekomandim që edhe një muaj më pas të mbajë sytjena elastike për të mbajtur gjoksin lart (të ngritur).

Edhe pse rezultatet janë të dukshme menjëherë, duhet pasur parasysh se duhet kohë që ënjtja dhe hematomat të shërohen. Rezultati përfundimtar është i përhershëm, me variacione të vogla të mundshme në varësi të moshës dhe peshës trupore (rritjes apo humbjes së peshës).

Kjo ndërhyrje nuk rekomandohet tek gratë, mamografia e të cilave ka diagnostikuar neoplazi të pavlerësuar, tek gratë të cilat momentalisht ushqejnë me gji dhe tek gratë me hipertrofi të shkaktuar kryesisht nga zmadhimi i gjendrës së qumështit.

Mastopeksia kryhet me sukses tashmë prej dhjetë vitesh në Spitalin klinik Zhan Mitrev. Operacioni kryehet nga akademiku Dr. Zhan Mitrev me ekipin e tij profesional.

Nëse keni nevojë për konsultë dhe mendim, mos hezitoni të rezervoni terminin tuaj në 00389 2 3091 484.