Ноември е месецот во кој ставаме акцент на грижата за машкото здравје и потсетуваме на фактот дека превентивните прегледи спасуваат живот
Но, иако се чувствувате добро и немате проблеми, сепак потребно е барем еднаш годишно да посетите лекар и да направите редовни контроли кои ќе ви помогнат да избегнете проблеми во иднина. На пример, единствениот начин да откриете дали имате висок крвен притисок е редовно да го проверувате. Високиот шеќер во крвта и високиот холестерол исто така може да немаат никакви симптоми во раните фази. Затоа е потребно да биде направена крвна слика преку која може да се откријат овие состојби.
Подолу ќе најдете листа на редовни испитувања кои е препорачливо да ги направат мажите на возраст од 18-40 години.
Испитување на крвен притисок
Проверувајте го вашиот крвен притисок најмалку еднаш годишно. Ако вредноста на горниот – систолен притисок е 120 до 140 или на долниот – дијастолен притисок вредноста е 80 до 90 mm Hg, треба да го проверувате/мерите почесто. Доколку горниот е 130 или поголем или долниот број е 80 или поголем, треба задолжително да закажете консултација со вашиот лекар за да дознаете како можете да го намалите крвниот притисок. Ако имате дијабетес, срцеви заболувања, проблеми со бубрезите или некои други состојби, можеби ќе треба почесто да го проверувате крвниот притисок, но сепак барем еднаш годишно.
Испитување за холестерол и превенција на срцеви болести
Препорачаната возраст на која треба да почнете да правите тестови за проверка на присуство на холестерол во крвта е 35 години. Ова се однесува за мажи без познати фактори на ризик за коронарна срцева болест и 20 години за мажи со познати фактори на ризик за коронарна срцева болест. Повторете ги тестовите порано отколку што е потребно доколку се појават промени во животниот стил (вклучувајќи зголемување на телесната тежина и исхрана). Ако имате дијабетес, срцеви заболувања, проблеми со бубрезите или некои други состојби, потребно e да се проверувате почесто.
Испитување за дијабетес
Ако вашиот крвен притисок е 130/80 mm Hg или поголем, вашиот лекар може да побара да се утврди и нивото на шеќер во крвта за дијабетес. Ако имате прекумерна тежина, треба да бидете редовно прегледувани почнувајќи од 35 годишна возраст. Ако имате други фактори на ризик за дијабетес, како роднини од прв степен кои имаат дијабетес или историја на срцеви заболувања, најверојатно лекарот ќе препорача да направите испитувања за откривање на присуство на дијабетес.
Испитување за инфективни болести
Сите возрасни од 18 до 80 години треба да направат еднаш во животот тест за хепатитис Ц. Вашиот лекар ќе ви каже како да спречите ширење на инфекции преку сексуален контакт. Истите се нарекуваат сексуално преносливи инфекции (СПИ). Во зависност од вашиот животен стил и медицинска историја, можеби ќе треба да се тестирате за инфекции како што се сифилис, кламидија, ХИВ, како и други инфекции.
Физички преглед
Вашата висина, тежина и индексот на телесна тежина (БМИ) треба да се проценат при секој физички преглед /испитување. При самиот физички преглед, вашиот лекар може да ве праша за: депресија, диета и вежбање, консумација на алкохол и тутун и слично.
Испитување на тестиси
Промените на тестисите може да се забележат со самопреглед при што може да се утврди настаната промена. Не секоја промена на тестисите е рак, бидејќи реално тој е многу редок. Најчесто може да се цисти или други проблеми кои треба да ги дијагностицира лекар. Затоа покрај самопрегледот задолжително е да посетите лекар еднаш годишно. Ако сте загрижени за ризикот од развој на рак на тестисите исто така треба да разговарате за проблемот со вашиот лекар. Заедно можете да одлучите дали редовните самопрегледи на тестисите се соодветни за вас или е потребно нешто повеќе.
Самопреглед на кожата
Кожата како најголем орган на човечкото тело, овозможува сите промени лесно да се детектираат. Вашиот лекар може да ја провери вашата кожа за знаци на карцином, особено ако сте изложени на висок ризик. Луѓето со висок ризик се оние кои претходно имале рак на кожата, имаат блиски роднини со рак на кожата или имаат ослабен имунолошки систем.
Други испитувања
Разговарајте со вашиот лекар за скрининг за рак на дебелото црево ако имате семејна историја на рак на дебелото црево или полипи, или ако сте имале воспалителна болест или полипи на цревата.
За да се намали ризикот од сите горенаведени заболувања и да се поттикне нивно рано откривање и превентивно делување, а воедно и да се намали бројот на смртни случаи, препорачуваме преземање мерки како: водење здрав живот и секако посета на уролог еднаш во годината. Консумирањето здрава храна, вежбањето /физичката активност, избегнувањето алкохол, цигари и стресни ситуаци се од особено значење. Секако пегледите се клучни за да се открие било каква болест во рана фаза уште пред појавата на првите симптоми.
Подготвивме специјална понуда. Проверете се навреме!
Нашиот искусен тим доктори од различни области ве очекува, закажете термин на 02/3091-484
Нефролошки преглед 2000 ден
Абдоминаленхируршки преглед (врзан за ректални проблеми и хемороиди) цена 2000 ден
Колоноскопија со анестезија 18 000 ден
Гасторскопија со анестезија цена 18 000 ден
Доколку се направат двете во еден акт 28 000 ден
Магнет на простата 12 000ден
Дијабетолошки преглед во пакет со утврдување гликоза и скриен шеќер гликохемоглобин 2500 ден
ОРЛ преглед 2000 ден
Тумормаркер ПСА цена 600 ден
Сексуално преносливи болести 3 истовремено (Chlamydia trachomatis, Trichomonas vaginalis и Neisseria gonorrhoeae) од прва утринска урина (со PCR метода) 1800 ден
Општ панел за наследен рак – 94 гени и 284 полиморфизми со NGS секвенционирање – 60 000 ден
Детекција на канцер кај хематурија – 19 000 ден (се користи за мочен меур)
Синдромот на карпален синдром е најчеста форма на периферна компресивна невропатија, која настанува како последица на притиснат медијален нерв во карпалниот канал на рачниот зглоб. На тоа место, нервот минува низ многу тесен простор, ограничен со ситни зглобни коски, тетиви, фиброзни и ригидни карпални лигаменти. Најчесто пациентите со компресија/вклештен медијален нерв ги пројавуваат следните симптими: трнење, жарење, пецкање и болка во палецот, показалецот и средниот прст. Болка и трнење кои може да се прошират низ подлактицата и рамото. Слабост на раката и ограниченост на фините движења како на пример неможност да се закопча копче.
Застапеност
Најчесто се јавува кај средовечни жени, или кај постари лица. Односот на застапеност кај жени во однос на мажи е 4:1. Кај околу 1/3 од случаите, состојбата е билатерална, односно засегнати се двете раце. Инциденцата на оваа состојба е: 3 од 1000 луѓе од општата популација. Предиспонирачките фактори вклучуваат: прекумерна тежина, ревматоиден артритис, дијабетес, бубрежни заболувања и хипотироидизам. СКТ поврзан со бременост обично се решава спонтано по породувањето. СКТ може да се развие по фрактура на рачниот зглоб.
Симптоми
Симптомите почнуваат постепено и се со текот на времето се влошуваат. Најчесто клиничката слика почнува со појава на спонтани сензации од типот на парестезии односно трнење во првиот, вториот, третиот и страничната површина на четвртиот прст. Како помнинува време така трнењето се интензивира и освен прстите ја зафаќа целата рака. Почесто се јавува ноќе, и ваквата сензација може да разбуди од сон. Во потешки случаи трнењето е придружено со болки и оток во предел на рачниот зглоб, како и мускулна слабост и хипотрофија на мускулите на шаката. Правилното третирање на оваа состојба вообичаено е доволно за да го ублажи пецкањето и вкочанетоста, а потоа и да се обнови функцијата на зглобот и раката.
Причини за појава
Причините за појава на карпал тунел синдром се многубројни. Во најголем број случаи се јавува како комбинација од повеќе ризик фактори:
Генетика
Чести повторувања на исти движења со раката
Положба на раката и зглобот
Бременост
Други заболувања кои може да дадат симптоми на карпал тунел синдром се:
Ревматоиден артрит
Дијабет
Нарушувања на тироидната жлезда
Оштетување на лигаментите
Повреди на зглобот (скршеници)
Компресија на нервите на ниво С6-С7 во вратот
Дијагностика
Дијагнозата се поставува врз основа на клиничката слика, невролошкиот преглед, резултатите од електромионеврографското испитување (ЕМГ) и од ултразвучниот преглед на нервот.
Тetr-ов тест на компресија на медијален нерв кој се изведува на следниот начин: притиснете го регионот на карпал тунел и задржете 30 секунди со вашиот палец додека пациентот го држи рачниот зголб под агол од 60 степени во флексија. Чувство на отрпнатост во зоната на дистрибуција на медијалниот нерв значи позитивен наод.
Tinel-ов знак: лесно тапкање по медијален нерв со врвот на сопствениот прст или со рефлексен чекан над регионот на карпален тунел. Пациентот ќе чувствува пецкање или електрични сензации во зоната на дистрибуција на медијалниот нерв.
Phalen-ов тест: Пациентот го држи својот рачен зглоб во полна флексија истовремено со притискање врз надворешниот дел на шаката: ова провоцира отрпнатост и пецкањето во прстите.Тестот се продложува за една минута ако е потребно.
Се тестираат двете раце и се споредуваат евентуалните разлики.
Атрофија на тенарните мускули и слабост на палмарна абдукција на палецот се знаци за напредната состојба.
Дијагнозата се потврдува со електроневромиографија.
Во општа практика по исклучок може да се користат уреди за брза дијагноза, но тие во никој случај не можат да ја заменат конвенционалната електроневрографија.
Лекување
Лекувањето може да биде конзервативно, хируршко и со физикална терапија. Конзервативната терапија е симптоматска и е насочена кон лекување на основната состојба која довела до појава на синдромот. Најчесто се ординираат аналгетици, нестероидни антиинфламаторни лекови, периферни миорелаксанси, витамини и антиоксиданси. Носењето на ортоза не дозволува да се витка зглобот во текот на ноќта. Држењето на зглобот во права или неутрална положба го намалува притисокот врз нервот во карпалниот тунел. Исто така, може да помогне да се намали притисокот во текот на денот за време на активности кои ги влошуваат симптомите. Хируршката терапија има за цел да го ослободи нервот од притисокот во карпалниот канал. По смирување на симптомите и ставање на болката под контрола се препорачува физикална терапија. Истата треба да се избегнува во фазата кога најмногу се изразени болките и трнењето, затоа што во тие моменти може дополнително да ја влоши клиничката слика. Физикалната терапија има за цел да го рехабилитира нервот, да ги тонизира мускулите и да ја поврати нивната функција.
Стравот од изложеноста на рендген зраци за време на процедурите е една од причините зошто има помалку жени интервентни кардиолози, но сепак, кога станува збор за „Жан Митрев Клиник“ тој страв е неоправдан. Располагаме со најсовремена опрема за дијагностика, третман и заштита, како за персоналот така и за пациентите. Целиот оддел за ангиографија е конструиран така што се запазени сите највисоки стандарди за работа и заштита на вработените и пациентите. Поради тоа работам без трошка страв или сомнеж, како јас така и моите колеги.
Да се биде жена во светот на интервентната кардиологија, поле во кое доминираат мажите е вистински предизвик. Патот кој треба да се изоди, заедно со сите пропратни искушенија ја става на тест издржливоста, упорноста и детерминираноста да се стигне до зацртаната цел. Успеваат само најхрабрите, најпосветените, најупорните, оние кои ја имаат целата слика во главата, а притоа размислуваат и „надвор од кутијата“, што им помага да рушат бариери, да прескокнуваат пречки, постојано да се доусовршуваат и да ги поместуваат границите.
Доктор, мајка и сопруга. Комплетно реализирана како жена, како на професионален, така и на приватен план. Д-р Вилма Ампова-Соколов, специјалист по интерна медицина – супспецијалист по кардиологија во клиничката болница „Жан Митрев“ ги урива предрасудите покажувајќи со сопствен пример дека полот не игра улога во изборот на професија, туку професионалноста и стручноста е она кое е најбитно и она по кое ве препознаваат колегите и пациентите. „Имам одлична соработка со сите колеги кои работат интервентна кардиологија во нашата држава, но и надвор од неа со голем број колеги во регионот и пошироко. Можеби има помалку жени интервентни кардиолози поради условите во кои работиме (изложеноста на рендген зрак за време на процедурите), како и мајчинството (бременоста). Но мене никогаш не ми претставувало проблем, не го гледам како пречка во работата“, вели д-р Ампова-Соколов.
Интервентната кардиологија претставува огромен предизвик, една од најинтригантните и највозбудливите супспецијалности на кардиологијата. Најпрво, како се одлучивте за супспецијализација по кардиологија?
Д-р Ампова-Соколов: Во „Жан Митрев Клиника“ сум вработена од 2002 година. Започнав со работа на 1 април во тогашната „Филип Втори“ каде имаше еден оддел со шест кревети за интензивна нега и шест кревети за полуинтензивна нега и една сала каде се изведуваа меѓу шест и девет кардиооперации секој ден. За млад лекар како мене, тукушто излезена од школска клупа, малку невообичаена средина, но огромен предизвик. Иако најмногу фокусирана на интензивна нега, мојата едукација не запре тука, напротив, продолжив да се доедуцирам и во останатите делови. Така честопати влегував и во ангиосалата. Потоа следеше моментот на одлука околу мојата специјализација. Кога д-р Митрев ме праша што би специјализирала, мојот прв избор беше анестезија или кардиохирургија. Најверојатно тој ја имаше забележано мојата заинтересираност и за интервентната кардиологија и ме посоветува со зборовите „земи специјалност интерна медицина, а потоа можеш да се супспецијализираш за тоа што те интересира најмногу“. Го послушав и не згрешив. Запишав специјализација интерна медицина, а потоа супспецијализирав кардиологија поконкретно се насочив кон интервентна кардиологија. Реално кардиохирургијата и интервентната кардиологија се надополнуваат во третманот на тешки заболувања на срце и крвни садови. Но, во изминатите 22 години, во светски рамки, интензивно се работи во насока на примена и развој на интервентни методи и начини на третирање на тешки заболувања на срцето и крвните садови со минимално инвазивни процедури (без операција).
Можеби има помалку жени интервентни кардиолози поради условите во кои работиме (изложеноста на рендген зрак за време на процедурите), како и мајчинството (бременоста). Но мене никогаш не ми претставувало проблем, не го гледам како пречка во работата. Постојат соодветни регулативи и поставени правила. Едноставно 22 години многу сериозно се занимавам со кардиологијата како област и во овој долг временски период сум максимално ангажирана и посветена. За овој временски период, сум помогнала на многу пациенти, блиски роднини и пријатели. Така јас ја започнав мојата кариера на интервентен кардиолог. Морам да потенцирам дека условите во кои започнав да работам и оваа институција во која работам денес, овозможуваат развој. Континуирано да одиш само напред. Ова особено се однесува на огромната поддршка и поттик за доедуцирање и достигање на максимално ниво на професионална реализираност кои ги дава д-р Митрев на секој еден вработен.
Како е да се биде жена во светот на интервентната кардиологија, поле во кое доминираат мажите? Зошто има толку малку жени интервентни кардиолози и дали можеби сте се соочиле со некои предрасуди во Вашата работа, како од страна на колегите, така и од страна на пациентите?
Д-р Ампова-Соколов: Како и во многу други професии, така и во оваа, не гледам апсолутно никаква разлика меѓу мажите и жените. Со предрасуди се немам соочено, ниту во нашата клиника ниту надвор од неа. Можеби затоа јас и воопшто не размислувам за оваа тема. Сите сме професионалци, тоа е мојата професија по која ме препознаваат колегите и пациентите. Имам одлична соработка со сите колеги кои работат интервентна кардиологија во нашата држава, но и надвор од неа со голем број колеги во регионот и пошироко. Можеби има помалку жени интервентни кардиолози поради условите во кои работиме (изложеноста на рендген зрак за време на процедурите), како и мајчинството (бременоста). Но мене никогаш не ми претставувало проблем, не го гледам како пречка во работата. Постојат соодветни регулативи и поставени правила. Едноставно 22 години многу сериозно се занимавам со кардиологијата како област и во овој долг временски период сум максимално ангажирана и посветена. За овој временски период, сум помогнала на многу пациенти, блиски роднини и пријатели. Така што за предрасуди воопшто не може да стане и збор. Барем јас никогаш немам осетено такво нешто.
Морам да потенцирам дека условите во кои започнав да работам и оваа институција во која работам денес, овозможуваат развој. Континуирано да одиш само напред. Ова особено се однесува на огромната поддршка и поттик за доедуцирање и достигање на максимално ниво на професионална реализираност кои ги дава д-р Митрев на секој еден вработен Во мојата кариера имам направено голем број интервенции, работам се што е неинвазивна и инвазивна кардиологија како и кардиоимиџинг, и сум горда на моите севкупни постигања до сега.
Една од причините поради кои женските кардиолози не сакаат да влезат во интервентното поле е стравот од изложеност на радијација и загриженост во врска со идните бремености. Оправдан ли е овој страв?
Д-р Ампова-Соколов: Како што и напоменав, можеби стравот од изложеноста на рендген зраци за време на процедурите е една од причините зошто има помалку жени интервентни кардиолози, сепак, кога станува збор за нашата институција, тој страв е неоправдан. Располагаме со најсовремена опрема за дијагностика, третман и заштита, како за персоналот така и за пациентите. Целиот оддел за ангиографија е конструиран така што се запазени сите највисоки стандарди за работа и заштита на вработените и пациентите. Поради тоа работам без трошка страв или сомнеж, како јас така и моите колеги. Јас сум првата жена-интервентен кардиолог во државата и се гордеам со тоа. Се радувам кога ќе слушнам дека бројот на жени интервентни кардиолози се зголемува. Ги поттикнувам и подржувам сите жени во медицината да не се плашат и ако имаат желба да ја работат мојата професија да го прифатат предизвикот. Само треба да се сака тоа што се работи. Јас денес сум комплетно реализирана како жена, како на професионален, така и на приватен план. Јас сум доктор, мајка и сопруга. Процедурата ТАВИ (Trans catheter Aortic Valve Implantation) претставува комплексен зафат на замена (имплантација) на аортна валвула без операција на отворено срце. Ваквите зафати се изведуваат кај пациенти со тежок степен на аортна стеноза која е стекната болест на срцето. Најчесто пациентите се разболуваат уште во детска возраст, а предизвикувачот е ревматска треска.
Потребна ли е добра физичка подготовка и одржување на формата со оглед на тоа што секојдневно при работата носите оловни престилки, кои се тешки и може да доведат до проблеми со грбот?
Д-р Ампова-Соколов: Сето тоа станува навика со текот на годините работа и е еден вид тренинг на телото и психата. Понекогаш се изведуваат интервенции кои траат подолго време со цел да се спаси човечки живот, секако потребна е соодветна физичка и психичка подготвеност. Со текот на годините сум се научила на став и држење со заштитната оловна облека на себе која навистина е тешка. Секако од пред 20 години до сега тежината на оловните престилки е намалена (и во таа област има еволуција), што пружа покомфорна работа во ангиографската сала и секако подобра заштита.
Работата е напорна, со повици и деноноќна достапност, како успевате да ја усогласите со приватните обврски? Трпи ли семејството често на сметка на професијата?
Д-р Ампова-Соколов: Во животот ви се укажуваат многу шанси за успех, најважно е да ги препознаете. Кога одлучив да се занимавам со медицина, а подоцна и кога започнав со работа во „Жан Митрев Клиника“, знаев дека ќе треба максимално вложување и посветеност, така што јас имам расчистено со дилемата семејство или професија. Компромис мора да постои, до сега се снаоѓам и балансирам одлично. Син ми иако има 14 години, перфектно е информиран за сериозноста на мојата професија, како и сопругот. Тие ме подржуваат 100 % во тоа што го работам. Ги поттикнувам и подржувам сите жени во медицината да не се плашат и ако имаат желба да ја работат мојата професија да го прифатат предизвикот. Само треба да се сака тоа што се работи. Јас денес сум комплетно реализирана како жена, како на професионален, така и на приватен план. Јас сум доктор, мајка и сопруга.
Кои се најчестите инвазивни процедури кои ги изведувате?
Д-р Ампова-Соколов: Работам се што се изведува во ангиграфската лабораторија (сала) било тоа да се дијагностички процедури како: коронарографија, каротидографија – снимање на артериите на вратот и мозокот, периферна ангиографија – снимање на артерии на горни и долни екстремитети, аортографија – снимање на цела аорта, флебографија – снимање на вени, десна и лева срцева катетеризација и многу други, или инвазивни процедури за третман како: стентирање на артерија на срцето, артерии на горни и долни екстемитети, артерии на врат и мозок, стентирање на аорта и во поново време третман на аортна болест (стеноза) со инвазивна процедура или како што ја нарекуваме транскатетер замена на аортна валвула (ТАВИ процедура- третман на валвула на срцето без операција).
Што претставува процедурата ТАВИ, кај кои пациенти се изведува и кои се нејзините предности?
Д-р Ампова-Соколов: Процедурата ТАВИ (Trans catheter Aortic Valve Implantation) претставува комплексен зафат на замена (имплантација) на аортна валвула без операција на отворено срце. Ваквите зафати се изведуваат кај пациенти со тежок степен на аортна стеноза која е стекната болест на срцето. Најчесто пациентите се разболуваат уште во детска возраст, а предизвикувачот е ревматска треска. Болеста потоа се развива повеќе години и напредокот е индивидуален и може да трае и до 15-20 години. Обично во почетокот се идентификува како шум на срце кој персистира за цело време на болеста. Со примена на ехокардиографија се утврдува степенот на болеста и се дваат препораки за понатамошно следење или лекување. При прогресијата на аортната (стеноза) болест, кај пациентите се манифестира со симптоми како: замор, гушење, градна болка, вртоглавица која се потенцира на напор, а кај некои и губиток на свест.
При ваква состојба односно тежок степен на болеста и присуство на наведените симптоми се препорачува третман на аортната валвула. Се уште кај поголем дел од пациентите прв избор за третман е кардиохируршката процедура. ТАВИ зафатот се препорачува кај пациентите со висок ризик од оперативен зафат кои се многу возрасни со многу коморбидитети или претходни операции на отворено срце.
ТАВИ процедурите се секогаш претходно добро испланирани. Се прави ехокардиографија, компјутер на аорта по кардиопротокол за прецизно мерење на димензиите на валвулата која ќе се имплантира, како и стратегија за самата интервенција. Валвулата е индивидуална и се порачува наменски за секој пациент.
Досега се направени вкупно 49 ТАВИ процедури во нашата болница
Негувател е секој оној кој се грижи за друго лице на кое му е потребна помош и нега. Тоа може да се однесува за дете, стар родител, болен животен партнер, роднина, пријател или сосед. Негувател, исто така, може да биде и платен професионалец кој обезбедува грижа во домот или на место надвор од домот на лицето. Негувателите ја препознаваат состојбата и пријавуваат повисоки нивоа на стрес споредено со останатите луѓе. Оттука е битно и благовремено да знаат дека е неопходно да побараат помош и поддршка.
Грижата за болното лице носи чуство на награда и себе вреднување, но истовремено претставува стресна состојба. Генералниот впечаток при негување друго лице е дека сме корисни, односно се има чувство дека правиме нешто корисно кога даваме помош на друго лице, односно олеснуваме туѓа мака. На тој начин расте чуството за себевреднување и почитување, а од друга страна придонесува во создавање на посилна и поздрава релација со болното лице.
Но, негувањето предизвикува и емоционален и физички стрес. Вообичаено е да се јави чуство на лутина, фрустрираност, истрошеност или тага. Повремено се јавува и доживување на самотија.
Овој континуиран стрес кој го доживуваат негувателите, може да влијае како на нивното телесно, така и на нивното ментално здравје. А постојат и одредени фактори кои стресот уште повеќе го изразуваат. Такви се:
Грижа за брачен другар,
Живеење со личноста на која и е потребна грижа, или потреба од постојана грижа,
Чувство на беспомошност или безнадежност,
Соочување со финансиски проблеми,
Недостиг на насоки од здравствените работници,
Неопходност да се биде негувател, без да се има друг избор,
Личен недостиг на добри вештини за справување или решавање проблеми,
Чуствителна личност која е постојано загрижена и сл.
Знаци на стрес кај негувателите
Фокусирани на негата и грижата за болно лице може да придонесе да направите превид како тоа влијае на вашето здравје и благосостојба. Знаците на стрес кај негувателите вклучуваат:
Чувство на оптоварување или загриженост цело време,
Чувство на замор,
Недоволно или прекумерно отспивање,
Зголемување или губење на телесна тежината,
Лесно постигнување на напнатост или лутина,
Намалување на интересот за активности кои претходно носеле задоволство,
Појавување на чувство на тага,
Соочување со чести главоболки, болки по телото или други здравствени проблеми,
Злоупотреба на алкохол или дрога, вклучително и лекови на рецепт,
Не соодветно исхранување,
Не наоѓање време за личен здравствен преглед и др.
Сето ова погоре наведено го зголемува ризикот од здравствени состојби, како што се срцеви заболувања и дијабетес.
Совети за управување со стресот на негувателите
Емоционалните и физичките барања за грижата можат да ја напнат дури и најсилната личност. Многу ресурси и алатки можат да ви помогнат да се грижите за вашите блиски и за себе. Ако не се грижите за себе, нема да можете да се грижите за никој друг.
Како може да се намали стресот кај негувателите:
Побарајте и прифатете помош. Направете листа на начини на кои другите можат да ви помогнат. Истото би вклучило поминување на одредено време или редовни прошетки со личноста за која се грижите, приготвување на оброк за вас, помагање околу медицински прегледи.
Фокусирајте се на она што можете да го направите. Понекогаш може да се чувствувате како да не правите доволно. Но, никој не е совршен негувател. Верувајте дека правите најдобро што можете.
Поставете цели што можете да ги достигнете. Поделете ги големите задачи на помали чекори. Издвојте битни од небитни работи од вашето секојдневие. Кажете „не“ на барањата што исцрпуваат, како што е давање оброци за празници или други прилики.
Поставете цели што можете да ги достигнете. Поделете ги големите задачи на помали чекори. Издвојте битни од небитни работи од вашето секојдневие. Кажете „не“ на барањата што исцрпуваат, како што е давање оброци за празници или други прилики.
Информирајте се за алтернативни услуги за грижа во вашата област. Може да најдете услуги за нега, како што се превоз до одредена институција или екскурзија, испорака на оброци или чистење на куќата.
Придружете се на група за поддршка. Луѓето во групите за поддршка знаат со што се соочувате. Тие можат да ве бодрат и да ви помогнат да ги решите проблемите. Групата за поддршка, исто така, може да биде место за стекнување нови пријатели.
Побарајте социјална поддршка. Останете поврзани со семејството и пријателите кои ве поддржуваат. Најдете време секоја недела да се видите со некого, дури и ако тоа е само прошетка или брзо кафе.
Грижете се за вашето здравје. Истото вклучува редовни здравствени проблеми, добро исхранување, спиење и движење.
Грижата за себе вклучува и остварување на преглед за лични цели доколку не се чувствувате добро. Доколку имате некој од погоре наведените симптоми може да остварите консултација или преглед со д-р Марија Костадиновска, психијатар во нашата клиничка болница. Повелете закажете на тел. број 02/3091484.
32 средношколци од насоката сестри од СОУУД ,,Димитар Влахов ,, од Струмица ја посетиjа нашата клиника. Под водство на наставниците Алберта Шириќ и Елена Штркева учениците од 3 година направија комплетна обиколка на просториите и одделите со цел запознавање на работни процесеси во болничка установа. Исто така им беше испорачана и пратка со болнички нагледни материјали кои ќе можат да ги користат за практична работа.
Синдромот ,,млитаво дете-floppy infant,, или нарекуван уште синдром на ,,кукла од крпчиња,, се карактеризира со хипотонија чии симптоми всушност манифестираат болести или состојби од централно или од периферно потекло. Зависно од причината на хипотонија кај доенчето, тоа појавува различни симптоми и знаци. Така, било кое оштетување на патот на моторниот неврон, ќе доведе до прекин на преносот на нервниот импулс кој ќе резултира со омлитавност на екстремитетите и губење на тетивните рефлексии. Токму од тука доѓа називот ,,млитаво бебе-Floppy Infant,,.
Клиничките иследувања се клучни за дијагноза на овој синдром. Од пресудно значење е истите да се спроведат уште во периодот веднаш по раѓање, бидејќи на тој начин ќе се откријат причинителите на хипотонијата. Без оглед на потеклото на причините, клиничката слика кај бебе со овој синдром ќе се манифестира со следните карактерисики:
,,жабешки став,, односно поставеност на нозете како кај жаба (frog-leg),
млитавост на вратот при враќање на главата, осносно заостанување на главата наназад при маневар на повлекување на бебето нанапред,
впечаток на „лизгање на бебето низ раце“ при маневар на држење под пазувите.
Кога родителите може да се посомневаат дека нивното новороденче може да го има овој синдром? И кога да побараат невро-педијатриска консултација?
Родителите можат да забележат невообичаености уште во периодот на бременост. Многу чест симптом може да бидат намалените или комплетно отсутни движења на плодот. Тоа е најчестиот предиктивен знак за новороденче со екстремна хипотонија. Знак за оваа состојба е и полихидрамнион – или зголемена количина на плодова течност.
Исто така, доколку се случи родителите да забележат отежнато цицање и голтање кај новороденото, тоа се секогаш придружни знаци за вродени миопатии или спинална мускулна атрофија, но е и природен знак за вродени мускулни дистрофии. Затоа и во овој случај треба да побараат невро-педијатриско мислење.
Како можни причини за синфромот на ,,floppy infant ,, може да бидат: инфантен ботулизам, транзиторна новороденечка миастенија гравис, потоа хипермагнеземија или токсичен ефект на аминогликозиди. Хипотонијата е најчест придружен симптом кај оштетувања и малформации на мозокот. Во текот на клиничките иследувања, треба да се има увид и во постоењето на коморбидитети, односно комбинација на повеќе од една причина за хипотонија. И во сите овие случаи родителите треба да побараат мислење.
Третманот и лекувањето на овие состојби е индивидуално и со големи варијации, секако зависи од причините за настанатата омлитавеност кај детето. Најважно е да се потенцира дека императив е да се дијагностицира основната причина, за потоа да се пристапи кон целна нега и терапија, односно да се обезбеди третман кој ќе помогне во одржувањето и зголемување на постоечкиот мускулен тонус. Соодветниот начин на исхрана, правилните нутритивни навики и решавањето на тешкотиите во исхраната се исто така многу важен сегмент во третман на овие состојби.
За одговори, совети и правилно дијагностицирање на располагање е искусната д-р Катерина Василева-Димовска – педијатар. Закажете термин на 02/3091-484.
Остеопорозата е прогресивна болест на коските која се карактеризира со намалување на коскената маса и густина и што доведува до зголемен ризик од фрактура. При остеопороза, коскената минерална густина (BMD) е намалена, коскената микроархитектура се влошува, а количината и разновидноста на протеините во коските се менува.
Со цел подигање на свеста за превенција, дијагноза и третман на оваа болест, започнувајќи од 1996 година почнува да се промовира датумот 20 октомври како Светски ден на остеопорозата, на овој ден стартуваат активностите посветени на подигање на глобалната свест за превенција, дијагноза и третман на остеопороза и метаболички заболувања на коските.
Организиран од Меѓународната фондација за остеопороза, Светскиот ден на остеопорозата обединува кампањи со активности на 90 национални здруженија на пациентите со остеопороза од целиот свет. За прв пат бил промовиран од страна на Националното здружение за остеопороза на Обединетото Кралство и поддржан од Европската комисија, Во нашата клиника располагаме со најсовремен дексаскенер за остеодензитометрија при која ќе се утврди густината на вашите коски.
За да закажете преглед по специјална цена од 1500ден јавете се на 02/3091-484.
Горди сме што нашиот медицински тим беше дел од вежбата по прва помош во итна ситуација – земјотрес, која се одржа на 18 октомври на неколку локации во Скопје. Во организација на Црвен крст на република Северна Македонија за неколку часа беа изведини координирани спасувања и пружање помош по однапред разработено сценарио во вежбата насловена како „Хуманитарен одговор 2023“.. Подготвеноста и мотивираноста на сите учесници беа на највиско ниво со цел соодветен одговор и неопходна помош и поддршка на нашите граѓани во неволја.
