Автор: zmc_piksel_dev

Атријалниот септален дефект е состојба која е присутна од раѓање, односно станува збор за вродена срцева маана која е уште позната како,,шум на срце,,

Атријалниот септален дефект претставува процеп/отвор во срцето лоциран помеѓу двете преткомори. Низ овој процеп на ѕидот кој ја дели левата од десната преткомора, се случува абнормален проток на крвта кој се карактеризира со ,,шум,, кој се слуша при преглед и се дијагностицира со ехокардиограм.

Важно е да се знае дека дел од бебињата се раѓаат со некаква вродена срцева маана, која до пубертетот се губи. Во случај истата да остане и потоа т.е отворот да не се затвори можни се компликации. Неправилниот проток на крвта всушност доведува до протекување/мешање на нечистата-редуцирана крв со чистата-оксидирана крв, која потоа се разнесува кон другите органи предизвикувајќи понапорна работа на срцето и белите дробови.

Во зависност од големината на процепот, малите атријални дефекти иако присутни може никогаш да не предизвикаат проблем.
Додека пак, долготрајниот, голем атријален септален дефект може да предизвика оштетување на срцето и белите дробови.
За да се спречи тоа, може да биде неопходен зафат или операција со цел да се поправи овој дефект и да се спречат компликации.

Постојат различни типови на атријален септален дефект (АСД):

Секундум – е најчестиот тип на АСД претставува дупка во средниот дел на ѕидот (атријалниот септум) кој ги дели левата и десната преткомора на срцето.
Примум – е тип на АСД е процеп кој се јавува во долниот дел на ѕидот и може да се појави во комбинација со други вродени срцеви проблеми.
Синус венозус – Овој редок тип на АСД се јавува во горниот дел од ѕидот што ги дели коморите на срцето. Тоа е исто така поврзано со други промени во структурата на срцето кои се присутни при раѓањето.
Коронарен синус – Во овој редок тип на атријален септален дефект, недостасува дел од ѕидот помеѓу коронарниот синус, кој е дел од венскиот систем на срцето и горната лева комора на срцето (левата преткомора).

Симптоми

Многу бебиња родени со атријален септален дефект немаат знаци или симптоми. Знаците или симптомите може да започнат подоцна во текот на животот.

Истите можат да бидат:

• Скратен здив, особено кога вежбате
• Замор
• Отекување на нозете, стапалата или стомакот
• Неправилно чукање на срцето (аритмија)
• Чувства на забрзано или силно чукање на срцето (палпитации), или прекини во отчукувањата
• Звук на отежнато дишење што може да се слушне преку стетоскоп (срцев шум)

Причини

Не е потврдено што предизвикува атријален септален дефект. Атријалниот септален дефект е структурен проблем кој се јавува за време на развојот на срцето додека бебето е во утробата.
Генетиката, некои болести, некои лекови и некои фактори на животната средина или начинот на живот, како што се пушењето или злоупотребата на алкохол, можат да играат улога.

Како работи нормално срцето?

За да се разбере причината за атријален септален дефект, може да биде корисно да се знае како нормално функционира срцето.
Нормалното срце се состои од четири комори: две горни комори-преткомори (лева и десна) и две долни комори (лева и десна).

Од десната страна на срцето (во десната преткомора и десната комора) тече крв во белите дробови. Во белите дробови, крвта се збогатува со кислород и се испраќа назад кон левата страна на срцето (левата комора и левата преткомора). Левата страна на срцето потоа ја пумпа крвта низ главната артерија (аортата) од каде се разнесува до остатокот од телото.

Ако атријалниот септален дефект е значаен, може да предизвика дополнителната крв да ги преоптовари белите дробови и да ја услови десната страна на срцето да работи повеќе (напорно). Ако не се лекува, со текот на времето, десната страна на мускулот на срцето се зголемуна и слабeе. Исто така, го зголемува крвниот притисок во артериите на белите дробови, што доведува до пулмонална хипертензија.

Кои се можните компликации?

Мал атријален септален дефект не може да предизвика никакви проблеми. Малите атријални септални дефекти обично се затвораат во детството.

Поголемите атријални септални дефекти може да предизвикаат сериозни компликации, како што се:

• Десна срцева слабост
• Неправилно чукање на срцето (аритмија)
• Мозочен удар
• Рана смрт
• Висок крвен притисок во артериите на белите дробови (пулмонална хипертензија)

На кој начин може да се дијагностицира?

Некои атријални септални дефекти се дијагностицираат пред или кратко време по раѓањето на детето. Сепак, помалите атријални септални дефекти може да се дијагностицираат дури подоцна во животот.
Доколку има атријален септален дефект, лекарот може да слушне звук на свиркање (срцев шум) при преглед со стетоскоп.

Атријален септален дефект може да се дијагностицира со:

• Ехокардиограм. Ова е најчесто користениот тест за дијагностицирање на атријален септален дефект. Звучните бранови се користат за производство на слики на срцето во движење. Ехокардиограмот може да покаже проток на крв низ срцето и срцевите залистоци.
• Рендген на граден кош. Рентгенот на градниот кош ја покажува состојбата на срцето и белите дробови.
• Електрокардиограм. Овој брз и безболен тест ја снима електричната активност на срцето. Тоа може да помогне да се идентификуваат неправилни отчукувања на срцето (аритмии).
• Магнетна резонанца на срце. Овој тест користи магнетни полиња и радио бранови за да создаде детални слики од срцето. Вашиот лекар може да побара да направите ваков тип на МР доколку со ехокардиографијата не може да се обезбеди конечна дијагноза.
• Компјутерска томографија. Овој тест користи серија рендгенски снимки за да создаде детални слики од вашето срце. Исто така може да се користи за дијагностицирање на атријален септален дефект и сродни вродени срцеви мани доколку ехокардиографијата не може дефинитивно да го дијагностицира овој дефект.

Кои се можните третмани?

Третманот на атријален септален дефект зависи од големината на дупката во срцето и другите придружни вродени срцеви мани што може да ги имате вие или вашето дете.
Најчесто атријалниот септален дефект се затвора во детство. Доколку не се затвори, и доколку дупката е мала, можеби нема да биде потребен третман. Докторот кардиолог може да препорача да се следи со чести медицински прегледи за да се види дали се затвора.
Многу упорни атријални септални дефекти на крајот бараат операција. Сепак, неговото затворање не се препорачува доколку имате тешка пулмонална хипертензија.

Лекови

Лековите можат да помогнат да се намалат знаците и симптомите но не можат да ја излечат оваа состојба. Истите може да бидат лекови за контрола на отчукувањата на срцето (бета-блокатори) или оние кои го намалуваат ризикот од згрутчување на крвта (антикоагуланси).

Хирургија или други процедури

Многу кардиолози препорачуваат операција за поправка на средно до голем атријален септален дефект кој бил дијагностициран во детството или зрелоста за да се спречат идни компликации.
Кај возрасни и деца, операцијата за поправка на дефекти на атријалниот септален дел вклучува затворање на дупката во срцето. Ова може да се направи на два начина:

Репарација со катетер. Тенка, флексибилна цевка (катетер) се вметнува во крвен сад, обично во препоните, и се носи до срцето со помош на техники за снимање. Преку катетерот, во дупката се става фластер или мрежен ,,чадор,, за да се затвори. Срцевото ткиво расте околу мрежата и дупката трајно се затвора.
Постапката за поправка со катетер се користи само за дефекти на атријален септален тип секундум. Сепак, некои атријални септални дефекти од типот на секундум со поголема дупка може да бараат операција на отворено срце.

Операција на отворено срце. За овој тип на операција за поправка на атријален септален дефект, се прави засек во ѕидот на градниот кош за директен пристап до срцето. Хирурзите користат закрпи (парче ткаенина, хартија, пластика или друг флексибилен и отпорен материјал) за да ја затворат дупката. Оваа операција за поправка на отворено срце е единствениот начин за поправка на атријалниот примум, синус веносус и синусните коронарни дефекти.

Луѓето кои имале операција на атријален септален дефект треба да прават ехокардиограми и редовни медицински прегледи за да се проверат можните компликации, како што се неправилни отчукувања на срцето (аритмии), проблеми со срцевите залистоци, висок крвен притисок во пулмоналните артерии (пулмонална хипертензија) и срцева слабост.

Луѓето со атријални септални дефекти со поголема дупка кои немале операција за поправање на овој дефект во срцето имаат тенденција да имаат полоши долгорочни исходи. Имаат потешкотии при изведување на секојденевните активности и се изложени на зголемен ризик за аритмии и пулмонална хипертензија.

Во Клиничката болница Жан Митрев секојдневно се изведуваат и двата типа на зафати подеднакво успешно како кај децата така и кај возрасните.

Иако понекогаш се мешаат двата термини артериосклероза и атеросклероза т.е се користат за да означат ист проблем или состојба, сепак треба да знаеме дека постои разлика помеѓу двата поима.

Артериосклероза е појава при која крвните садови (аретериите) кои носат кислород и хранливи материи од срцето до остатокот од телото се стеснуваат и стврднуваат ограничувајќи го протокот на крв во органите и ткивата. Здравите артерии се флексибилни и еластични, но со текот на времето, ѕидовите на артериите може да се стврднат и ја изгубат својата еластичност при што се појавува артериосклероза.

Атеросклерозата пак е состојба различна од претходната бидејќи станува збор за акумулација на масти, холестерол и други супстанции во артериите и нивните ѕидови. Овие акумулирани наслаги се нарекуваат уште плаки. Наслагите може да предизвикаат стеснување на артериите, попречувајќи го протокот на крв. Плаките, исто така, може да пукнат, формирајќи згрутчување во крвта. Иако атеросклерозата често се смета за срцев проблем, таа може да влијае на која било артерија во телото.
Добрата вест е дека атеросклерозата може да се лекува. Здравите животни навики можат да помогнат таа да се спречи.

Кои се симптомите на атеросклерозата?

Лесната атеросклероза (во рана фаза) обично нема никакви симтоми. Тие може да се појават дури кога артеријата ќе стане толку тесна или затната што нема да може да обезбеди доволно крв до вашите органи и ткива. Понекогаш згрутчувањето на крвта целосно го блокира протокот на крв, па доколку се одлепи може да предизвика срцев или мозочен удар. Симптомите на умерена до тешка атеросклероза зависат од тоа кои артерии се зафатени. На пример:

• Доколку имате атеросклероза во артериите на срцето, може да имате симптоми како што се болка или притисок во градите (ангина пекторис).
• Доколку имате атеросклероза во артериите што водат до мозокот, може да имате знаци и симптоми како што се ненадејна вкочанетост или слабост во рацете или нозете, нејасен говор, привремено губење на видот на едното око или слабост на мускулите на лицето (вилицата). Тие укажуваат на транзиторен исхемичен напад кој, доколку не се лекува, може да прерасне во мозочен удар.
• Доколку имате атеросклероза во артериите на рацете и нозете, може да имате знаци или симптоми на периферна артериска болест, како што се болки во нозете при одење (клаудикација) или низок крвен притисок на зафатениот екстремитет.
• Ако имате атеросклероза во артериите што водат до бубрезите, развивате симптоми како висок крвен притисок или бубрежна инсуфициенција.

Кога треба да побарате лекарска помош?

Ако мислите дека имате атеросклероза, разговарајте со вашиот лекар. Обрнете внимание и на раните симптоми на несоодветен проток на крв, како што се болка во градите (ангина пекторис), болка или вкочанетост во нозете. Раната дијагноза и третман може да го спречи влошувањето на атеросклерозата и да спречи срцев удар, мозочен удар или друга медицински итна состојба.

Кои се причините за појава на атеросклерозата?

Атеросклерозата е бавна, но прогресивна болест која постепено почнува да се манифестира уште во детството. Иако точната причина е непозната, атеросклерозата може да започне со оштетување или повреда на внатрешниот слој на артеријата.

Оштетувањето може да биде предизвикано од:

• Висок крвен притисок
• Висок холестерол
• Високо ниво на Ц-реактивен протеин, маркер на воспаление
• Високи триглицериди, вид масти (липиди) во крвта
• Пушење и други извори на тутун
• Инсулинска резистенција, дебелина или дијабетес
• Воспаление поради непознати причини или болести како што се артритис, лупус, псоријаза или воспалителна болест на цревата
• Ноќна апнеја
• Семејна историја на рана срцева болест

По оштетувањето на внатрешниот ѕид на артеријата, крвните зрнца и другите супстанции често се собираат заедно на местото на повредата и се наталожат на внатрешната обвивка на артеријата. Со текот на времето, масните наслаги предизвикани од холестерол и други клеточни производи, исто така, се наталожуваат на оштетеното место и се стврднуваат, предизвикувајќи стеснување на артериите. Поради ова, органите и ткивата поврзани со затнатите/блокираните артерии не добиваат доволно крв за да функционираат правилно.

Исто така со тек на време, делови од масните наслаги може да се одлепат и да влезат во крвотокот со што можат да предизвикат срцев или мозочен удар.

Можни компликации

Компликациите од атеросклероза зависат од тоа кои артерии се блокирани. На пример:

• Коронарна артериска болест. Кога атеросклерозата предизвикува стеснување на артериите во близина на срцето, може да добиете коронарна артериска болест, што може да доведе до болка во градите (ангина пекторис), срцев удар или срцева слабост.
• Болест на каротидните артерии. Кога атеросклерозата предизвикува стеснување на артериите во близина на мозокот, може да развиете болест на каротидните артерии, што може да доведе до минливи исхемични напади или мозочни удари.
• Периферна артериска болест. Кога атеросклерозата предизвикува стеснување на артериите во рацете или нозете, може да развиете проблеми со циркулацијата во рацете и нозете, познато како „периферна артериска болест“. Ова може да ве направи почувствителни на топлина и студ, зголемувајќи го ризикот од изгореници или смрзнатини. Ретко, слабата циркулација во рацете и нозете може да доведе до смрт на ткивото (гангрена).
• Аневризми. Атеросклерозата може да доведе и до аневризма, сериозна компликација која може да се појави насекаде во телото. Аневризма е всушност испакнатост на ѕидот на артеријата. Повеќето луѓе со аневризми немаат симптоми, но можно е да дојде до појава на болки и пулсирање во пределот на аневризмата. Таа се смета за итен медицински случај.
• Хронична бубрежна болест како резултат на атеросклерозата која може да предизвика стеснување на артериите кои водат до бубрезите, спречувајќи ја при тоа крвта богата со кислород да стигне до нив. Со тек на време, ова може да влијае на функцијата на бубрезите и да го попречи отстранувањето на отпадните материи од телото.

Како се дијагностицира?

Дијагнозата се врши од страна на специјалист кардиолог. Вашиот кардиолог може да открие звук на свиркање (шум) при физички преглед. Врз основа на резултатите од физичкиот преглед, вашиот лекар може да предложи еден или повеќе од следниве тестови:

• Крвна анализа. За да го провери нивото на холестерол и гликоза во крвта. Високото ниво на холестерол и гликоза во крвта го зголемува ризикот од атеросклероза. Може да се направи и тест за Ц-реактивен протеин за да се провери дали има воспаление во артериите.
• Електрокардиограм. Овој едноставен и безболен тест ги снима електричните сигнали на срцето. – Ехокардиограм. Овој тест користи звучни бранови за да го покаже движењето на крвта додека чука срцето како и движењето низ артериите. Понекогаш се комбинира со стрес тест.
• Доплер ултразвук. Се користи за да го измери вашиот крвен притисок на различни точки на вашата рака или нога. Овие мерења можат да му помогнат на вашиот лекар да го процени степенот на блокадите, како и брзината на протокот на крв во артериите.
• Срцева катетеризација и ангиографија. Овој тест може да покаже дали коронарните артерии се стеснети или блокирани. За време на оваа процедура, лекарот вметнува тенка, флексибилна цевка (катетер) во крвен сад. Низ катетерот тече боја (контраст) и артериите стануваат видливи на рентген, откривајќи ги блокираните области.
• Калциум скоринг тест. Овој тест користи КТ (компјутерско-томографско снимање) за да создаде детални слики на срцето. Може да покаже наслаги на калциум на ѕидовите на артериите. Доколку има присуство на калциум, колку се повисоки вредностите, толку е поголем ризикот од срцеви заболувања.
• Други тестови со снимање. Лекарот може да користи и магнетна резонанца,ангиографија или позитронска емисиона томографија за да ги прегледува артериите. Овие тестови може да покажат стврднување и стеснување на големите артерии, како и аневризми.
  Лекарот може да користи и магнетна резонанца, ангиографија или позитронска емисиона томографија за да ги прегледува артериите. Овие тестови може да покажат стврднување и стеснување на големите артерии, како и аневризми.
  

Превенција

Превентивните прегледи се најдобар начин за навремено спречување на развојот на оваа болест. Во случај на појава на горенаведените симптоми не се двоумете да се обратите кај вашиот лекар. Во клиничката болница Жан Митрев, високостручниот тим на кардиолози ви стои на располагање и ви нуди персонализиран пристап од дијагноза, третман и следење. И секогаш имајте ги во предвит следните препораки:

• Откажете се од пушењето
• Консумирајте здрава храна
• Вежбајте редовно
• Одржувајте нормална тежина
• Контролирајте и одржувајте здрав крвен притисок
• Контролирајте и одржувајте здрави нивоа на холестерол и гликоза во крвта

Кога зборуваме за естетика на женски гради, вообичаено првото што ни паѓа на ум е зголемување на градите. Но, добро е да се знае дека постои и опција за намалување на големината или подигање на градите. Станува збор за процедура која припаѓа на пластичната хирургија, а се изведува со цел намалување на обемот на градите кај жени кои имаат потреба од тоа.

Имено, со оваа хируршка процедура се постигнува пропорционалност во изгледот на телото, при што самите гради се доведуваат во соодветна големина со останатиот дел од телото. Исто така важно е да се знае дека после процедурата не се губи од сензитивноста и функционалноста на ткивото на дојките, односно возможна е лактација – доење.

Причините поради кои една жена може да посегне кон оваа процедура може да бидат од различна природа и тоа: физички, естетски и физиолошки – враќање на идеалната форма на жената, подобрување на сопствената слика за себе и менталното здравје исто така.

Жените со овој проблем страдаат од хронична болка во грбот, вратот и рамената која е предизвикана од самата тежина на градите; имаат проблеми со дишењето; имаат полоша циркулација; страдаат од кожни инфекции (во пределот под градите); неможност да најдат соодветен градник и облека; неможност да се занимаваат со спорт и воопшто имаат проблеми со квалитетот на живот.

Жените развиваат поголеми гради особено во периодот на пубертет, но овој проблем може да се јави и после бременоста и доењето, по нагло зголемување на телесната тежина или во менопауза.

Решението за овој проблем е хируршката редукција која се одвивa преку обратен Т рез (форма на сидро) по должина на секоја од дојките, при што се отстранува вишокот на масното ткиво и кожа и се прави репозиционирање на брадавицата. Резот е по должина на самите мамили (млечни жлезди) и под преклопот на градите, што го прави невидлив и прифатлив од естетски аспект.

По оваа интервенција, потребен е болнички престој во траење од два до три дена, по што пациентката се пушта на домашно заздравување со препорака за носење на елстичен градник за подигање на дојките уште еден месец.

Иако резултатите се видливи веднаш, сепак треба да се има предвид дека е потребно врме за да се повлечат и заздрават отокот и хематомите. Финалниот резултат е траен, со можни мали варијации зависно од годините и телесна тежина (дебелеење/слабеење).

Оваа интервенција е контраиндицирана кај жени чиј мамограм покажал неевалуирана неоплазма, жени кои дојат и хипертрофија која е примарно причинета од наголемување на млечните жлезди.

Мастопексија успешно се изведува во Клиничката болница Жан Митрев веќе десеттина години наназад. Операцијата ја извршува академик д-р Жан Митрев со својот стручен тим.

Доколку ви е потребна консултација и мислење слободно закажете термин на 02/3091-484.

Извор: Убавина и здравје