Autor: zmc_piksel_dev

Prolapsi apo rënia/zbritja e organeve gjenitale është në fakt zhvendosja e tyre nga pozicioni normal dhe lëvizja drejt daljes së vaginës. Kjo gjendje nuk është kërcënuese për jetën, por mund të shkaktojë siklet dhe shumë dhimbje.

Arsyeja e rënies/zbritjes së mitrës, vaginës, fshikëzës ndodh kur muskujt dhe ligamentet e legenit relaksohen dhe dobësohen. Për shkak të dobësisë së tyre, ato nuk i japin mbështetje të mjaftueshme mitrës dhe organeve të tjera, duke rezultuar me rrëshqitje të tyre deri në dalje të vaginës ose jashtë vaginës.

Prolapsi i mitrës mund të ndodhë tek gratë në çdo moshë. Por më së shpeshti shfaqet tek ato gra që janë në fund të ciklit menstrual (para futjes në menopauzë) ose pas menopauzës, kur ka një nivel të reduktuar të hormoneve tek gratë. Faktorët që kontribuojnë në këtë gjendje janë para së gjithash faktori gjenetik, por edhe fakti që këto gra kanë pasur një ose më shumë lindje natyrale. Më pas janë faktorët që ndikojnë në dëmtimin e indit të mitrës gjatë shtatzënisë dhe lindjes, mbipesha, kolla kronike dhe puna e vështirë fizike. Por prolapsi mund të ndodhë edhe pas disa operacioneve në legenin e vogël, duke përfshirë histerektominë, pra heqjen e mitrës.

Simptomat

Gruaja ndjen siklet në pjesën e poshtme të shpinës, presion dhe dhimbje shpine. Ekziston një paaftësi për të mbajtur urinën veçanërisht kur kollitet, teshtin, qesh (stres-inkontinenca urinare) ose gruaja po përjeton kapsllëk dhe paaftësi për të urinuar. Ndjesia shpesh përshkruhet si një “top” që del brenda ose jashtë vaginës. Në raste të tilla, marrëdhënia seksuale është e dhimbshme dhe e parehatshme, gjithashtu mund të shfaqet gjakderdhje vaginale nga plaga e shfaqur tek organet e zbritura.

Diagnoza

Diagnostikimi i prolapsit gjenital është i lehtë dhe i thjeshtë, pa dhimbje dhe pa procedura të shtrenjta. Diagnoza bëhet me anë të një ekzaminimi të thjeshtë gjinekologjik. Shumë shpesh gratë e pranojnë zbritjen e organeve gjenitale si normale dhe/ose për shkak të turpit apo mungesës së informacionit dhe fatkeqësisht, në shumicën e rasteve paraqiten për ekzaminim atëherë kur prolapsi gjenital ka avancuar.

Trajtimi

Trajtimi i prolapsit të mitrës dhe/ose organeve përreth përfshin një gamë ndërhyrjesh rindërtuese të avancuara (moderne) dhe intervenime operative që ofrojnë jo vetëm një pozicion normal të organeve gjenitale, por edhe funksionalitetin e tyre të përshtatur me moshën e gruas.

Prof. Dr. Vasil Iliev është specialist gjinekolog-obstetër dhe subspecialist urogjinekolog në Spitalin klinik Zhan Mitrev, me përvojë shumëvjeçare në kirurgjinë gjinekologjike dhe veçanërisht i përkushtuar në zhvillimin dhe aplikimin e procedurave më moderne dhe më të suksesshme në kirurgjinë rikonstruktive gjinekologjike.

Çfarë është kolonoskopia?

Kolonoskopia është një procedurë që përdoret për të kontrolluar gjendjen e zorrës së trashë dhe rektumit për të gjetur polipe ose shenja të kancerit. Kolonoskopia përdoret gjithashtu për të diagnostikuar sëmundje të tjera të mundshme dhe për të trajtuar disa patologji që mund të shihen përmes të njëjtit kontroll siç janë hemorroidet, polipet dhe gjendje të tjera të ngjashme.

Si kryhet kolonoskopia?

Kolonoskopia kryhet duke përdorur një pajisje të quajtur kolonoskop, e cila përbëhet nga një tub fleksibël me trashësinë e gishtit. Ai futet në rektum përmes sfinkterit anal. Në rast se qëllimi i procedurës është diagnostikues, tubi fleksibël është i pajisur me dritë dhe kamer të cilat do të lehtësojë shfaqjen e imazheve në monitor. Nga ana tjetër, nëse është e nevojshme të zgjidhet ndonjë patologji (heqja e një polipi të vogël ose marrja e mostrës së indit), do të shtohen instrumente nëpërmjet kolonoskopit për të kryer ndërhyrjen.

Kur duhet bërë kolonoskopia?

Ky test bëhet kryesisht për të përjashtuar mundësinë e kancerit të zorrës së trashë tek pacientët që shfaqin simptoma të tretjes ose kanë një histori familjare të kancerit të zorrës së trashë.
Nga ana tjetër, si masë paraprake, një ekzaminim i tillë rekomandohet të bëhet pas moshës 50 vjeç, nëse nuk ekzistojnë faktorë rreziku, duke e përsëritur atë çdo pesë apo dhjetë vjet. Për ata pacientë me me faktorë rreziku, ky ekzaminim mund të rekomandohet më herët.

Këtu përfshihen personat me faktorët e rrezikut si mëposhtë:

• Diarre kronike
• Dhimbje abdominale kronike
• Gjakderdhje rektale kur shkoni në tualet ose në vetë jashtëqitjen.
• Prania e sëmundjes Crohn
• Koliti ulceroz
• Anemia kronike e hekurit, e cila mund të shkaktohet nga gjakderdhja nga zorra e trashë
• Prania e polipeve ose historia familjare e polipozës
• Nëse pacienti ka humbur shumë kilogramë në një kohë të shkurtër pa ndonjë arsye të dukshme.

Kur nuk mund të kryhet kolonoskopia?

Arsyet kryesore përse një pacient nuk mund t’i nënshtrohet kolonoskopisë janë: nëse pacienti ka dobësim të rëndë të dekompensuar të frymëmarrjes ose të zemrës, nëse kohët e fundit pacienti ka pësuar infarkt të miokardit, perforimin intestinal (të zorrëve) dhe çrregullime të rënda të koagulimit të gjakut.

Përgatitja e pacientit para procedurës

Për të lehtësuar vetë procedurën, pacienti duhet të ndjekë një sërë udhëzimesh për të eliminuar mbetjet që mund të jenë në zonën e sistemit të tretjes.
Së pari, 2-3 ditë para kolonoskopisë, do t’ju duhet të ndiqni një dietë të lehtë të rekomanduar nga mjeku juaj, duke konsumuar ushqime të lehta dhe të lëngshme. Gjithashtu, pacienti duhet ta plotësojë këtë dietë edhe me produkte laksative për pastrimin e zorrëve.

A ka ndonjë rrezik?

Edhe pse kolonoskopia është një procedurë e sigurt, si çdo teknikë mjekësore invazive, ajo mund të mbartë njëfarë rreziku.
Komplikimet serioze zakonisht ndodhin në 0.5% të rasteve dhe zakonisht zgjidhen gjatë të njëjtit ekzaminim.

Dita e kryerjes së procedurës

Në ditën e kolonoskopisë, pacienti merr qetësues/anestezi, duke mos ndjerë asnjë lloj shqetësimi dhe mund të jetë i qetë gjatë realizimit të procedurës. Kohëzgjatja e kryerjes së kolonoskopisë mund të variojë nga 30 minuta deri në një orë në varësi të llojit të zonës që do të ekzaminohet.

Pas procedurës, pacienti duhet të presë disa minuta i shtrirë derisa të humbasë efekti i anestezisë. Rekomandohet që pacienti të shoqërohet pasi efektet e lehta qetësuese mund të vazhdojnë për disa orë pas procedurës.
Edhe pse procedura mund të duket paksa e pakëndshme, kolonoskopia nuk përbën problem për shumicën e pacientëve, të cilët kthehen në jetën normale brenda 24 orëve. Ajo që vihet re është një presion apo fryerje në bark që shkaktohet nga vetë pajisja dhe gazi që përdoret për zgjerimin e mureve të aparatit tretës.

Tani që dini pak më shumë rreth kolonoskopisë, nëse përjetoni ndonjë nga simptomat e përmendura më lart ju rekomandojmë të mos vononi kryerjen e vizitës tek mjeku specialist i cili do të përcaktojë dhe rekomandojë kryerjen e kolonoskopisë. Mos harroni se parandalimi është ilaçi më i mirë.

Në Spitalin klinik Zhan Mitrev si institucion më modern dhe i avancuar disponojmë ekipin më të mirë mjekësor që do ta zbatojnë këtë procedurë me qasjen profesionale dhe të personalizuar.

Kardiomiopatia është një sëmundje e muskulit të zemrës që e bën më të vështirë punën e zemrës ose pompimin e gjakut nëpër trup. Kardiomiopatia mund të çojë në dështim të zemrës.
Ekzistojnë disa lloje themelore të kardiomiopatisë: e zgjeruar, hipertrofike dhe kufizuese. Lloji i trajtimit që merrni varet nga lloji i kardiomiopatisë që keni dhe sa e rëndë është ajo dhe mund të përfshijë: mjekim, implante kirurgjikale, operacion në zemër ose, në raste të rënda, transplantim të zemrës.

Simptomat

Në fazat e hershme të kardiomiopatisë mund të mos ketë shenja apo simptoma. Megjithatë, me përparimin e gjendjes, zakonisht shfaqen simptomat e mëposhtme:

• Humbje e frymëmarrjes gjatë aktivitetit fizik apo edhe kur pushoni
• Ënjtje e këmbëve, kyçeve të këmbëve
• Ënjtje/fryerje e barkut për shkak të akumulimit të lëngjeve
• Kollitje gjatë shtrirjes
• Vështirësi për të fjetur në pozicion horizontal
• Lodhje
• Rrahje zemre që ndjehet si një rrahje ose dridhje e shpejtë
• Parehati ose presion në kraharor
• Marramendje, dobësi dhe të fikët

Shenjat dhe simptomat priren të përkeqësohen nëse nuk trajtohen siç duhet. Tek disa persona, gjendja përkeqësohet shpejt; tek disa të tjerë, mund të kalojë një kohë e gjatë më pas të përkeqësohet.

Faktorët e rrezikut

Ka një sërë faktorësh që mund të rrisin rrezikun e kardiomiopatisë, këtu përfshihet:

• Histori familjare e kardiomiopatisë, dështimit të zemrës ose sulmit të papritur në zemër
• Presioni i lartë i gjakut apër një kohë të gjatë
• Sëmundjet që prekin zemrën, si sulmet e mëparshme në zemër, sëmundjet e arterieve koronare ose infeksionet e zemrës (kardiomiopatia ishemike)
• Obeziteti, i cili e bën zemrën të punojë në mënyrë të sforcuar
• Konsumimi i tepërt i alkoolit për një kohë të gjatë
• Drogat e paligjshme si kokaina, amfetaminat dhe steroidet anabolike
• Ilaçe të caktuara përtrajtimin e kancerit me kimioterapi dhe rrezatim.

Ekzistojnë edhe disa sëmundje të cilat gjithashtu rrisin rrezikun e kardiomiopatisë, si p.sh.

• Diabeti
• Sëmundjet e gjëndrës tiroide
• Akumulimi i tepërt i hekurit në trup (hemokromatoza)
• Amiloidoza
• Sarkoidoza
• Çrregullime të indit lidhës

Komplikimet

Kardiomiopatia mund të çojë në komplikime serioze, të tilla si:

• Dështimi i zemrës – kur zemra nuk mund të pompojë mjaftueshëm gjak për të plotësuar nevojat e trupit. Nëse nuk trajtohet, dështimi i zemrës mund të jetë kërcënues për jetën.
• Mpiksja e gjakut. Nëse zemra nuk mund të pompojë në mënyrë efikase, ka më shumë gjasa të formohen mpiksje të të gjakut në zemër. Nëse mpiksjet hyjnë në qarkullimin e gjakut, ato mund të bllokojnë rrjedhjen e gjakut në organe të tjera, duke përfshirë zemrën dhe trurin.
• Probleme me valvulat e zemrës. Për shkak se kardiomiopatia shkakton zmadhim të zemrës, valvulat mund të mos mbyllen siç duhet. Kjo mund të shkaktojë rrjedhje retrograde të gjakut në valvul.
• Sulmi në zemër dhe vdekja e papritur. Kardiomiopatia mund të shkaktojë një ritëm jonormal të zemrës që shkakton humbje të vetëdijes ose ndonjëherë vdekje të papritur nëse zemra ndalon së rrahuri në mënyrë efektive.

Parandalimi

Në shumë raste, kardiomiopatia nuk mund të parandalohet. Informoni mjekun tuaj nëse keni një histori familjare të kësaj gjendje.
Për të zvogëluar rrezikun e kardiomiopatisë ose sëmundjeve të tjera të zemrës, është mirë të mbani një mënyrë jetese të shëndetshme dhe të krijoni zakone të tilla si:

• Të shmangni konsumin e alkoolit ose kokainës
• Të kryeni kontrolle të rregullta të presionit të lartë të gjakut, kolesterolit të lartë dhe diabetit
• Të konsumoni një dietë të shëndetshme
• Të kryeni ushtrime rregullisht
• Të flini mjaftueshëm (të bëni gjumë të mirë)
• Të kontrolloni apo shmnagni stresin.

Ekipi multidisiplinar që kujdeset dhe trajton në mënyrë profesionale të gjitha sëmundjet e zemrës në Spitalin klinik Zhan Mitrev përbëhet nga kardiologë, kardiologë pediatër, kardiologë intervenues, kardiokirurgë, si dhe anesteziologë dhe specialistë të kujdesit intensiv të cilët janë të specializuar për trajtimin e pacientëve me sëmundje të zemrës dhe sëbashku bisedojnë dhe vendosin për zgjidhjen më të mirë për shëndetin e çdo pacienti.

Histeroskopia është një ndërhyrje gjinekologjike me të cilën nën vizualizimin e drejtpërdrejtë me kamerë në hapësirën e mitrës diagnostikojmë dhe zgjidhim shumë probleme që prekin gratë, dhe të cilat më parë mund të zgjidheshin vetëm me anë të kirurgjisë klasike.

Histeroskopi është një instrument i hollë, i ngjashëm me teleskopin, të cilin e vendosim përmes vaginës në miter dhe përveç aparatit fotografik histeroskopi ka edhe instrumente të holla, të krijuara posaçërisht për të kryer ndërhyrje të caktuara. Histeroskopia është sot standardi i artë për heqjen e polipeve në hapësirën e mitrës, fibroideve të cilat janë të dukshme brenda mitrës, djegien e mukozës së mitrës – procedura përdoret tek gratë që kanë përfunduar me procesin e riprodhimit dhe që kanë gjakderdhje të rëndë menstruale që çon në anemi dhe dobësi të përgjithshme.

Këto gjakderdhje të rënda e të parregullta të mitrës janë simptoma për të cilat ankohen 40% e grave që vijnë në ordinancat gjinekologjike. Disa prej tyre trajtohen me terapi hormonale, por tek shumë prej tyre ka një ndryshim në mitër, të cilin sot e zgjidhim në mënyrë mikroinvazive me anë të histeroskopit, si kirurgji njëditore, pothuajse pa dhimbje dhe me periudhë të shkurtër rikuperimi. Sot, shumica e grave janë në kërkim të modaliteteve të reja, alternative të kirurgjisë klasike për shkak të përgjegjësive profesionale të cilat kërkojnë kthim të shpejtë në punë.

Nuk përfundon këtu fushëveprimi i përdorimit të kirurgjisë histeroskopike. Nëse në të kaluarën ishte e nevojshme kirurgjia klasike te pacientet me anomali të mitrës, septa të mitrës, pacientet të cilat shpesh trajtojnë sterilitetin ose kanë aborte të përsëritura dhe lindje të parakohshme, sot e gjithë kjo është e mundur falë kësaj metode si operacion njëditor, me rikuperim të shpejtë postoperativ.

Në mbarë botën, me rritjen e numrit të lindjeve me prerje cezariane, u përballëm me një problem të ri, shfaqjen e një lloj hernie në murin e përparmë të mitrës, në të cilën akumulohet gjaku menstrual, kështu që tek këto paciente cikli menstrual zgjat 12- 14 ditë pas fillimit të ciklit gjatë të cilit gjaku rrjedh pak nga pak çdo ditë. Edhe për këtë gjendje terapia është histeroskopike ku pas vizualizimit me aparat zgjidhet hernia dhe kështu zgjidhet problemi që çrregullon përditshmërinë dhe jetën normale të pacienteve.

Sot, kirurgjia histeroskopike zë një vend të rëndësishëm në praktikën e përditshme gjinekologjike. Është kthyer në një metodë rutinë dhe të nevojshme që ka zëvendësuar shumë ndërhyrje dhe operacione në gjinekologji, duke dhënë një drejtim të ri mikroinvaziv në trajtimin e gjendjeve gjinekologjike.

Përparësitë e histeroskopisë, të cilat sigurisht janë thelbësore në epokën e sotme moderne janë:

• Zgjidhje e shpejtë, e thjeshtë dhe efikase
• Kirurgji njëditore
• Rrezik i ulët i komplikimeve
• Rehabilitim i shpejtë dhe mungesë minimale nga përgjegjësitë e përditshme.