Autor: zmc_piksel_dev

Për t’iu përgjigjur kufizimeve të fundit të udhëtimit të paraqitura për shkak të COVID-19 nga vendet e BE / Shengenit, TAV Maqedonia, së bashku me Laboratorin e Gjenetikës së Spitalit klinik “Zhan Mitrev”, krijuan një zgjidhje për kryerjen e testeve të shpejta të antigjenit pak kohë para largimit të pasagjerëve në destinacionin e synuar.

Duke filluar nga dita e Diel, 24 Janar, një nga automjetet e ambulancës për kryerjen e testeve nga Spitali klinik “Zhan Mitrev” është vendosur përpara ndërtesës së terminalit të Aeroportit Ndërkombëtar të Shkupit, pranë hyrjes së vetme të hapur për pasagjerët “Departures C”, ku udhëtarët mund të kryejnë testin e nevojshëm të shpejtë të antigjenit dhe rezultatet do të mund ti marrin brenda 15 deri në 20 minutave nga marrja e mostrës.

Automjeti për kryerjen e testit nga Laboratori për Gjenetikë dhe Mjekësi të Personalizuar në kuadër të Spitalit klinik “Zhan Mitrev”, dhe Qendrës Kërkimore për aplikimin mikrobiologjik dhe bioteknologjik, do të jetë i pranishëm në Aeroportin Ndërkombëtar të Shkupit çdo ditë kur ka fluturime në vendet që kërkojnë test të shpejtë të antigjenit, katër orë para fluturimit në secilin prej destinacioneve.

Qëllimi është të sigurohet mundësia për pasagjerët që udhëtojnë në destinacione në Hollandë, Gjermani dhe Mbretërinë e Bashkuar në mënyrë që ata të kenë kohë të mjaftueshme për të kryer test të shpejtë antigjeni përpara se të hyjnë në ndërtesën e aeroportit dhe të fillojnë procedurat e udhëtimit, në rast se nuk kanë kryer test para mbërritjes së tyre në aeroport.

Për më shumë detaje rreth testit, pasagjerët janë të lutur të kontaktojnë laboratorin e Spitalit klinik “Zhan Mitrev” në 02/3091484  http://bit.ly/3iPkJoa. Ndërsa për informacion të detajuar në lidhje me testet e pranuara nga vendet e BE / Shengenit, pasagjerët mund të kontaktojnë kompaninë e tyre ajrore dhe Ambasadën e vendit në të cilin do të bëhet fluturimi.

Nëse udhëtarët vendosin të bëjnë një test të shpejtë antigjeni në Aeroportin Ndërkombëtar të Shkupit, në mënyrë që të mos krijojnë bllokime para ndërtesës së aeroportit, ne i nxisim ata të arrijnë në Aeroport të paktën 4 orë para kohës së nisjes.

Siç është raportuar më parë, Hollanda kërkon një test të shpejtë të detyrueshëm negativ të antigjenit jo më të vjetër se 4 orë para hipjes, përveç kërkesës së tyre për një test të detyrueshëm negativ PCR.

Gjermania kërkon një test negativ të shpejtë antigjeni të aprovuar nga OBSH jo më i vjetër se 48 orë, por gjithashtu pranon teste PCR, LAMP ose TMA.

Aktualisht, vetëm testet e shpejta të antigjenit të aprovuara nga OBSH mund të kryhen në Aeroportin Ndërkombëtar të Shkupit përmes shërbimeve të Spitalit klinik Zhan Mitrev. Për të gjitha testet e tjera të COVID-19, bëjmë apel për të gjithë pasagjerët që t’i bëjnë ato në spital / laborator të autorizuar para mbërritjes së tyre në aeroport.

Duke pasur parasysh që vendet e BE / Shengen vazhdimisht po ndryshojnë rregullat e udhëtimit në lidhje me COVID-19 dhe çdo vend po bën ndryshime në lidhje me kufizimet për qytetarët e Republikës së Maqedonisë Veriore, ne i bëjmë thirrje udhëtarëve që para se të nisen për udhëtim, ti kontrollojnë dhe konfirmojnë kërkesat e fundit të kompanive të tyre ajrore dhe Ambasadën e vendit ku ata planifikojnë të mbërrijnë.

Atrofia vaginale ka të bëjë me dobësinë, thatësinë dhe pezmatimin e mureve të vaginës dhe ndodh pikërisht atëherë kur trupit tuaj i mungon hormoni i estrogjenit, zakonisht pas menopauzës.

Për shumë gra, atrofia vaginale jo vetëm që e bën marrëdhënien seksuale të dhimbshme, por gjithashtu shkakton vështirësi dhe probleme me urinimin. Për shkak se kjo gjendje ka të bëj me një kombinim të simtomave vaginale dhe urinare, mjekët për të përshkruar atrofinë vaginale shpesh përdorin termin “sindromi gjeniturinar në menopauzë (GSM)”.

Reduktimi i nivelit të estrogjenit shkakton ndryshime në trupin tuaj, por kjo nuk do të thotë se duhet të jetoni me probleme dhe vështirësi të shkaktuara nga GSM. Ekzistojnë mënyra të thjeshta dhe efikase për trajtimin e këtij problemi.

Simtomat

Këto janë disa nga shenjat dhe simptomat e sindromës gjenitourinare në menopauzë:

• Thatësi vaginale
• Djegie (veçanërisht gjatë urinimit)
• Rrjedhje vaginale (sekrecion)
• Kruarje
• Nevojë urgjente për të urinuar
• Infeksione urinare të përsëritura
• Inkontinecë urinare
• Gjakderdhje e lehtë pas marrëdhënies seksuale
• Inkomoditet gjatë marrëdhënies seksuale
• Reduktim i njomjes/ lubrifikimit të vaginës gjatë aktivitetit seksual
• Ngushtim dhe shkurtim i kanalit vaginal

Shkaqet

Sindromi gjenitourinar në menopauz është i shkatuar nga reduktimi i prodhimit të estrogjenit. Për shkak të reduktimit të estrogjenit, indet vaginale bëhen më të holla, më të thata, më pak elastike dhe të thyeshme.

Reduktimi i nivelit të estrogjenit mund të shfaqet në rastet në vijim:

• Pas menopauzës
• Gjatë periudhës para menopauzës (perimenopauza)
• Pas mënjanimit kirurgjik të të dyja vezoreve
• Gjatë periudhës së ushqyerjes me gji
• Gjatë periudhës kur merrni ilaçe të cilat ndikojnë në nivelin e estrogjenit, siç janë disa lloje të ilaçeve kontraceptive.
• Pas radioterapisë nga kanceri i pelvisit
• Pas kimioterapisë për shkak të kancerit
• Si efekt i zgjatur i trajtimit hormonal të kancerit të gjirit

Shenjat dhe simptomat e sindromit gjenitourinar në menopauzë mund të shfaqen dhe të gjenerojnë probleme gjatë periudhës para menopauzës, ose mund të mos manifestojnë asnjë problem deri sa të kalojnë disa vite pas fillimit të menopauzës. Edhe pse është një gjendje e zakonshme, jo të gjitha gratë në menopauzë vuajnë nga ky sindrom.

Faktorët e rrezikut

Disa faktorë rreziku mund të kontribuojnë në shfaqjen e sintromit gjenitourinar në menopauzë siç janë:

• Pirja e duhanit. Pirja e duhanit ndikon në qarkullimin e gjakut dhe mund të zvogëlojë rrjedhën e gjakut dhe oksigjenit në vaginë dhe zonën përreth.
• Mungesa e lindjes në mënyrë natyrale. Hulumtuesit kanë zbuluar se gratë të cilat nuk kanë kryer lindje natyrale (dmth kanë pasur lindje cezariane/operacion) kanë më shumë gjasa të zhvillojnë simtoma të sindromit gjenitourinar në menopauzë në krahasim me gratë të cilat kanë pasur lindje natyrale.
• Mungesa e aktivitetit seksual. Aktiviteti seksual rrit rrjedhën e gjakut dhe i bën indet vaginale më elastike, duke ndihmuar në këtë mënyrë në parandalimin e shfaqjes së kësaj sindrome gjatë menopauzës.

Komplikimet

Sindroma gjenitourinare në menopauzë rrit rrezikun e:

• Infeksionit vaginal. Ndryshimet e vlerave të pH në vaginë ndikojnë në shfaqjen e infeksionit vaginal.
• Problemeve urinare. Ndryshimet urinare të shoqëruara me sindromën gjenitourinare në menopauzë mund të kontribuojnë në problemet urinare. Mund të përjetoni një rritje të frekuencës ose nevojë të shpeshtë për të urinuar dhe djegie gjatë urinimit. Disa gra përjetojnë infeksione më të shpeshta të traktit urinar ose urinim të pavullnetshëm (inkontinencë).

Kur duhet të paraqiteni tek mjeku?

Shumë gra në menopauzë zhvillojnë sindromë gjenitourinare. Por pak prej tyre kërkojnë trajtim. Për shkak se ndjejnë turp të flasin me mjekun për simptomat e tyre, shpesh pranojnë të jetojnë sëbashku me simptomat.

Konsultohuni me mjekun tuaj nëse keni shkaqe të pashpjegueshme të gjakderdhjes ose pigmentimit vaginal, shkarkim të pazakontë, dhimbje ose djegie ose dhimbje gjatë marrëdhënies seksuale që nuk zhduket edhe pas përdorimit të kremit ​​hidratues vaginal ose lubrifikant me bazë uji.

Terapia sistemike me estrogjen

Nëse thatësia e vaginës shoqërohet me simptoma të tjera të menopauzës, të tilla si valë të nxehta të moderuara ose të pakontrolluara të cilat janë mjaftë të njohura për gratë në menopauzë, mjeku juaj mund të sugjerojë trajtim me kremëra estrogjeni, pilula dhe produkte të tjera vaginale ose orale të estrogjenit. Mjeku juaj do t’ju tregojë për rreziqet dhe përfitimet e estrogjenit oral dhe nëse është e nevojshme të merrni edhe ndonjnjë hormon tjetër të quajtur progestin së bashku me estrogjenin.

Në muajin e ndërgjegjësimit të grave në lidhje me parandalimin dhe rreziqet e shfaqjes së kancerit të mitrës, ju kujtojmë për rëndësinë e ushqimit përsa i përket shëndetit të tyre.
Mjekësia thotë se nevojat ushqyese të grave janë të ndryshme nga ato të burrave, si dhe fëmijëve. Por përse është kështu?

Tek fëmijët, nevojat ushqyese janë të njëjta, pavarësisht nga gjinia e tyre. Por gjatë pubertetit dhe më vonë në jetë, gratë kanë nevoja të ndryshme. Me kalimin e viteve, trupi i gruas pëson shumë ndryshime fizike dhe hormonale, duke bërë që nevojat ushqyese të ndryshojnë, dhe ushqimi duhet të plotësojë kërkesat e trupit.

Është vërtetuar se gratë kanë nevojë për më pak kalori sesa burrat, por nga ana tjetër nevojat e tyre për disa lloje vitaminash dhe mineralesh janë shumë më të larta. Ndryshimet hormonale të lidhura me menstruacionet, shtatzëninë dhe menopauzën i bëjnë gratë më të rrezikuara ndaj anemisë, brishtësis së kockave dhe osteoporozës, të cilat nga ana tjetër kërkojnë marrje më të lartë të lëndëve ushqyese të hekurit, kalciumit, magnezit, vitaminës D dhe vitaminës B9 (Acidit folik).

Ushqimi i duhur jo vetëm që mund të përmirësojë gjendjen shpirtërore, të rrisë energjinë dhe të ndihmojë në ruajtjen e një peshe të shëndetshme, por mund të jetë një mbështetje e madhe në faza të ndryshme në jetën e një gruaje. Ushqimet e shëndetshme mund të ndihmojnë në uljen e PMS, rrisin fertilitetin, lehtësojnë shtatzëninë dhe ushqyerjen me gji, lehtësojnë simptomat e menopauzës dhe ruajnë shëndetin dhe forcimin e kockave. Sigurisht, kjo në përgjithësi nënkupton përmirësimin e imunitetit të një gruaje, dhe kështu bëhet më rezistente ndaj infeksioneve të ndryshme dhe sfidave të tjera shëndetësore.

Është e rëndësishme të dini se ajo që është më e mira për një grua mund të mos jetë zgjidhja më e mirë për një grua tjetër, dhe për këtë arsye, zgjedhja e ushqimit dhe lëndëve ushqyese duhet të jetë në përputhje me nevojat jetësore individuale, në varësi të moshës, aktivitetit fizik etj.

Kalcium për kocka të forta

Kalciumi është i nevojshëm për të ndërtuar kocka dhe dhëmbë të fortë dhe të shëndetshëm, për t’i mbajtur të fortë gjatë gjithë jetës, për të rregulluar rrahjet e zemrës dhe për të siguruar funksionimin e duhur të sistemit nervor. Mungesa e kalciumit mund të çojë në probleme të qendjes së humorit – nervozizëm, ankth, depresion dhe probleme në gjumin. Nëse nuk merret mjaftueshëm kalcium nga ushqimi, trupi përdor kalcium nga kockat për të siguruar funksionimin normal të qelizave, gjë që mund të çojë në dobësimin e kockave ose në shfaqjen e osteoporozës. Gratë janë më të rrezikuara ndaj osteoporozës në krahasim me burrat. Prandaj është e rëndësishme që të merrni mjaftueshëm kalcium, në kombinim me magnez dhe vitaminë D, për të ruajtur shëndetin e kockave.

Burime të mira të kalciumit janë produktet e qumështit, perimet me gjethe jeshile, kungull i njomë, disa lloje peshq, bishtajoret, etj. Trupi nuk mund të përdorë më shumë se 500 mg njëherësh dhe për këtë arsye nuk përfiton nga tejkalimi i sasisë së rekomanduar ditore. Sipas USDA (United States Department of Agriculture) për gratë e moshës 19-50 vjeç, doza e rekomanduar ditore është 1000 mg. Për gratë mbi 50 vjeç, doza e rekomanduar ditore është 1200 mg.

Magnez

Magnezi rrit thithjen e kalciumit nga gjaku në kocka. Në fakt, trupi nuk mund të përdorë kalcium pa magnez. Doza ditore e magnezit e rekomanduar nga USDA është 320 deri 400 mg / ditë. Një burim i mirë janë perimet me gjethe jeshile, brokoli, kungull i njomë, kastravecat, bishtajat, selinoja dhe farat e ndryshme.

Vitamina D

Vitamina D është gjithashtu çelësi për metabolizmin e duhur të kalciumit. Rekomandimet janë 600 IU (njësi internacionale) në ditë. Vitamina D mund të merret mjaftueshëm përgjatë 30 minutash ekspozim ndaj rrezeve të drejtpërdrejta të diellit, si dhe nga ushqime të tilla si salmoni, karkalecat, qumështi i pasuruar me vitaminë D dhe vezët.

Personat të cilët janë shumë të zënë dhe nën stres të vazhdueshëm duhet t’i kushtojnë vëmendje furnizimit të tyre me mikroelemente. Meqenëse shumica e mikroelementëve nuk mund të prodhohen nga trupi, ato duhet të konsumohen dhe të futen në organizëm nëpërmjet ushqimit.

Marrja e rekomanduar ditore e vitaminës D, duke pasur parasysh që vendi ynë ka një numër të madh ditësh me diell, varion nga 5 deri në 10 mg, në formën e kolekalciferolit. Ndryshimet në marrjen e kësaj vitamine varen nga indikacionet e problemeve shëndetësore, dhe mjeku do të vlerësojë nëse është e nevojshme rritja e sasisë së marrjes së vitaminës D. Rritja e marrjes së vitaminës D mbi 100 mg në ditë rrit efektet e mundshme anësore të mbidozës.

Sidoqoftë, organizmit tanë nuk i jepim gjithmonë sasinë e nevojshme të vitaminave dhe mineraleve. Shumë persona reagojnë ndaj jetës së tyre të përditshme të shpejtë  duke pranuar sjellje që mund të dëmtojnë shëndetin e tyre, të tilla si konsumi i ushqimit të paekuilibruar, mungesa e aktivitetit fizik, konsumi i alkoolit dhe nikotinës.
Pikërisht sepse nuk kemi kohë dhe mundësi të mjaftueshme për të blerë dhe përgatitur ushqime të tilla, ne ju ofrojmë Orthomol Vital F si një formulë të specializuar të suplemeteve dietike të krijuar posaçërisht për gratë. Është një kombinim specifik i mikroelementeve të bëra vetëm për ju dhe të cilat mund t’i gjeni në Farmacinë Fila (Fila Apteka) që funksionon në kuadër të klinikës tonë.

Dëshirojmë të theksojmë se në klinikën tonë ne ofrojmë këshillim me dietolog, i cili mund t’ju japë këshilla cilësore, të dobishme në lidhje me ushqimin dhe shëndetin tuaj.

Qendra jonë për Shëndetin e Grave këtë muaj ofron një zbritje prej 30% për ekzaminimin e plotë gjinekologjik, bris HPV, MRI të mitrës, eko të gjirit, mamografi 2D dhe 3D, si dhepërsa i përket ekzaminimit osteodensitometrik.

Ne kujdesemi për shëndetin tuaj!

Imunoterapia mënyra e duhur për të trajtuar me sukses sëmundjet alergjike

Gjatë periudhës së pandemisë, të gjitha sëmundjet e tjera duket se janë lënë nën hijen e koronavirusit, armikut më të madh. Sidoqoftë, problemet me të cilat përballen ata që vuajnë nga alergjia mbeten të pranishme dhe ndikojnë seriozisht në cilësinë e jetës së tyre. Kjo veçanërisht prek fëmijët, por edhe prindërit e tyre në mënyrë indirekte.

Çfarë është imunoterapia?

Alergjitë, si sëmundjet më të zakonshme jo-ngjitëse me të cilat përballet njerëzimi, po marrin vrull nga viti në vit. Imunoterapia është terapia e vetme që mund të ndryshojë rrjedhën e sëmundjeve alergjike.

Përdoret tek fëmijët mbi 6 vjeç me rinit alergjik, konjuktivit, astmë dhe reaksione të rënda alergjike ndaj pickimeve të insekteve.

Njihet gjithashtu si hiposenzibilizim ose vaksicë e alergjisë (kur jepet si injeksion nënlëkurë) ose terapi sublinguale, e cila përfshin përdorimin e përditshëm të një forme pikash / tabletash që jepen nën gjuhë.

Gjithësesi, imunoterapia nuk është një shkop magjik me të cilin sëmundjet alergjike do të zhduken. Nuk e kuron pacientin, por zvogëlon ndjeshmërinë ndaj alergjeneve të veçanta duke rezultuar me shfaqje të simptomave më të lehta dhe duke reduktuar nevojën për marrjen e ilaçeve.

Efekti i aplikimit të tij pritet në 5 vitet e ardhshme të jetës dhe do të manifestohet duke zvogëluar simptomat dhe shqetësimet e shkaktuara nga alergjia, por edhe duke parandaluar sensibilizimin e alergjenëve të tjerë, pra ndalimin e marshimit të alergjisë.

Si aplikohet?

Imunoterapia subkutane e alergjenëve aplikohet me anë të injeksioneve nënlëkurë (vaksinat e alergjisë) të cilat aplikohen me anë të një rregulli të caktuar dhe në një periudhe kohore të caktuar.

Periudha më e mirë për të filluar është periudha vjeshtë-dimër, pra para sezonit të lulëzimit, kur nuk ka polen nga barërat, pemët, drithërat. Gjatë kësaj periudhe sasia e alergjenëve të aplikuara rritet gradualisht.

Imunoterapia është një nga format e trajtimit të alergjive. Mund të përdoret në kombinim me procedurat e tjera terapeutike.

Ekspozimi ndaj alergjeneve të veçanta duhet të shmanget gjatë imunoterapisë. Dhe për suksesin e terapisë, nevojitet bashkëpunimi si i fëmijëve, ashtu edhe i prindërve.

Realizimi i kësaj terapie kryhet nga ana e mjekut pulmoalergolog me përvojë dhe infermieres, me në institucione të specializuara dhe të pajisura mirë, me qëllim që pacientit ti ofrohet trajtimi i duhur mjekësor në rast të zhvillimit të reaksioneve anësore gjatë aplikimit të ilaçit.

Terapia kryhet për të paktën 3 vjet në kontinuitet.

Migrena nuk është një dhimbje koke e thjeshtë, ajo kategorizohet në një nga format më të rënda të dhimbjes në zonën e kokës. Karakterizohet nga dhimbje shumë e fortë, zakonisht në dy anët e ballit, në ballë dhe sy, dhe mund të zgjasin nga disa orë deri në disa ditë. Migrena mund të shkaktojë ndjeshmëri ndaj dritës dhe zhurmës, marramendje, të përziera dhe të vjella.

Disa këshilla të cilat do t’ju ndihmojnë në parandalimin e shfaqjes së migrenës:

Shmangni shkaqet e dhimbjes së kokës

Migrena shfaqet si rezultat i disa faktorëve. Mund të kontrollohet nëse arrijmë ti zbulojmë shkaqet. Mbajtja e një ditari të dhimbjes së kokës mund t’ju ndihmojë të përcaktoni se çfarë saktësisht ju shkakton dhimbje koke, dhe në këtë mënyrë mund të shmangni shkaqet. Shkruani të gjitha detajet në lidhje me çdo dukuri të dhimbjes së kokës, të tilla si: kur dhe si ka nisur dhimbja, çfarë keni konsumuar gjatë ditës, gjendjen tuaj shpirtërore, ndryshimet e motit, kohëzgjatjen dhe intensitetin e dhimbjes së kokës.

Shmangni përdorimin e tepërt të ilaçeve

Marrja e ilaçeve për qetësimin e dhimbjeve të kokës dhe ilaçeve pa recetë më shumë se dy herë në javë mund të rrisë intensitetin dhe shpeshtësinë e dhimbjeve të kokës. Bisedoni me mjekun tuaj se si të ndaloni marrjen e ilaçeve që mund të kenë efekte anësore serioze nëse nuk përdoren në mënyrën e duhur. Disa ilaçe të cilat përdoren për qetësimin e dhimbjes së kokës të cilat përmbajnë kafeinë mund të ndihmojnë në reduktimin e dhimbjes së kokës, por ato gjithashtu mund të japin edhe efekt të kundërt.

Të rriturit kanë nevojë për 7 – 8 orë gjumë gjatë natës. Gjëja më e mirë është të flitni dhe të zgjoheni në të njëjtën kohë çdo ditë. Rekomandohet që të mos ketë TV në dhomën ku flini dhe telefoni celular të jetë i fikur ose ta lini atë në një hapësirë tjetër larg dhomës së gjumit. Konsultohuni me mjekun tuaj se çfarë të bëni nëse keni çrregullime të gjumit, siç është gërhitja.

Mos i kapërceni vaktet e ngrënies

Konsumoni ushqim të shëndetshëm dhe përpiquni të hani vaktet tuaja në të njëjtën kohë çdo ditë. Shmangni ushqimet dhe pijet që përmbajnë kafeinë, ato mund të shkaktojnë dhimbje koke.

Kryeni rregullisht aktivitete fizike

Aktiviteti i rregullt dhe i moderuar fizik mund të përmirësojë mirëqenien fizike dhe mendore dhe të reduktojë stresin. Zgjidhni aktivitete fizike që ju pëlqejnë, të tilla si shëtitje, not ose çiklizëm.

Shmangni ose reduktoni stresin

Stresi është shkaku kryesor i shfaqjes së dhimbjeve kronike të kokës. Organizohuni. Planifikoni në kohë dhe bëni planin tuaj më të thjeshtë. Jini pozitivë dhe mendoni gjithmonë pozitivisht. Provoni të praktikoni teknikat e reduktimit të stresit, të tilla si joga dhe meditimi.

 

Sinusiti është një inflamacion i mukozës së sinuseve paranazale. Këto infeksione zakonisht ndodhin së bashku me infeksionet e hundës / rinitit / dhe për këtë arsye shpesh përdoret termi rinosinusit.

Anatomia

Sinuset janë disa çifte të hapësirave ajrore të vendosura në hapësirën e kokës. Sipas lokalizimit, ato ndahen në: maksilare/ nofull; frontale/ballore; etmoide / në rrënjën e hundës ndërmjet syve; sfenoide / pas hundës në mes të kokës.

Inflamacioni i sinuseve zakonisht shoqërohet me: ftohje të mëparshme; rinit alergjik; polipe në hundë; devijim/shtrembërim të kockës së hundës; infeksione të shpeshta në rrugët e sipërme të frymëmarrjes.

Gjatë ftohjes, ënjtja / edema e mukozës së hundës për shkak të infeksionit çon në ngushtim ose bllokim të hapjeve të sinusit në hapësirat e hundës. Kjo çon në ulje të presionit të sinusit, shfaqet dhimbje dhe akumulim i sekrecionit në sinuse. Rritet presioni dhe dhimbja në zonën e sinuseve, dhe shpesh ndodh kolonizimi bakterial, i cili e bën më të theksuar pamjen klinike.

Shkaqet më të zakonshëm të sinusitit janë:

– bakteret – Streptococcus pneumoniae, Haemophylus influenzae, Moraxella catarrhalis

– viruset – rinoviruset, adenoviruset, viruset e influencës dhe parainfluencës, viruset syncytiale të frymëmarrjes

– Infeksionet fungale / myku – zakonisht tel pacientët me diabet dhe pacientët me mungesë të imunitetit

Simptomatologjia

Sipas ashpërsisë së simptomave që ndodhin gjatë inflamacionit të sinuseve, ato ndahen në majore dhe minore.

Simptomat majore më të zakonshme janë:

– dhimbje në fytyrë ose ndjenjë presioni

– bllokimi i hundës

– shkarkimi i hundës / fillimisht sekrecion i pastër, më pas i trashë dhe me ngjyë të verdhë-jeshile, ose ndjenjë e rrjedhjes së sekrecionit në fyt

– reduktim ose humbje të nuhatjes

-rritje e temperaturës së trupit.

Tek simptomat minore dominojnë:

– lodhja, plogështia

– dhimbja e dhëmbëve, veshëve

– dhimbja e kokës

– kollitja

– aroma e keqe e frymës

Duke marrë parasysh simptomat, për përcaktimin e diagnozës së saktë, nevojiten të paktën një simptomë majore dhe dy simptoma minore, ose dy simptoma të majore.

Lokalizimi i dhimbjes mund të tregojë infeksionin e sinuseve:

– tek sinusiti maksilar – dhimbje nën sy, dhimbje të dhëmbëve, dhimbje koke

– tek sinusiti frontal – dhimbje në zonën e ballit / sipër syve /

– tek sinusiti etmoid – dhimbje ndërmjet syve / në rrënjën e hundës

– tek sinusiti sfenoid – dhimbje në zonën e pasme ose të mesme të kokës.

Përcaktimi i këtyre simptomave shpesh është i vështirë për shkak të përhapjes së njëkohshme të infeksionit në më shumë pjesë të sinuseve.

Sipas kohëzgjatjes së simptomave, sinusiti mund të shfaqet në disa forma:

– sinusit akut- zakonisht fillon me simptoma të ftohjes dhe zgjat maksimum nga 2-4 javë

– sinusit subakut – simptomat vazhdojnë për 4-12 javë

– sinusit kronik – zgjat më shumë se 12 javë

– sinusit i përsëritur.

 

Diagnostikimi i sinusitit bëhet në bazë të:

– anamnezës së detajuar

– ekzaminimit të plotë otorinolaringologjik

– fibrosnasofaringoskopi/ fleksibile – ndryshe nga endoskopia e ngurtë, kjo metodë diagnostike lejon vlerësimin shumë më të saktë të hapësirave të hundës.

Kjo na siguron të dhëna për ndryshimet në mukozën e hundës, ndryshimin e ngjyrës, ënjtjen, hipertrofinë, deformimin, devijimin e septumit të hundës, praninë e sekrecioneve dhe lokalizimin, vlerësimin e bajames së tretë tek fëmijët, polipet e hundës dhe kushte të tjera që janë të rëndësishme në vlerësimin e infeksionet e sinusit.

Trajtimi i sinusitit varet nga shkaku dhe forma e inflamacionit. Mund të jetë trajtim konservator ose kirurgjikal.

Trajtimi konservativ:

Në rastet e sinusitit viral, terapia zakonisht është simptomatike / në mënyrë që të qetësojë simptomat – pikat dekongjestive ose sprejet e hundës / në mënyrë që të reduktohet bllokimi i hundës, analgjetikët  për reduktimin e dhimbjes, vitaminat, inhalimet, ngrohjet, etj.

Në rastet e sinusitit bakterial, jepet shtesë terapia me antibiotikë (më saktë sipas rezultateve të testeve mikrobiologjike) për një periudhë prej 10-14 ditësh. Në forma më të rënda, mund të sjepen edhe kortikosteroide.

Nëse konfirmohet prania e alergjisë ose ka simptoma të alergjisë, jepen antihistaminikët – antialergjikë, në formën e spreit të hundës. Në rast të sinusitit të shkaktuar nga myku / sinusit fungal, jepet terapi antifungale. Këto forma shpesh kërkojnë trajtim kirurgjik për shkak të evolucionit të shpejtë dhe pamjes së theksuar klinike.

Përveç trajtimit konservativ, mund të përdoren inhalime me kamomil, vajra esencialë, ngrohje të sinusit me llambë infra të kuqe, terapi me vitamina, etj.

Dështimi i trajtimit konservativ mund t’i atribuohet formimit të të ashtuquajturave biofilm bakterial në hapësirat e hundës / sinusit që rrit ndjeshëm rezistencën ndaj antibiotikëve. Disa studime tregojnë se në 75% të pacientëve të operuar për shkak të procesit kronik inflamator të sinuseve zbulohet prania e biofilmit bakterial.

Trajtimi kirurgjik:

Trajtimi kirurgjikal indikohet tek format kronike, të përsëritura ose të zgjatura të sinusitit

Ndryshe nga teknikat kirurgjikale klasike të përdorura më parë për trajtimin kirurgjik të sinusitit, sot përdoret teknika e FESS – kirurgjia funksionale e sinusitit endoskopik. Përparësitë e kësaj metode në krahasim me atë klasike janë:

– siguron qasje më të lehtë dhe vizualizim më të mirë të hapësirave të hundës dhe sinusit

– zvogëlon traumën operative në indet përreth

– redukton periudhën e shërimit pas operacionit.

Komplikimet e mundshme të sinusit

Rënia apo zbritja e sekrecioneve infektive nga hunda dhe sinuset mund të çojë në infeksione të traktit të poshtëm të frymëmarrjes. Kjo gjendje quhet sindromë Sinobronkiale.

Prandaj, në rastet e episodeve të shpeshta ose të përsëritura të infeksioneve të traktit të poshtëm të frymëmarrjes, veçanërisht tek fëmijët, është e rëndësishme të vlerësohen rrugët e sipërme të frymëmarrjes si një folezë e mundshme e infeksionit.

Nëse diagnoza e infeksionit të sinusit nuk përcaktohet në kohë ose nuk jepet terapia e duhur, mund të shfaqen komplikime. Zakonisht komplikimet ndodhin me anë të përhapjes së infeksionit përreth duke shkatërruar drejtpërdrejt muret e holla kockore të sinuseve ose indirekt nëpërmjet enëve limfatike të gjakut.

 Duhet të konsultoheni patjetër me mjekun tuaj otolaringolog nëse keni:

– zgjatje të simptomave të ftohjes

– përkeqësim të simptomave fillestare të ftohjes së zakonshme

– anamnezë të infeksioneve kronike të sinusit

– mungesë të imunitetit

 Diagnostikimi i hershëm i sinusitit, si dhe zbatimi i terapisë adekuate zvogëlon ndjeshëm rrezikun e komplikimeve dhe rrezikun e përhapjes së infeksionit në strukturat përreth.

Prim. Dr. Borisllav Gogushevski
Otorinolaringolog