Петар: „Морав да се оперирам сега бидејќи сакам да бидам здрав за моето трето дете“
Зоран: „Ме лекуваа 4 месеци од астма, а јас сум имал расцепена аорта “
Едниот е Петар има 38 години родум од Прилеп, другиот е Зоран 35 години од Скопје. Двајца пациенти со убави години и лоша дијагноза, аневризма на аорта. Нив ги поврзува и болеста но и оперативната метода по која животите им беа спасени, т.н „Тајрон Дејвид“. Но, да тргнеме по ред. Петар за својот проблем знаел уште од пред 14 години, чекал вистинско време за да го реши. Аневризма е проширување на димензиите на аортата кое што обично настанува како резултат на генетска предиспозиција. Се работи за сврзното ткиво што се наоѓа на ѕидот на аортата, има промени и осетливо е на високиот притисок . Кога настанува висок притисок при испумпувањето на крвта доаѓа до проширување наречено дилатација на аортата. Место каде што најчесто настанува тоа проширување е аортниот корен, односно делот од каде што аортата излегува од срцето. Сите овие години на Петар внимателно , со редовни прегледи следени се димензиите на проширувањето на коренот. Бидејќи истите можат да се толерираат до одредена големина, а потоа операцијата е неминовна.
Тој вели : “ Во сета оваа несреќа можам да кажам дека имав и среќа со тоа што го открив проблемот на време и на времено почнав да бидам третиран, со цел да го намалам притисокот и срцевиот ритам . Четиринаесет години живеев со чувство дека еден ден ќе дојде моментот кога ќе треба да се направи таа тешка операција, но исто така и 14 години имав време да размислам каде и кој ќе ја прави операцијата, дали ке биде во Македонија или во странство. Во текот на тие години формирав семејство се родија близначиња момче и девојче, напредував на професионален план, се случија многу нешта кои се составен дел на животот кој го прават и убав и тежок. Бескрајна благодарност до д-р Борка Георгиева која беше со мене и мојот проблем , ме следеше сите овие години. Дојде долго очекуваниот момент како што тоа најчесто во животот и се случува , тогаш кога е најтешко. Не случајно одлучив операцијата да ја направам сега бидејќи за околу 2 месеци ќе станам татко по трети пат. Д-р Тања Анѓушева ме охрабри дека тоа треба да се случи пред да се роди детето, бидејќи нема ништо поубаво од чувството да го држам моето чедо во прегратка, и благодарам за секој збор . Специјалната болница „Филип Втори“ и д-р Жан Митрев беа мојата одлука, заради многу причини. Кога одев кон операцината сала само едно прашање ме мачеше – Дали ова морам сега да го направам или можев да го пролонгирам, бидејќи немав дисекција однсно расцепување на аортата. Операцијата траеше 5 часа и еве сум жив, сега и потполно здрав. Животот ми го продолжија овде, багодарам за се.“
Приказната на Зоран е поинаква. За разлика од Петар , тој имал симптоми кои лекарот од една друга институција го навеле да размислува дека се работи за астма. Со таа дијагноза е лекуван 4 месеци. Еве дел од раскажувањето на Зоран: „ Четири месеци ме лекуваа од погрешно поставена дијагноза. Немав никакви подобрувања, состојбата ми се влошуваше. Се доведов во ситуација да не можам да изодам 100 метри, од дома до мојот автомобил, заморот беше неподнослив. Тогаш ми направија рентген снимка на градите и најверојатно видоа дека нешто не е во ред со моето срце, не знам, не знам што точно се случуваше. Не верував дека имам таков проблем мислев дека астмата е виновна за моите маки. Ми беше кажано дека имам проширување на аортата со големина од 6 см во истата болница во која ме лекуваа од астма. Сакав уште една консултација, стручно мислење , дојдов во „Филип Втори“. По прегледот д-р Анѓушева ми објасни за мојот проблем, бев шокиран од информацијата. Јас кој живеам здраво спортувам, мене да ми се случи нешто толку сериозно. Морав под итно да влезам во операцина сала. Следуваше уште еден шок .Не само што имав проширување на аортата и тоа не со првичните димензии од 6 см туку од 8,8 см, јас имав и расцепување на аортата. Премногу сериозно, страшно звучеше сето тоа , но беше вистина ,моја вистина. Операцијата заврши добро, голема благодарност до тимот на д-р Митрев , но и на луѓето од МА ГАМИНГ ДООЕЛ“, вечно ќе им бид ам благодарен.
Според објаснувањето на д-р Анѓушева кај Зоран е дијагностицирана аневризма со дисекција односно расцепување , откинување , одлепување на внатрешниот слој кој се вика интима на аортата, од останантите слоеви, од мускулниот слој и сврзното ткиво. При што настанува крварење , ѕидот се истенчува, и постои опасност таа аорта да пукне. Кај Зоран е констатирано расцепување на ендотелот на интимата, одлепување кое што почнува од ниво на самите залистоци продолжува нагоре кон лакот на аортата, дури и во местата каде што се одвојуваат големите крвни садови за главата и горниот дел од телото.Тоа претставува животно загрозувачка состојба. Единствен начин на лекување на оваа состојба е оперативното лекување каде што во суштина се врши замена на проширениот односно, на раскинатиот дел на аортата со полиуретанска цевка . Но кога се однесува на аортната валвула постојат различни техники. Истата може да биде заменета со механичка протеза, може и со биолошка протеза, но ако залистоците на самата валвула се уредни тогаш се прави специјална техника која се нарекува Тајрон Дејвид според авторот што ја изумил . Се одвојуваат залистоци од местото каде се сместени од природниот аортен прстен, се скројуваат и потоа се врградуваат во протезата која ја заменува аортата. Следниот чекор е нивно зашивање на аортниот корен на излезиштето од левата комора каде што и природно излегува аортата.Предноста на овој метод е што немаме вештачко ткиво на валвулата, нема потреба од антикоагулантна терапија, нема појава на сили на триење од вештачкото ткиво и крвните елементи, црвените крвни зрнца и тромбоцитните клетки остануваат во нормална состојба и функција. Оваа операција и оваа техника е многу сложена, бара врвна стручност од хирургот кој ја изведува истата . Во светот постојат мал број на медицински центри кои се какрактеристични по тоа што реализираат голем волумен на ваков тип операциии . Во „Филип Втори“ направени се околу 340 операции според „Тајрон Дејвд“ во овие 15 години .И она што е најважно , со добар исход по пациентите после операција.