Месец: м.г

Смрзнато рамо (frozen shoulder) претставува клинички синдром со нејасна етиологија (не е познат причинителот). Се карактеризира со болки и ограничени движења во рамениот појас. Во голем дел од случаите пациентите се жалат на силна болка особено во текот на ноќта, па дури и дека користат аналгетици за да може да заспијат.

Зглобната чаура е задебелена и со фиброзни промени. На рендген снимка може да се забележи намалена густина на коската поради неактивност. Промените кои настануваат во рамениот зглоб се реверзибилни и во поголем број на случаи настапува закрепнување.

Ова заболување најчесто се јавува после петтата односно шестата декада на животот, но почетокот може да биде во која било доба. Постои примарен и секундарен синдром на смрзнато рамо. Примарниот се развива без позната причина и не може да се поврзе со ниедно друго познато заболување, додека секундарниот е често пропратен со други заболувања: дијабетес, мозочен удар со одземеност на екстремитетите, трауми, вратна спондилоза и сл.

Самата состојба поминува низ три фази и тоа:

• Фаза на замрзнување (0 – 8 недела)
• Замрзната фаза (8 – 16 недела)
• Фаза на одмрзнување (над 4 месеци)

 

ФИЗИОТЕРАПИЈАТА е основна терапија за враќање на функциите на рамото кај ова заболување, таа има за цел да ја намали болката и да го зголеми обемот на движење. Примената на медикаментозна терапија, е само помошно средство, во процесот на закрепнување.

Во првата фаза на смрзнато рамо се применуваат вежби со умерено темпо со истегнување до граница на болка за да се зачуваат движењата, дополнително се применува криотерапија (терапија со мраз) пред и по изведување на вежбите. Третманот може да биде комбиниран и со електротерапија – ултразвук, TENS – транскутана електронервна стимулација, кинезиотејпинг и ласеротерапија за да се намали болката, а исто и отокот.

Во втората фаза на смрзнато рамо се задава акцент на вежби и истегнување на рамениот појас онаму каде што движењата се најмали. Во оваа фаза се инсистира да се одржи силата и колку што е можно повеќе да се врати мобилноста во рамото. И во оваа фаза се препорачува да се аплицираат кинезиотејпинг ленти. Терапевтот во оваа фаза работи активно – потпомогнати вежби кај оние движења кај кои пациентот се штеди најмногу.

Третата фаза е онаа фаза каде што веќе започнуваат да се враќаат движењата во рамото.

Во оваа фаза се изведуваат „по агресивни“ вежби но сепак до граница на болка за да се достигне целиот обем на движење.

Се изведуваат вежби за јакнење на мускулатурата на рамениот појас којашто е ослабната поради недоволната активност.

Препопрачливо во оваа фаза е да се изведуваат вежби со двете раце за да нема дисбаланс.

Многу е важно третманот да го спроведи квалификуван физиотерапевт, за да може пациентот да добие соодветна терапија.

Македонското физиотерапевтско здружение во соработка со компанијата ФИЛА-ФАРМ од Скопје организира Кинезио-семинар и работилница на 21. април 2019 година во 10 часот во Жан Митрев Клиник Скопје, гостин на семинарот ќе биде Д-р Кензо Касе, иноваторот на кинезиотејпингот техника.

Регистрација за учество може да се направи на следниот е-маил president@mfz.mk или на ‪070772122.

Котизација за членови на МФЗ е 1000 денари а за сите останати 1200 денари.

Котизацијата треба да биде уплатена на следната жиро сметка ‪210072165990137 во НЛБ ТУТУНСКА БАНКА АД СКОПЈЕ со назнака кинезио семинар, најдоцна до 15 април 2019.

Бројот на учесници е ограничен.

Секоја година насекаде во светот 2 април се одбележува како светски ден за подигање на свеста за аутизмот. Аутизам е развојно нарушување на човечкиот мозок, при што првите знаци се видливи уште во најраното детство. Се карактеризира со слаба или никаква социјална интеракција и комуникација како и ограничени и повторливи форми на однесување

Загрижувачки е што инциденцата на ова нарушување драстично се зголемува од година во година.

Светскиот ден на аутизмот има за цел да стави акцент на проблемите со кои се соочуваат лицата со аутизам и нивните семејства и преку поголемата изложеност во јавноста да се придонесе за поголемо разбирање и запознавање на луѓето со ова нарушување.

Светскиот ден на аутизмот ги слави уникатните таленти и вештини на луѓето со аутизам ширум светот.

Аутизмот е невроразвојно нарушување кое значајно влијае врз способноста на комуникација и социјална интеракција.

За разлика од минатото, кога проценките биле дека од аутизам страда 1 на 10.000 илјади деца, денес се смета дека 1 од 100 деца развиваат аутизам. Одредени анализи покажуваат дека во наредните години во светот ќе има повеќе деца со дијагноза на аутизам отколку со рак, дијабетес и сида заедно, што е повеќе од загрижувачки.

Денешниот датум, 2-ри април, со резолуција на Обединетите нации од 2007-ма година се одбележува како Светски ден на аутизмот. Ширум светот се испраќаат пораки за поголема грижа од надлежните, повисока свест од општеството, подобри услови во градинките и училиштата за децата со аутизам.

Раното откривање на аутизмот и навремениот третман се многу битни за понатамошниот тек на животот, бидејќи на детето му се помага да стекне одредени социјални вештини и самостојност.