Автор: Nertila Ivanovski

Често пати проблемите со стомакот можат да ни креираат нелагодност и да не направат несреќни и нервозни. Пстојат различни видови, но овој пат ќе зборуваме за гастроинтестиналните проблеми.

Што е она што ги предизвикува гастроинтестиналните (стомачните) заболувања?

Болестите на системот за варење можат да ни предизвикаат голем број проблеми, па дури и да ни го уништат комплетно денот. Започнуваат со мала непријатност, која што се чини дека не е толку релевантна. Но по неколку часа болката започнува да го зголемува интензитетот.

Клучното прашање е: Како да се спречат гастроинтестиналните заболувања? Како да се избегнат и дали доколку се појават со нив може нормално да се функционира? Иако реално не можеме да ги избегнеме, понекогаш може да ги ублажиме и да ја намалиме фреквенција грижејќи се правилно за дигестивниот систем.

Кои се најчестите гастроинтестинални заболувања?

Иако има голем број на болести кои директно или индиректно можат да влијаат на дигестивниот систем, има неколку кои се прилично застапени, а се предизвикани од надворешните фактори како што е топлото време. Тоа имено придонесува за бактериите да се репродуцираат побрзо. А има и такви кои се поврзани со одредени навики во исхраната и хигиената специфични за некој регион и како такви можат да влијаат на целата популација.

• Интоксикација/Труење: Интоксикацијата е предизвикана од конзумација на загадена храна. Болеста се развива од заразни организми како што се бактерии, вируси и паразити или од нивните токсини. Овие се многу чести, а се појавуваат повеќе во топла клима или сезони каде што температурата се зголемува над 30°, бидејќи овозможуваат размножување на овие патогени.
• Диспепсија: Ова може да се појави по конзумирање на храна која била премногу тешка. Во желудникот се појавуваат болки или металоиди кои не се предизвикани од фактор на чир, а може да вклучуваат и гадење, надуеност и чувство на ситост дури и кога се јаде многу малку.
• Синдром на нервозно дебело црево: Без сомнение, тој е еден од најчесто дијагностицираните гастроинтестинални проблеми од страна на лекарите. Тоа е промена во нормалното функционирање на дебелото црево што може да предизвика умерена до тешка абдоминална болка. Генерално предизвикува континуирана дијареа или запек.
• Акутен гастроентеритис: Тоа е воспаление на гастроинтестиналниот тракт како резултат на инфекција. Акутниот гастроентеритис претставува дијареа и колика односно грчеви). Кај одреден дел од популацијата може дури да се манифестира со треска и повраќање. Исто како кај интоксикацијата (труењето) и гастроентеритисот е предизвикан од заразни организми како што се бактерии, вируси и паразити или од нивните токсини.
• Рефлукс: Може да се појави во секое време од денот или ноќта, дури и додека спиеме. Кога содржината од желудникот согастричната киселина се крева низ хранопроводникот, тоа резултира со чуство на „горење/печење“. Тоа најчесто се случува поради конзумирање на некои намирници кои можат да бидат многу иритирачки и да го направат вашиот желудник поактивен. Истотака рефлуксот се манифестира и со забрзување на срцевиот ритам за кое често пациентите се обраќаат кај доктор кардиолог.

Доколку имате стомачни тегоби, нашите доктори специјалисти во овој домен, ви стојат на располагање со совети и решениа. Закажете го вашиот термин за консултативен преглед на 02 3091 484

Детската неврологија е медицинска специјалност која ги проучува и третира проблемите на нервниот систем во текот на неговиот развој, односно структурата, функциите и развојот на централниот нервен и невромускулниот систем, како во нормални така и во патолошки состојби

Развојната фаза на децата започнува за време на интраутериниот живот и завршува со адолесценцијата.
Проблемите со нервниот систем може да бидат во: мозокот, ‘рбетот, нервите или во мускулите, предизвикувајќи различни промени.
Исто така, овие специјалисти невропедијатри се одговорни за надзор, контролирање и дијагностицирање на развојните потешкотии кои децата можат да ги манифестираат, вклучувајќи моторни, когнитивни, сензорни или комуникациски.

Кога да го однесете детето кај невропедијатар?

Невропедијатријата третира многу болести со различен степен на сложеност. Педијатарот на детето е оној кој мора да ја направи првичната проценка и доколку смета дека е потребно ќе го упати детето кај специјалист невропедијатар. Најчестите причини за консултации се:

• Епилепсија
• Проблеми со учењето (дефицит на внимание, дислексија итн.)
• Проблеми со однесувањето (хиперактивност, нарушувања на однесувањето)
• Главоболка
• Сомнеж за аутизам
  Овие патологии обично предизвикуваат страв и загриженост кај родителите, така што поставувањето на дијагнозата е клучно за понатамошно правилно насочување, третман и прогноза.

Што се случува при првата посета на невропедијатар?

Како и во секоја друга медицинска специјалност, првата посета е многу важна. Во основа, невропедијатарот ќе се обиде да го запознае детето и да собере што е можно повеќе информации, поради што на родителите на детето ќе им бидат поставени серија прашања од типот:

• Која е причината за вашата загриженост? Кога забележавте дека се појави и како еволуираше проблемот.
• Прашања околу бременоста, породувањето и првите денови од животот на детето.
• Семејна анамнеза.

Со цел детална анализа односно за да се олесни првата посета, препорачливо е доколку постојат да бидат обезбедени релевантни документи доколку ги имате, како што се:

• Книшка за педијатриско следење
• Тест извештаи, резултати од испитувања, мислења од други специјалисти итн.
• Фотографии, видеа релевантни за проблемот
• Опис или белешки за тоа што ве загрижува

Доколку имате сомнеж во однос на некое однесување кое сте го забележале кај вашето дете, а истото може да биде поврзано со некоја од овие патологии, закажете консултација со нашиот невропедијатар д-р Катерина Василева Димовска на 02 3091 484

Козметичката стоматологија е гранка во стоматологијата која се однесува на подобрување на изгледот и естетиката на насмевката. Се фокусира на корекција на забните несовршености како што се бојата, обликот, големината и исправувањето на забите. Со третмани како порцелански фасети, белеење и реконструкција на заби, се постигнуваат естетски трансформации кои ја подигнуваат самодовербата и ја персонализираат убавината на насмевката на квалитетен и соодветен начин.

Какви третмани опфаќа козметичката стоматологија

Таа опфаќа серија третмани наменети да ја подобрат естетиката на насмевката.

• Белење на заби – влијае на бојата и ги елиминира дамките на забите, подобрувајќи ја нивната белина и сјај.
• Реконструкција на забите – ги поправа и обновува оштетените или истрошените заби, подобрувајќи ја нивната функционалност и естетика.
• Ламинати – тоа се тенки слоеви кои се лепат на предната површина на забите за да ја поправат формата, бојата и положбата.

Како се изведува?

Козметичкиот стоматолошки третман започнува со консултација, каде што се проценува состојбата на секој индивидуа/пациент. За време на оваа консултација, се дискутираат естетските пробеми и цели на пациентот. Следно, ќе се изврши комплетен стоматолошки преглед, кој може да вклучува рентген и дигитално скенирање, за да се оцени оралното здравје и да се одреди соодветниот план за лекување/третман.

Откако ќе се воспостави планот за лекување, се вршат специфичните стоматолошки козметички процедури. Тие може да вклучуваат белење на заби, поставување на порцелански фасети, забни импланти или други третмани прилагодени на потребите на пациентот.

Доколку сте заинтересирани да го подобрите изгледот на вашата насмевка, ви препорачуваме да закажете консултација кај нашите стоматолози на 072 267 064 или 02 3091 484 и добијте го решението кое долго го чекате!

Имплантологија е дел од оралната хирургија кој вклучува поставување забен имплант. Тоа е процедура со која се прави замена на корените на вашите заби, изработени од титаниумски метал кои изгледаат како завртки со цел надоместување на исчезнатиот или оштетениот заб со вештачки заб кој изгледа исто и ја врши истата функција како вистинските заби.
Оперативниот зафат кој ќе биде применет за имплантирање зависи од видот на имплантот и состојбата на вилицата. Поставувањето забен имплант е операција која може да опфати неколку процедури.

Главната придобивка од имплантите е солидна поддршка за сите нови заби. Овој процес бара интеграција на имплантот во коската. Бидејќи за ова заздравување е потребно време, самиот процес може да потрае неколку месеци (3-4 месеци).

Зошто и кога се прави имплантација на заб?

Забните импланти се поставуваат хируршки во вилицата, каде што служат како корени за изгубените/претходно извадените заби.

Забните импланти може да бидат соодветни за вас доколку:

• Ви недостасува еден или повеќе заби
• Вилицата е здрава и има целосен раст
• Имате соодветни коски за поддршка на импланти или може да примите коскена трансплантација
• Имате здрави орални ткива
• Немате болести кои ќе влијаат на заздравувањето на коските
• Не можете или не сакате да носите протези
• Сакате да го подобрите говорот
• Подготвени сте да се посветите на процесот неколку месеци
• Не сте пушач

Можните ризици

Како и секоја операција, хирургијата за имплантација на заби носи одредени здравствени ризици. Меѓутоа, проблемите ретко се појавуваат, а доколку се појават, обично се мали и лесно се лекуваат. Ризиците вклучуваат:

• Инфекција на местото на имплантот
• Повреда или оштетување на околните структури, како што се други заби или крвни садови
• Нервна повреда, која може да предизвика болка, вкочанетост или пецкање во вашите природни заби, непца, усни или брадата
• Проблеми со синусите, кога нема доволно коскен волумен при имплантирање може да се пробие синусната мембрана, со што може да се направи комуникација помеѓу оралната и синусната празнина, а тоа да отвори можност за инфекција на овие простори. При употребена прекумерна сила имплантот може да се втурне во синусната празнина.

Превенција од компликации при поставување на импланти

Кога една имплантолошка интервенција е добро испланирана и има соодветна подготовка на пациентот ризикот за настанување на компликација е сведен на минимум. Со новите модерни дијагностички мерки пред време се одбележуваат сите битни анатомски содржини на кои треба да внимаваме во тек на работата. Исто така CBCT снимките од горната и долна вилица ни овозможуваат предвремен план за точната позиција на имплантот. Со помош на дигитална стоматологија е веќе одредено каде ќе биде поставен имплантот, при што се изработува индивидуализиран имплантолошки водач. Овој водач има за цел да се фиксира на горната или долната вилица, зависно од тоа каде ќе биде самата интервенција и да помогне при имплантирање.

За повеќе информации околу процедурата закажете консултација со специјалист по орална хирургија на 02 3091 484 кој ќе ве советува за можните решенија за вашиот проблем.

Колоноскопијата е процедура која се користи за испитување на состојбата на дебелото црево и завршниот дел од тенкото црево. Причината за индицирање на овој тест е со цел дијагностицирање на можни болести или лекување на одредени патологии кои можат да се утврдат преку истото испитување, како што се хемороиди, полипи или други видови аномалии.

Како се изведува?

За да се направи колоноскопија, се користи уред наречен колоноскоп, кој се состои од флексибилна цевка која се внесува во ректумот преку аналниот сфинктер. Доколку целта на процедурата е дијагностичка, процедурата ќе вклучува камера и светло кое ќе го олесни приказот на дебелото црево на мониторот. Од друга страна, доколку колоноскопијата се прави наменски со цел лекувате патологија (на пример отстранување полипи), се додаваат и инструменти со кои ќе се изврши интервенцијата.

Кога треба да се направи?

Овој тест се прави за да се исклучи можноста за постоење рак на дебелото црево кај пациенти кои покажуваат дигестивни симптоми или имаат семејна историја (генетски предиспозиции). Од друга страна, пак, генерално кај општата популација која е без ризик фактори се препорачува колоноскопија да се направи над 50 годишна возраст и истата да се повторува на секои пет или десет години.

Колоноскопија се спроведува и при постоење на следните симптоми:

• Хронична дијареа
• Хронична абдоминална болка
• Ректално крварење при одење во тоалет или во самата столица.
• Кронова болест
• Улцеративен колитис
• Хронична анемија со недостаток на железо, која може да биде предизвикана од крварење во дебелото црево.
• Присуство на полипи или семејна историја на полипоза
• При губење на многу килограми за кратко време и без очигледна причина како диета, вежбање и слично.

Во кои случаи не се прави колоноскопија?

Основни состојби при кои колоноскопијате е контраиндицирана се: тешка декомпензирана респираторна или срцева слабост, неодамнешен миокарден инфаркт, интестинална перфорација и сериозни нарушувања во коагулација на крвта.

Подготовка на пациентот пред процедурата

Пред оваа процедура потребно е пациентот да следи низа инструкции со цел да ги елиминира можните остатоци од храна од дигестивниот систем.
Деновите пред самата колоноскопијата треба да се спроведе одредена диета, со консумирање препорачана течна храна. Исто така, пациентот мора да ја надополни оваа диета со лаксативни производи за да го провоцира празнењето на цревата.

Дали постој ризик од процедурата?

Иако колоноскопијата е безбедна процедура, како и секоја инвазивна медицинска техника, таа може да има одредени ризици. Сериозни компликации обично се јавуваат во 0,5% од случаите и најчесто се решаваат во склоп на истата процедура.

Дали е безболна?

На денот на интервенцијата, пациентот добива седација, на тој начин тој или таа не чувствува никаква болка или непријатност и може да остане смирен за време на процедурата. Времетраењето на колоноскопијата може да се движи помеѓу 30 минути и еден час во зависност од видот на областа што треба да се испитува.
Откако ќе заврши процедурата, пациентот мора да остане во лежечка позиција додека не помине анестезијата. Се препорачува пациентот да има придружник бидејќи дури и неколку часа по самата процедура може да се забележат благи ефекти од седацијата и не е препорачливо да вози.

Иако може да изгледа како малку непријатен тест, колоноскопијата не им пречи на повеќето пациенти, кои се враќаат на секојдневните активности во рок од 24 часа. Она што можете да го забележите е одреден притисок во пределот на стомакот предизвикан од самиот уред и од гасот кој се користи за проширување на ѕидовите на дигестивниот тракт.

Доколку почувствувате некој од гореспоменатитеите симптоми, препорачуваме да не ја одложувате посетата на специјалист. Тој доколку процени дека е потребно ќе ви препорача ваков тип на испитување. Превенцијата е најдобриот лек.

Закажете ја вашата консултација на 02 3091 484

Умниците се последните заби на крајот на вилицата кои се појавуваат најчесто на возраст од 17 до 25 години, во стадиумот на младоста кој е поврзан со стекнувањето на зрелоста.

Овие заби не предизвикуваат никакви проблеми кога се правилно порамнети, но најчесто не е тоа случај. Тие растат неправилно и предизвикуваат болка и повреди, станувајќи проблем за нашето орално здравје, што на крајот резултира со препорака за нивно отстранување.
Имаме 4 умници кои се сместени зад катниците на горната и долната вилица. Но, кај некои луѓе тие може делумно да никнат или дури и никогаш да не излезат, што значи дека остануваат под ткивото на непцата.

Кога треба да се вадат умниците?

Најчеста причина да размислите за отстранување на умниците е ако тие не можат целосно да излезат поради недостаток на простор во вилицата. Ова може да се должи на состојбата на мандибуларниот раст или анатомски и наследни фактори.
Кога овие заби остануваат делумно во непцата, тешко се гледаат и чистат, при што се акумулира храна, наслаги и нечистотија и можат да привлечат бактерии, зголемувајќи го ризикот од страдање од кариес или орални инфекции.

Во други случаи, умниците можат да растат со хоризонтална наклонетост, оштетувајќи ги блиските заби. Ова, исто така, го зголемува ризикот тие да заболат од кариес во области кои се тешко достапни за лекување.
Понекогаш, насоката на никнување на умниците е коректна. Но, ако во вилицата немаат доволно простор да се сместат, тие може да не излезат и да останат импактирани. Ова може да доведе и до инфекции, како и до цисти кои можат да ги оштетат корените на другите заби или виличната коска.

Кои симптоми укажуваат на проблеми умниците?

Најчестите знаци кои укажуваат дека тие не се развиле правилно и/или дека предизвикуваат проблеми и инфекции се следните:

• Болка во вилицата и оток околу забот
• Воспаление и црвенило на непцата
• Оток на образот
• Крварење и чуствителност на забите во засегнатата област
• Tреска
• Халитоза
• Болка во увото
• Непријатност при јадење

Кога нема потреба да се вадат умници?

Иако неретко растењето на умниците предизвикува проблеми, не е секогаш потребно нивното вадење. Особено додека нивниот раст и развој и ризикот што го има нивното присуство за останатите заби е контролиран, тие не треба да се отстранат.
Исто така доколку тие се здрави, целосно излегле, зазеле правилна положба и може лесно да се чистат секојдневно, нема потреба да се отстрануваат.

Кога треба да се оди на лекар?

Доколку сте искусиле некој од споменатите симптоми, со рутинска рендгенска снимка може да се открие состојбата на вашите умници за да се процени можноста за екстракција (отстранување) и навреме да се избегнат компликации.

Во новотворениот центар за стоматологија во клиниката Жан Митрев, тимот на стоматолози составен од орален хирург, специјалист по ортодонција, стоматолог, техничари и стоматолошки сестри ви стојат на располагање за сите ваши потреби од областа на здравјето на забите. Закажете бесплатна консултација до 31.08.2024г. на 072 267 064 или 02 3091 484