Најнови препораки за третман на тироидна дисфункција кај пациенти после коронарна бајпас хирургија

Најнови препораки за третман на тироидна дисфункција кај пациенти после коронарна бајпас хирургија

За време и после коронарна бајпас хирургија забележан е транзиторен пад на тироксинот во крвта што е поврзано со хемодинамската нестабилност на пациентите во тој период.Во рандомизирани студии забележано е дека периоперативниот и постоперативниот морбидитет и морталитет како и инциденцата од аритмии не зависи од администрацијата на левотироксин кај ваквите пациенти.
Кај пациенти во критична задравствена состојба сместени во единиците за интензивна нега како и кај пациенти после коронарна бајпас хирургија кои имаат пониско ниво на Т3 и Т4 во крвта нема евидентирани податоци за бенифит од третманот со левотироксин . Бенефит единствено е забележан кај пациенти со покачено ниво на ТСХ над 20 mU/L со изразени знаци на хипотироидизам или микседем.

Проценка на тироидната функција кај претходно еутиреотични пациенти посебно кај тие кои подолго се третираат во единиците на интензивна нега е особено тешка. Многу од нив имаат ниски вредности на ТСХ и ФТ4 во крвта. Затоа препораките се да не се тестираат тироидните хормони кај вакви пациенти .Ако и покрај тоа постои сомнение за дисфункција на тироидната жлезда се препорачува да се направи комплетен тироиден статус Т4,ТСХ,ФТ3 и ФТ4 и тогаш да се одлучи за потребата од третман, земајќи ги во предвид следниве препораки:

Кај критично болни пациенти со ниско серумско ниво на Т3 и Т4 без клинички знаци на хипотиреоза не се препорачува отпочнување на третман со левотироксин.

Кај претходно еутиреотични пациенти кои биле подвргнати на коронарна бај пас хирургија не се препорачува третман на тироидната функција во раниот постоперативен период.

Малите херои од нашата болница

Малите херои од нашата болница
Летен камп за деца со вродени срцеви маани и нивните родители
И оваа година по традиција , веќе петти пат се реализираше Летниот камп за деца со вродени срцеви маани и нивните родителиподдржани од стручната помош и знаење на тимот на психолози и лекари од Специјалната болница „Филип Втори“ и од ентузијазмот на волонтерите од Црвен крст на град Скопје. Координатор на кампот беше Љубица Лилиќ психолог во нашата болница .Таа ни зборувше за активностите кои се реализираа во периодот Од 29.06 до 04.07 во Струга во Кампот Солферино .
„ Традиционално соработката помеѓу Црвениот крст на град Скопје и Специјалната болница за хируршки болести „Филип Втори“ продолжува активно. Секоја година кампот има свое име, лого и мото. Оваа година децата заедно со волонтерите го именуваа кампот„ Камп на Малите херои“. Мотото на овогодинешниот камп беше:„ Низ заедничка игра и учење да стигнеме до нови пријателства и спомени“. Активностите кои ни го исполнуваа секојдневието беа Креативни работилници со децата (кои се оперирани или имаат направено интервенција на срцето) во функција на надминување на трауматското искуство, градење на нов идентитет на здраво дете, интегрирање на детето во социјалната средина и едукација за важноста за хигиената во нивниот живот. Психолошката поддршка на родителите на деца со ВСМ пред се од тимот на психолози од „Филип Втори“ кои работеа низ различни тераписки техники : автоген тренинг за растоварување на стресот, изразување и споделување на емоциите во безбедна средина, поддршка на здравите капацитети, изнаоѓање на здрави начини да се надмине стресот и на крајот да се формира слика за себе, своето дете и своето семејство како здраво и функционално со можност за здрав напредок. Како особено важен дел е едукација на родителите и дел од децата со ВСМ за медицинските аспекти на нивната здравствена состојба. За таа цел и оваа година имавме специјално предавање од д-р Планинка Зафировска на тема „Секојдневието на вродените срцеви маани -патологија или заблуда.“ Дополнително докторката беше достапа и отворнан за медицински конслутации и прашањата на сите учесници на кампот.

Разговаравме и со некој од родителите на децата кои се оперирани или врз кои се извршени интервенции во болницата „Филип Втори“. Мајките на малите херои во овој камп се дружат , разменуваат искуства, секоја раскажува за она што го преживеала со болеста на своето дете. Искуствата се различни, надежта иста .
Дел од децата и родителите на овој камп доаѓаат уште од почетокот меѓу нив и С.Б мајка на сега 13 годишно девојче . Нејзината ќерка има вродена срцева мана, која е е откриена од првиот ден на раѓање. Уште во 2004 од Клиника биле испратени во Бугарија заради консултација, цената на интервенцијата била преголема за да си ја дозволат таму. Но разбрале дека и во „Филип Втори“ се прават истите интервенции. Примени се од д-р Милев и после долго следење и чекање на девојчето да порасне нејзиното срце е доведено во нормала. Импресиите од кампот се силни и големи како што вели таа, храбрењето на мајка со мајка е од големо значење за нив.

М.А е на кампот веќе три години запознава дечиња со истиот проблем, вели нивната живост, нивната насмевка е поттик за сите децакои овде живеат заедно.
А.Ф е родител кој трета година е на кампот. Нејзината ќерка уште од раѓање го има шумот на срце. Истиот е следен кога имала сам 2 дена. Заради шумот имала кревко здравје постојано престојувале по болници , слабокрвност, чести опструкции, инфекци.Но од како е направена операција во „Филип Втори“ се е поинаку. Мајките велат им недостига уште малку верба дека со нивните деца се ќе биде во ред., да се вратат во нормала и кон секојдневните предизвици на животот. Слични се приказните и на останатите, сите тие имаат иста судбина по болест, која ја победиле, го спасиле своето дете благодарение на лекарите од „Филип Втори“. Благодарноста ќе ја имаат цел живот.Детската насмевка нема цена а животот мора да се живее.

Целта е кампот е да се прошири со своите активности бидејќи ефектите во психолошка смисла за родителите се повеќе од евидентни. Родителите од еден камп на друг, растат се повеќе, созреваат и надминуваат стравови и лични бариери. Преку својот раст и развој тие им се пример за раст и на своите деца. Во некоја идеална и конечна форма овој камп би бил достапен за сите родители кои имаат потреба од ваков тип на поддршка, кон што ние како тим се стремиме, со огромната поддршка на академикот д-р.Жан Митрев.

Во„Филип Втори“се изработува студија за откривање и интервентно затворање на дефектот на преградата

Електроенфалографски испитувања кај пациенти со Патент Форамен Овале

Што е Патент Форамен Овале?Форамен овале е дефект на преградата помеѓу двете преткомори на срцето. Овој отвор вообичаено постои додека бебињата се во утробата, и треба да се затвори веднаш по раѓањето (кај 75% од случаите). Ако тоа не се случи, состојбата се нарекува Патент форамен овале (ПФО) . Кај овие случаи постои десно-лев шант , односно мешање на крвта од десната кон лева преткомора на срцето. ПФО е открие преку обдукција во 20-30% и во 10-26% кај пациенти кои побарале лекарска помош. ПФО се дијагностицира со методата на трансезофагеално ехо (ТЕЕ) и транскранијален доплер ( ТКД).Во невролошката пракса со примена на електроенцефалографските испитувања многу често откриваме ПФО кај пациенти кои страдаат од мигрена, пациенти со мозочен удар или транзиторни исхемични атаки, (особено кај помлади лица), а неретко има поврзаност и со синкопални и епилептични напади .Патент Форамен Овале и мигренаПовеќе студии упатуваат на поврзаност помеѓу ПФО и мигрена. Обичната мигрена се карактеризира со силни пулсирачки главоболки, кои трајат од 4-72 часа, и можат да бидат придружени со пречки во видот кои се манифестираат како треперлива светлина, и слепи точки. Кај мигренонозни главоболки со аура, каде на овие главоболки им предходат транзиторни невролошки испади присуството на ПФО е многу почесто во однос на обичната мигрена. При чести мигренозни напади кои се повторуваат во краток временски период може да дојде до микроемболизација на малите крвни садови на мозокот, поготово при перзистентен форамен овале. Патент Форамен Овале и мозочен ударПостојат повеќе студии кои упатуваат на податоцте дека лицата со ПФО може да имаат поголем ризик од т.н криптогени мозочни удари, особено кај помлади лица кои немаат класични ризик фактори за мозочен удар. Најчесто овие мозочни удари се од исхемично потекло како резултат на емболуси донесени со системската циркулација при ПФО.

Во Специјалната болница” Филип Втори “, во тек е студија за откривање и интервентно затварање на патент форамен овале.Електроенцефалографски испитувања се направени кај 63 случаи од 110 пациенти кај кои е откриено постоење на перзистентно форамен овале. ЕЕГ наодите беа нормални само кај 13 (20%) случаи, додека кај останатите наодите беа променети и тоа кај 20 (32%) случаи со дифузни иритативни промени, кај 6 (9.5%) со фокални промени и кај 24 (38.5%) случаи со тенденција кон пароксизмален карактер.

По направеното интервентно затварање на ПФО, направени се контролни ЕЕГ снимања кај овие пациенти. Кај 64% од нив добиено е видно подобрување на електроенцефалографскиот наод, додека кај 36% ЕЕГ наодите се непроменети.

Заклучок: Електоенцефалографските и клиничките наоди упатуваат на сигнификантно подобрување на мозочната функција по направено интервентно затворање на перзистентно форамен овале.

Епидурална анестезија

Епидурална анестезија

Епидурална анестезија или епидурална аналгезија претставува администрација на лекови(локални анестетици и/или аналгетици) во епидуралниот простор. Епидуралниот простор е просторот помеѓу обвивките на ‘рбетниот мозок и ‘рбетниот мозок. Техниката на изведување подразбира пронаоѓање на епидуралниот простор со специјална игла помеѓу пршлените и пласирање на епидурален катетер преку кој се врши администрација на лекови. Лековите (локални анестетици и/или аналгетици) вршат само губиток на сензацијата, односно губиток на осетот за болка, за разлика од спиналната анестезија каде што имаме губиток и на сензација и на моторика. За разлика од спиналната анестезија која што се изведува само во лумбалниот дел(долниот дел) од ‘рбетниот столб, епидуралната анестезија може да се постави во по цела должина на ‘рбетниот столб(во пределот на вратот, градниот кош, долниот дел).Епидуралната анестезија може да се користи:

• Само за аналгезија, обезболување, каде што не е потребен хируршки зафат(породување, третман на болка од различно потекло)

• Во комбинација со општа или спинална анестезија(менување на колк, колено, абдоминални аневризми, абдоминални операции). Овој тип на анестезија може да ја намали потребата на пациентот за аналгетици, а со самото тоа да доведе и до побрзо будење од анестезијата.

• Постоперативна аналгезија. Епидуралната анагезија постоперативно има неколку предности: ефективна аналгезија без употреба на опиоиди(дилни аналгетици), намалена зачестеност на постоперативни респираторни проблеми и инфекции, намалена зачестеност на постоперативен миокарден инфаркт(срцев удар), стрес одговорот на организмот од хируршкиот зафат е намален, мотилитетот(подвижноста) на цревата е подобрен заради симпатичката блокада на нервниот систем.

Но, и покрај сите предности на епидуралната анестезија/аналгезија може да биде и високо ризична кај одредени индивидуи и кога се изведува неправилно.

Др. Тања ГрамослиДр. Марко Ѓоргон

Успеавме да ја спасиме десната нога на Џамбазов во прашање беа минути…

„Да те оперира Жан Митрев тоа е исто како да ти режира Стивен Спилберг , или како да те тренира Жозе Мурињо“

По две успешни операции, на левата и на десната нога Игор Џамбазов денеска ја напушти Специјалната болница „Филип Втори“. Примен е на 21 јуни, по направените прегледи веднаш е опериран.

За неговата состојба зборува медицинскиот директор на болницата Д-р Тања Анѓушева:
„ Џамбазов дојде со јаки болки во левата нога, која му беше студена и модра. Се направи компјутерска томографија која покажа отсуство на периферна циркулација односно недоволно хранење на ногата со крв, во пределот од препоните надолу. Се донесе одлука за итно оперативно лекување . Со отстранување на ново настанатите акутни тромби и крвните садови се доби одлична циркулација. После оперативното имаше уреден проток на крвта. На компјутерт беше верифицирано дека има промени во циркулација на десната нога. Регистрирани се како хронични промени во висина на крвните садови на зглобот на коленото, поради што во втор акт се одлучи да се направи бај пас. На десната нога се употреби вена од истата страна и се направи премостување на запушениот дел. После оперативно циркулациски се доби одличен доплер наод, се направи контролен компјутер и на него се верифицира дека проодноста на крвните садови на долните екстремитети кај Игор е одлична.“
Престојот на Игор во нашата болница беше приказна која ќе се раскажува долго задари неговиот посебен дух. Му поставивме неколку прашаања а тој како и секогаш расположен за разговор онака непосреден ,започнавме од неговото доаѓање овде …
„ Тука ме донесе проблемот кој се таложел со години и години нездрав живот. Моите бурни 30-ти и 40-ти. Уште за време на пробите за големиот концерт во Борис Трајковски пред скоро 2 години, почнав да чувствувам трнење во нозете кое во наредните неколку денови полека прераснуваше во непријатна болка. Се залажував дека тоа ми е од незгодната поза во која седам на шанк-столчињата за време на концертите, иако знаев дека не е така. Во последните две години интензитетот на тие болки беше се посилен и посилен после секој настап. Конечно, пред две недели, во Гевгелија се разбудив со двете нозе потполно вкочанети и целосно побелени. Едноставно не ги чувствував. Како да не беа дел од мене.„
На прашањето зошто изборот за болница го направил да биде „Филип Втори“ , Игор одговара :
” Во целата таа паника, што ме фати, а која не ја покажував пред моите домаќини од студиото REWIND, сепак ги замолив да ме однесат на лекар. За десетина минути веќе бев кај д-р Хаџи Николов, во неговата ординација. Тој, само што ми ги виде нозете, ме погледна мошне сериозно и ми рече под итно да одам за Скопје, и тоа право кај д-р Жан Митрев. Така и направив. Многу сум му благодарен за тоа. За само два часа бев тука, а во наредните два веќе бев во операционата сала.Пред да велзе во операциона сала за што размислувал духот овде е пресуден, вели Игор….„Тоа е поврзано со личниот однос кон животот и смртта. Јас имав квалитетен живот, па со право очекувам таква да ми биде и смртта. Затоа, ниту имав страв, ниту ќе го покажев да го имав. Сето тоа го свртив на шега, иако ситуацијата беше алармантна.
Во тој стил ми продолжија и деновите што следуваа. Персоналот ме прифати таков каков што сум, особено д-р Танја Анѓушева, која комплетниот третман кон мене и мојот проблем, го изигра како најголем професионалец. А исчекувањето, неизвесноста и напнатоста ги почувствував особено пред втората операција, која беше многу покомпликувана и далеку поопасна. Но имав среќа за тоа да биде задолжен д-р Жан Митрев. Да те оперира тој, тоа ти е исто како да ти режира Стивен Спилберг, или како да те тренира Жозе Мурињо. Затоа бев потполно спокоен“

Дали после оваа добена битка ќе му се предаде на живтот примерно , дали сега е поинаку значењето на здравјето, после се . „Па јас тоа се обидувам да го правам во последните неколку години. Затоа и направив четиригодишна пауза со алкохолот, затоа и го одбрав моето Слепче за последна сериозна станица во животот. Но како што кажав и на почетокот, ова што ми се случи е резултат на еден сериозен минат труд. Тука научив една многу важна работа. Не тоа колку е важно да се чува здравјето, тоа го знам од дете. Тука научив колку МАЛКУ е потребно за да се зачува здравјето. Еве веќе две недели не пушам цигари, и тоа ми е најголемата пауза во последните 35 години. Ќе се обидам конечно да се откачам од нив. Можеби по некоја убава домашна ракиичка за дегустација и уште една за циркулација, ќе бидат сосема доволни. Персоналот беше посебна приказна. Колку што мене не ми беше мило што сум тука, толку тие уживаа во нашата дружба. Имаше многу смеење, фотографирање, вицови…Сигурен сум дека ќе останат убави спомени. И за нив, а и за мене. Спомен на мојата авантура во Филип Втори, кај Жан Митрев Први.И на самиот крај, големо БЛАГОДАРАМ на сите познати и непознати хомо-сапиенси кои дојдоа да ме видат, а и на сите оние кои ме подржуваа преку социјалните мрежи, а беа во огромен број. НЕ УДИРА ГРОМ ВО ВАКВА ДЕБЕЛА КОПРИВА!!! “