Автор: zmc_piksel_dev

Инфраренална абдоминална аорта

Пациентот Ј.К. на 66-годишна возраст итно е хоспитализиран поради силни болки во пределот на стомакот кои почнале неколку часа пред прием. Направен e ехо преглед со наод на голема инфраренална абдоминална аорта. Веднаш потоа направена е МСКТ аортографија со наод за аневризматски проширена аорта со дијаметар 80мм (нормално е 20-30мм), во инфраренален дели со руптурирање и ретроперитонеално крвавење понагласено од десната страна.

Предоперативен 64 МСКТ наод на руптурирана аневризма на абдоминална аорта

Поради нестабилност пациентот веднаш е внесен во операциона сала и направена е замена на проширената аорта со васкуларна протеза во вид на Y и анастомозирана со илијакални артерии. Поради постоперативни компликации кај пациентот се направени и уште 4 додатни абдоминални операции: – Клиничка слика на акутен абдомен втор постоперативен ден, со наод на некротични промени на поедини поголеми делови на тенкото и дебелото црево каде е направено отстранување на овие делови и поставување на анус претернатуралис- Вклештена левострана кила со наод на перфориран јејунум и ресекција на истото- Повторна хернија левострано со абсцедирање на лев тестис со направена орхиектомија- Појава на перитонит со наод на перфорирано тенко црево каде е направено поставување на Пецеров катетер.Во текот на овој период пациентот во неколку наврати е завлезен во критична здравствена состојба со настанување на хепаторенален синдром и тешка сепса.И покрај вкупно 5-те операции и отстранување на значителен дел од тенкото и дебелото црево, како и критичната здравствена состојба во неколку наврати, пациентот сепак е поставен на сопствени нозе и започната е обезбедена самостојна подвижност и исхранување. За неговото заздравување вложени се големи напори од страна на лекарите, медицинските сестри, болничари, хигиеничари кои се грижеа околу негата на пациентот, како и од физиотерапевти кои се грижеа за воспоставување и одржување на неговата физичката спремност и секако од страна на психолози кои континуирано ја одржуваа и подобруваа неговата психичка кондиција, истрајност и желба за воспоставување на нормален живот.После 95 дена претстој во болница пациентот се испушта движејќи се на сопствени нозе и со можност за сопствена исхрана и нега со минимална помош од останатите околу него.

Фотосензитивна Епилепсија

Епилепсијата преставува функционално растројство на мозокот , кое настанува од абнормални ексцесивни празнења на нервните ќелии во мозокот, кое се манифестира со генерализирани или парцијални епилептицчни напади. Епилептичните напади може да се јават почесто во детската возраст, каде причина може да бидат породилни повреди, или некои метаболни растројства, енцефалопатии, енцефалитиси а неретко се одговорни и генетскитефактори ,Некои напади може да бидат првоцирани од трептачки светлосни стимули, сонце,кои се познати како фотосензитивна епилепсија.Случај Н.С. на 12 годишна возраст се јавува во Специјалната болница Филип Втори поради настапи на краткотраен губиток на континуитетот на свеста, при што ги превртува очите и трепка неколку секунди. Нападите се јавиле од пред 2 години и се повторуваат по неколку пати во месецот или денот, почесто кога е изложен на трептачко светло , сонце ,или гледање на ТВ.. Досега не е лекуван со антиеплептична терапија. Невролошки статус уреден. ЕЕГ наод на 11.03.2011 е изразито патолошки изменет, со присуство на чести пароксизмални избивања од високи остри бранови , во траење од по 1-5 секунди, на моменти со исходиште од десната темпорална регија. Овие промени се поназначени завреме на фотостимулација, при фреквенција од 20-25 во секунда.

ЕЕГ наод пред терапија

Поставена е дијагноза: Епилепсија ( фотосензитивни напади).Терапија: табл. Депакине хроно а 300 мг 2х1ЕЕГ контролен на 11.01.2012 г наодот е во физиолошки граници без пароксизмални избивања. Клинички нема напади.

ЕЕГ наод по препишана терапија

Препорачана магнетна резонанца на мозок за откривање на евентуални морфоструктурални промени, наодот е во физиолошки граници. Нападите се контролирани при редовните контроли

Операција на аневризма на абдоминална аорта и тумор на лев бубрег во еден акт

Во Специјалната болница Филип Втори, оперирана е пациентка Н.З. на возраст од 73 години,поради тумор на левиот бубрег и аневризма на абдоминалната аорта.

Пациентката се јави на преглед во Уролошката амбуланта со сомненине за постоење на туморска промена на левиот бубрег. Направени беа потребните клинички испитувања :Ехо на абдомен со наод за туморска формација на лев бубрег64МСКТ преглед на абдомен и мала карлица по протокол со наод за туморска веројатно малигна формација на долен пол на лев бубрег со димензии 95мм х 92мм кој се шири према долниот и внатрешен дел на стомакот. Не се прикажува јасно долна група чашки на лев бубрег, суспектно за инфилтрираност од Ту лезијата.Истовремено се детектира и аневризма на инфраренална абдоминална аорта со пречник од 56 мм. 64МСКТ коронарографија каде не се најдени сигнификантни промени на коронарните артерииСе постави индикација за операција- тотално одстранување на левиот бубрег (радикална нефректомија) и истовремено решавање на аневризмата на абдоминалната аортата.Во општа анестезија со ретроперитонеален пристап(вонстомачен)од страна на уролошкиот тим беше направена нефректомија-одстранување на левиот бубрег, во целост со неговата капсула, како и околните лимфни жлезди, а потоа кардиохируршката екипа ја оперираше абдоминалната анеуризма- се постави графт-.Хоспитализацијата беше во времетраење од 4 дена- четвртиот постоперативен ден пациентката е пуштена на домашно лекување, во добра општа состојба.По десет дена од отпустот се направи контролен преглед- пациентката е во добра општа здравствена состојба.

Предоперативна 64 МСКТ приказ на тумор на лев бубрег и аневризма на абдоминална аорта

Лиценцирани перфузионисти за првпат во Македонија

Перфузистите на ПЗУ Специјалната болница по хируршки болести Филип Втори за првпат во Македонија, се дел од ” Хрватско Здружение за Екстракорпорална технологија”

На ден 02.03.2012 перфузионистите Игор Кајевски, Александра Темелковска и Влатко Пачемски станаа активни членство на “Хрватското Здружение за Екстракорпорална Технологија”, кое е член на “ Европскиот Борд на кардиоваскуларна перфузија”.

АЛКАПА (Аномална Лева Коронарна Артерија која излегува од Пулмонална Артерија) СИНДРОМ

ОПШТИ РАЗГЛЕДУВАЊААЛКАПА синдромот познат и како Bland-White-Garland syndrome е ретка конгенитална абнормалност со застапеност од 0,25%-0,5% од сите вродени аномалии, и најчесто не е асоцирана со придружни вродени срцеви аномалии. Резултира со “coronary steal” феномен, каде што лево-десниот шант резултира со намалена лево-коморна перфузија. Постојат два типа на АЛКАПА Синдром: 1. Инфантен (води кон дилатациона кардиопатија) морталитет 90% во првата година2. Адултен (за сметка на колатералите) кај овие пациенти преживувањето е подолго

КЛИНИЧКИ НАОДИ

1. Инфантен: Плачење или потење во тек на доење, бледа кожа, неисхранетост, нрзо дишење, нимптоми на болка или дистрес на бебето2. Адултен: Болка во гради (АМИ), Пореметувања во ритамот, замор, ортопнеа, омалаксаност (симптоми на срцева слабост)Пациент на 54-годишна возраст со симптоми на замор, омалаксаност, тешко дишење, градна болка (CCS II), со знаци за срцева слабост (NYHA III). Ехокардиографски умерена МР, ЕФ 35% (Симсон). Кај пациентот претходно била направена коронарографија во друга институција со ангиографија на RCA, аортографија, без визуелизација на левото коронарно стебло.Во нашата институција направено МСКТ 64 коронарна ангиографија со приказ на аномален излез на левата коронарна артерија од пулмоналната артерија.

ИМИЏИНГ НАОДИ

ТРЕТМАН1. ХИРУРШКИ: Репозиција на аномалната артерија, понекогаш ако е афектирана и митралната валвула консекутивно и репарација или замена на митралната валвула. Понекогаш кога е оштетено срцето и трансплантација на срце. Еднокоморен-систем на репарација (лигатура на левата коронарна артерија) и дво-коморен систем на репарација: а. Трансфер на коронарното копче, б. Takeuchi procedure, в. Бај-пас со лигатура на левата коронарна артерија.

2. Медикаментозен: Диуретици, АКЕ-инхибитори, Инотропи, Бета блокатори

ПРОГНОЗА Кај неоперирани пациенти морталитетот е до 90% во првата година од животот.Со навремен третман, најголем број на пациентите се во добра општа состојба, и можат да очекуваат нормален живот, со редовни кардиолошки контроли

Пациент со нересектабилен карцином на главата на панкреасот решен со палијативен третман (Билио-дигестивна и гастро-ентеро анастомоза)

Пациент на 50-годишна возраст, хоспитализиран во ПЗУ Специјална Болница по хируршки болести „Филип Втори“, за абдоминален оперативен третман. Пациентот последните недели има постпрандијално повраќање и губи на телесна тежина. Направени се потребните испитувања: на езофагогастродуоденоскопија најдена екстралуминална стеноза на Д2. На РТГ на гастродуоденум – истата е потврдена. На МСКТ на абдомен – најден Ту процес на главата на панкреасот со експанзија и скоро комплетна стеноза на долната третина на десцендентниот дел на дуоденумот, без стеноза на екстрахепатичните билијарни патишта и со присутен Курвоазјеов знак на жолчната кеса. Постои енормна консекутивна гастректазија.

На 10.01.2012 година по соодветна подготовка се пристапи кон оперативен зафат. Интраоперативно се најде нересектабилен инфилтративен тумор на главата на панкреасот. Бидејќи холедокот не е проширен, се направи билио-дигестивна анастомоза со жолчното ќесе (холецисто-јејунална анастомоза со ентеро-ентерална анастомоза по Brown) и ретроколична гастро-ентерална анастомоза исто така со ентеро-ентерална анастомоза по Brown. Постоперативниот тек е уреден. Пациентот е отпуштен со предлог за понатамошно конзервативно долекување. Палијативните операции при карцином на главата на панкреасот се изведуваат почесто од радикалните (дуодено-панкреатектомија) бидејќи често пати пациентите се јавуваат за оперативен зафат во поодминат стадиум на болеста.

Дали постои поврзаност помеѓу наследниот фактор и дисекциите?

Пациент Р.С на 27 години примен како итен случај со клиничка слика за акутна аортна дисекција. Тегобите почнале 7 часа пред приемот со болки во градите и грбот, одземеност на нозете, повеќе левата. При прием во тешка, витално загрозувачка состојба, со присутна флакцидна параплегија и отсутни пулсации на обете АФС. Направена е МСКТ на аорта каде е детектирана дисекција Stanford A, De Bakey I. Препорачан е итен оперативен третман. Направена е реконструкција на аортната валвула и купракоронарна замена на асцендентна аорта и хемиаркус со васкуларна протеза. После излегување од сала стабилен, екстубиран со задоволителна артериска оксигенација. Уреден Доплер проток низ обете илијачни артерии, со параплегија на нозете поради која е спроведуван интензивен физикален третман. Пациентот е пуштен дома во добра општа состојба. На контролен невролошки преглед наод за флакцидна парапареза со парестезија на долни екстремитети со верифицирано значително подобрување на клиничката слика. Препорачано е МСКТ на крвни садови на долни екстремитети со наод за оклузија на левата заедничка илијачна артерија, поради дисекантен флеп поради што е индицирана периферна реваскуларизација на долни екстремитети. После соодветна подготовка направено е илијако-илијакално премостување од десно кон лево со васкуларна протеза. Започнати се постепени мобилизациски постапки со помош на патерици кои уредно ги толерира. Понатамошниот постоперативен тек е уреден.

Пациентка Р.С на 62-годишна возраст, мајка на претходно оперираниот пациент, применa за сложена реконструкција на аортна валвула и замена на асцендентна аорта. Субјективно се жали на болка во гради, гушење. Направена е МСКТ на торакална аорта по кардио протокол со наод за аневризма на синус Валсава и почетен дел на асцендентна аорта. Индициран сложен оперативен третман. После соодветна подготовка, направено е комплексна реконструкција на аортната валвула и супракоронарна замена на асцендентната аорта со васкуларна протеза. Хемодинамиски и ритмички стабилна после излегување од сала, екстубирана, со уредна артериска оксигенација. Спроведена интензивна респираторна терапија и постепени мобилизациски постапки кои пациентката уредно ги толерира. Останатиот постоперативен тек уреден.

Плазмоцитома

Пациент на 60-годишна возраст со болки во грбот. Направен е 64 МСКТ на торакс во месец октомври 2011година при што е видена само една остеолитична промена на Тх 10.

После 4 месеци пациентот е дојден на повторна контрола (после третман за ТБЦ спондилит во друга установа каде се детектира). Направен е 64 МСКТ на цел ‘рбетен столб каде се детектира афекција на сите прешленски тела со остеолиза од молест тип со афекција и на обете илијачни коски.Направена е биопсија водена под КТ за хистопатолошка дијагноза по што се доби резултат – плазмоцитом.