Месец: м.г

Још једном најлепша Вам хвала на Вашем гостопримству у Скопју. Морам Вам још једном честитати: Створили сте стварно сувремени центар, на највишем европском нивоу, и на Ваше резултате – како сам их видио током Вашег предавања – можете збиља бити поносни; они се могу свуда показати.Наш излет у Охрид је био јако интересантан, и г. Кузман је интересантна личност; од њега смо много научили.

Срдечан поздрав,

Марко Турина

За прв пат во Македонија и регионот затворање на Коронарна А-В фистула

Како посебен ентитет за ПЗУ Филип Втори и за прв пат во Македонија е случајот со 6 годишна пациентка А.Е. со вродена срцева аномалија, коронарна А-В фистула со коронарен венски синус, која беше затворена со Amplatzer AGA vascular Plug (интервентна процедура) на ден 30/07/2011 година.

Get the Flash Player to see this player.

Во ПЗУ Филип Втори се направи соодветна дијагностика, кардиолошки преглед и селективна коронарографија, каде се дијагностицираше постоење на коронарна А-В фистула со коронарен венски синус (мешање на артериска и венска крв). Тоа е всушност голем крвен сад чиј почеток беше споен за левата главна артерија на срцето која носи 90% од крвта на срцевиот мускул и продолжуваше по должината на срцевиот мускул и се влеваше во венскиот дел на срцето. Оваа аневризма (проширување) доведуваше до оптоварување на срцето со големо количество на крв и имаше ризик од фатална руптура (пукање).

Посебен имплант-пружина, Amplatzer AGA vascular Plug, се постави во отворот на коронарната А-В фистула, со што се затвори дотекот на крв и мешањето на крв во самата фистула и паралелно се зголеми протокот на крв богата со кислород во левата коронарна артерија, која е од животна важност за пациентката. Девојчето беше хоспитализирано и мониторирано во тек на 48 часа и потоа отпуштена во одлична здравствена состојба на домашна нега, со соодветен распоред за наредните кардиолошки контроли.

Get the Flash Player to see this player.

По 6 месеци од интервенцијата се направи контролна селективна коронарографија каде се верифицираше одличниот резултат на интервенцијата, а во 6 месечното кардиолошко следење не се забележа ниту едно влошување или проблем во здравствената состојба кај нашата мала пациентка.

Get the Flash Player to see this player.

МИОКАРДЕН ИНФАРКТ КАЈ МЛАД ЧОВЕК СО ВРОДЕНИ ПОРЕМЕТУВАЊА НА КОАГУЛАЦИСКИОТ СИСТЕМ И СИНТЕЗАТА НА АЗОТЕН ОКСИД

Миокардниот инфаркт е ретка состојба која може да се сретне кај млади луѓе. Една од причините за ваква состојба покрај вродените аномалии на срцевите артерии, употреба на одредени лекови или дроги, се и пореметувања во коагулацискиот систем (вродени или стекнати) кои можат да доведат до тромбоза на срцевите артерии и инфаркт на миокардот.Во Специјалната болница “Филип Втори” примен е 19 годишен млад пациент со болки во градите кои траеле 2 недели. Пациентот никогаш порано немал срцеви проблеми, до моментот на случајот бил активен спортист, непушач и не примал никакви лекови, меѓутоа со податок дека во блиската фамилија има случаи со кардиоваскуларни заболувања. Електрокардиографски, ехокардиографски и лабораториски е докажан миокарден инфаркт во субакутна фаза. Направена е ангиографија на коронарните крвни садови која покажува субоклузивен тромб во една од срцевите артерии (RCA) (Слика 1). Од испитувањата за хиперкоагулабилност на крвта (тромбофилија) – најдена е мутација G20210A во генот за протромбин и намалена активност на еден од заштитните коагулациски фактори (протеин Ѕ со плазма концентрација само 10 % од нормалната вредност). Исто така, пронајдена е и мутацијата еNOS T-786C во синтеза на азотен оксид кој игра битна улога во одржување на васкуларниот тонус, а неговaта пореметена синтеза може да доведе до коронарен спазам и миокарден инфаркт. Пациентот е хоспитализиран и дадена е интензивна антикоагулантна и антитромбоцитна терапија. После 3 месеци контролна коронарна ангиографија покажува нормален наод, а пациентот е без симптоми. (Слика 2).Вообичаено тромбофилијата (наследните и стекнатите пореметувања на коагулацијата) се поврзани со венските тромбози, но ако се комбинирани со други генетски дефицити се значаен фактор и во појавата на артериските тромбози како што е и миокардниот инфаркт, посебно во помлада возраст.

Слика 1 Слика 2

Гастроентерохепатологија

Пациент на возраст од 55 години, прва посета во Филип Втори. Претходна АБП со имплантација на биолошка протеза. Состојба по инфективен ендокардит (2001г).Состојба по ЦВИ (2008) Состојба по земање на корозивно средство (тентамен суицидум) Сидеропеницна анемија.Доаѓа во кабинетот за гастроентерохепатологија со неможност да голта вода (течности) од пред 3 дена.

Се влезе на слепо со гастроскопот во хранопроводникот, кој беше обложен со леплива густа слуз, се до дисталната третина каде имаше значајно стеснување со интактна лигавица. Во средината на ова стеснување се прикажа тркалезна зеленикава површина која во целост го затвораше луменот. Се влезе со клешта-папагалка низ работниот канал и се извлече надворешното тело во целост. Се работеше за зрно грашок кое се заглавило во стеснатиот дел на хранопроводникот (пиел корозивно средство). Луменот беше прооден. Се предложи понатамошно бузирање на стеснетиот дел од хранопроводникот

Пациент на 64 годишна возраст со КАБ

Пациент на 64 годишна возраст со КАБ. Субакутен (инфериорен) МИ. ICD. ЕФ 35%. Лесна митрална стеноза со хронична МР 1-2 степен. Хронична АоР 1-2 степен. ХТА. ХЛМ. ДМ тип 2.

Направен e 64МСКТ кардио преглед со наод за вродена аномалија на срцевите артерии: Присутен аберантен излез на левата срцева артерија со заеднички остиум со десната коронарна артерија.RCA проодна, тортуозна, атеросклеротично изменета со дифузни сигнификантни стеснувања и оклузија на дистален сегментLMN и LAD проодни, без знаци за опструктивни лезииLCX проодна, со сигнификантна стеноза 80-90% во дистален сегмент

Третман на тешка пулмонална валвуларна стеноза

Дете Ј.Н, родено во 2003 година, од Куманово, со претходна дијагноза за постоење на дефект на коморската преграда, беше ехокардиографски иследено во Филип Втори и беше докажано постоењето на тешко вродено стеснување на валвулата (залистокот) на белодробната артерија со оптоварување на десната страна на срцето и разлика на притисоците меѓу десната комора и белодробната артерија од 130мм живин столб (ммХг).

Сл.1 ангиографија – десна вентрикулографија

После соодветна подготовка, во делумна аналгоседација, со анестезиолошка поддршка и со тимот на интервентната кардиологија од Филип Втори, во ангиографската сала беше направена перкутана балон валвулопластика на белодробната артерија.

Сл.2 ангиографија- максимално отворен балон

После дилатација (проширување) на залистокот со помош на балон катетер (Tyshak II – 16/40mm), се доби значајно намалување на ПГ на пулмонална валвула (од 130 ммХг пред интервенција до 50 ммХг по интервенција, редукција за 70%).

Сл.3 хемодинамика- пред интервенција

Сл.4 хемодинамика- по интервенција

Детето е отпуштено дома следниот ден и во добра општа состојба, на медикаментозна терапија.Контролниот преглед после 7 дена покажа резултат идентичен со оној добиен во сала, што е прифатлива вредност за нормален квалитет на живот.Кај него престојат натамошни контроли за проценка на ефектите од лекувањето и за проценка на функцијата на десната комора.

Озон терапија

Двете страни на озонот – Што знаеме и што треба да знаеме

За озонот знаеме дека кога е во пониските атмосферски слоеви се смета за загадувач на Земјиното ниво. Додека пак, озонската обвивка во горните делови на атмосферата го заштитува животот на Земјата од штетната сончева ултравиолетова радијација. Знаеме уште дека озонската терапија, наречена тивка оксигенација се применува во козметички цели, брадавички, молови и други начини за разубавување, вклучувајќи ја и денталната терапија.Но, многу малку знаеме за примената на озонот во медицински цели. Пред сѐ, озонот е високо реактивна молекула што покажува одлични бактерицидни, антивирусни и фунгицидни особини. Неговата употреба во медицински терапии се покажа како многу безбедна, практично без несакани и негативни ефекти врз здравјето на луѓето. Имено, озонот или активниот кислород многу побрзо и илјадници пати поефективно ги уништува бактериите кои се основен причинител за воспаление од било кој друг дезифициенс во природата, и тоа преку реакција на оксидација или силно антимикробно дејство.Иако позитивното влијание на озонот врз човековото здравје не е нова работа, озонот на еден или друг начин се користи уште од средината на 19-от век медицински или за хигиенски цели. Првото спомнување на озонската терапија во медицинските магазини датира од 1920 година, во Британскиот медицински журнал The Lancet. Бројни научни истражувања го потврдуваат неговиот ефект врз цел еден спектар на болести, од рак или обична настинка па се до СИДА.

Озонот во функција на човекот

Get the Flash Player to see this player.

Науката своите истражувања првенствено ги насочи кон откривање на причините за голем број од болестите. Имено, откри дека голем број на болести настануваат првенствено поради недостаток на кислород во ткивата и поради натрупување на токсини во телото. Органските материи, при доволна количина кислород се трансформираат во јаглерод диоксид и вода; молекули кои телото лесно може да ги елиминира. Меѓутоа, во состојба на хипоксија или недоволно снабдување на кислород до ткивата, чија последица е пореметување во функционирањето на органите (поради пушење, лоша исхрана, консумирање алкохол, болест, стрес, неправилно дишење, итн), токсините се акумулираат во ткивата и го нарушуваат нормалното функционирање на организмот. Затоа, хипоксијата е основа на скоро секоја болест, без разлика дали станува збор за инфекција или дегенерација, односно мутација на ткивата.Штом еднаш ќе влезе во телото, озонот, во форма на активен кислород и продукти од неговото распаѓање, доаѓа во контакт со анаеробните организми и ги уништува инфицираните клетки, притоа не штетејќи им на здравите клетки. Поточно, бактериите имаат околу седумнаесет пати понизок метаболен потенцијал од човекот и како такви не се во можност да произведат доволно антиоксиданси, кои го намалуваат активниот кислород на контролиран начин, и со тоа се намалува оштетувањето на клетката. Друго научно истражување тврди дека гранулоцитите, клетки кои се појавуваат на местото на инфекција, користат водород пероксид (еден од производите од распаѓање на озонот во телото) како прва линија во борбата против инфекциите. Студиите покажуваат и докажуваат дека за само 10 секунди озонот го остварува својот поволен ефект, но истовремено ги стимулира сите имунолошки одбранбени механизми и ја зголемува циркулацијата во заболеното ткиво.Јасно е дека озонот има ефект на многу широк спектар на болести и делува на повеќе начини; преку создавање на неповолна атмосфера за развој на патогените организми, јакнење на имунолошкиот одговор и директен ефект на патогените организми кои се затекнати во организмот. Терапијата со озон во овој момент е призната во преку 15 земји и од сите пациенти кои поминале некој тип на терапија со озон не е забележана ниту една смрт или потешка последица како несакан ефект од терапијата. Според Европското медицинско друштво за озон, лекарите моментално озонот го употребуваат кај следниве болести (ќе наведеме само неколку): акни, СИДА, анални фисури, цироза на хепар, габични болести, хепатитис, лузни, сепса, Паркинсонова болест, карциноми итн.Тешко е да се набројат сите болести каде што озонот покажал ефективност. Но, на кратко, ефектите на озон можат да бидат поделени на неколку главни точки:• Озонот стимулира производство на бели крвни клетки, што овозможува голема концентрација на кислород во крвта долго по завршувањето на терапијата.• Озонот може да ги исчисти артериите и да ги олесни и спречи болестите на срцето и крвните садови, преку разградување на наслагите во садовите.• Озонот ја зголемува флексибилноста и бројот на крвните клетки, со што ја подобрува оксигенираноста на ткивата и до неколку недели по лекувањето.• Озонот е многу моќен бактерицид. Метаболизмот на повеќето бактерии е некаде во близина како антиоксидансниот потенцијал на човековите клетки, што ги прави исклучително ранливи дури и при ниски концентрации на озон. Само неколку бактерии можат да преживеат во средина со повеќе од 2% на озон.• Озонот е антивирусен агент. Го напаѓа вирусот директно, преку таргетирање на неговата репродуктивна структура. Исто така, ги напаѓа заразените клетки, кои поради тежината на болеста немаат доволен антиоксидантен потенцијал, па затоа се уништуваат.• Озонот има моќ при лекувањето на рак. Клетките кои се делат брзо, како што се клетките на ракот се многу чувствителни на присуството на озон, бидејќи при големиот број на активности во текот на поделбата не можат да се фокусираат на одбрана од оксидансите.• Озонот го забрзува циклусот на лимонската киселина (Кребсов циклус) преку подобрување на гликолизата, а со тоа и го забрзува користењето на енергијата во телото.• Озонот со своето присуство го подобрува антиоксидансниот ензимски механизам.

Get the Flash Player to see this player.

Како се применува озонот

Постојат различни методи на применување на озон. На пример, ректална инсуфлација, во која на пациентот, преку цевка му се внесува озон во телото. Има шатори со озон и озонски сауни, каде што озонот се апсорбира преку порите. Во Германија долго време се користи и автохемотерапијата. Во овој метод од пациентот се зема малку крв, која се озонира и се враќа назад. Можеби наједноставниот метод е оралната администрација на озонирана вода.

BIOZONIX иновација во медицинската примена на озон

Озонот, како алотропска форма на кислородот, поседува уникатни биолошки својства кои се дефинирани и се применуваат на биолошки системи, како и во клиничката пракса. Како молекула содржи голем вишок на енергија, која иако преку нецелосно сфатен механизам, манифестира дејство кое е бактерицидно, антивирусно и фунгицидно. Во целата историја на примена на озонот во медицински цели, главно прашање е како на економски и сигурен начин да се произведе озонот за да на поедноставен начин биде донесен до болното ткиво.Иако ефект на озонот за лекарите е откриен во 19 век, клинички се применуваат за време на Првата светска војна, опрема направена со цел прочистување и испорачување на озонска мешавина, се појавува дури во 1950 година. Од тогаш, искуствата за озонските третмани односно дистрибуција на озонот до болното место на начин и дози кои не се токсични и се релевантни за клиничките проблеми, значително се акумулирале.

Постарите генерации на озонски генератори се основаат на Сименсовиот принцип (Ozonosan, HealOzone, Prozone), каде што озонот се произведува во генератори кој што преку систем на цевки се доведува и одведува од пациентите, што ја намалува неговата применливост и ја комплицира работата. Најновата генерација на високофреквентни биооксидативни генератори се базира на Теслиниот принцип (Ozonix, Ozonytron, Electromagnetron) и се докажани како поедноставни и подостапни во секојдневната медицинска примена. Кај овие генератори озонот не се произведува во генератор, туку специјална плазмена сонда, која овозможува продукција на озонот на местото на контакт со ткивото. Со помош на електрични полиња со висока фреквенција се постигнува расцепување на молекулaтa на водород која се наоѓа во воздухот. Различни облици на сонди овозможуваат брза и сигурна примена на озонот при бројни стоматолошки како и медицински индикации.

Ургентна коронарографија и стентирање спасувачки третман на 33 годишен пациент со акутен миокарден инфаркт

На 06.02.2012 година во дијагностички центар беше донесен млад пациент на 33 годишна возраст со јака градна болка која почнала 20 минута пред прием. На прием направен ЕКГ, ехокардиографија во прилог на акутен миокарден инфаркт на преден ѕид со СТ елевација. Срцевите маркери сѐ уште беа во граница на нормала. 15 минути од прием (по реализирање на ЕКГ и ехокардиографија) внесен во ангиографската сала и е направена селективна коронарографија (снимање на артериите кои што го хранат срцето) со која се утврди оклузија (100 % запушена) на предната главна артерија на срцето (слика 1).

слика 1

Веднаш се пристапи кон перкутана коронарна интервенција на запушената артерија со што артеријата успешно се отвори и се постави стент на местото на запушувањето. (слика 2 и 3).

слика 2 слика3

Целата процедура од првиот контакт на пациентот во нашата установа до отворање на артеријата и поставување на стент траеше многу кратко, така што за помалку од 40 минути од прием или 60 минути од појава на болка кај пациентот, беше отворена блокираната артерија и се постави стент кој овозможи повторно добивање на крв на мускулот на срцето. Овој брз временски третман е многу значаен кај пациентите со акутен инфаркт, затоа што колку побрзо се отвори запушената артерија на срцето толку е помалку оштетување на мускулот на срцето од акутниот инфаркт. Тоа се покажа и во нашиот случај. Се повлекоа промените на ЕКГ, додека ехокардиографијата покажа дека е зачуван мускулот на срце, без знаци за оштетување на истиот. Пациентот после интервенцијата беше хоспитализиран во тек на 4 дена и 5-иот ден отпуштен дома во одлична состојба и без ехокардиографски знаци за срцево оштетување. Брзиот транспорт и дијагностицирање како и брзиот третман со примарна коронарна интервенција е основен предуслов за зачувување на срцевиот мускул во тек на акутен миокарден инфаркт. ВРЕМЕТО Е МУСКУЛ.