Дали сте слушнале за херпес зостер?

Херпес зостер е вирусна кожна инфекција предизвикана од истиот вирус како и варичелата. Toj предизвикува болен осип на кожата кој доведува до меурчиња. Може да се манифестира на било кој дел од телото, но во повеќето случаи се појавува во меѓуребрената област, лево или десно на торзото.

Секој што имал варичела може да развие херпес зостер, бидејќи откако ќе заболи првпат, вирусот останува во телото и е неактивен, но може да се реактивира со текот на времето, предизвикувајќи херпес. Се проценува дека 15% од населението ќе го развијат во одреден момент од својот живот при што тоа обично ги погодува луѓето постари од 60 години.

Причините за херпес зостер не се точно утврдени, но се истакнува дека луѓето кои се во депресивна состојба или пак оние кои доживеале многу силен стрес, при што им е нарушен имунолошкиот систем, имаат поголема веројатност да бидат погодени од него.

Најчестите симптоми на херпес зостер се:

  • Болка, печење, чешање и/или пецкање во пределот на лезијата пред да се појави
  • Осип, зацрвенa кожа и плускавци
  • Красти кога лезијата се суши
  • Вознемирен стомак
  • Треска
  • Чувствителност на светлина
  • Главоболка
  • Мускулни болки
  • Замор

Компликации на херпес зостер

Иако најчесто херпес зостер е самоограничувачка состојба која не го загрозува животот на засегнатото лице и која исчезнува за една или две недели, таа може да биде многу болна, а во некои случаи и да доведе до компликации.

Најчестите компликации предизвикани од херпес зостер се:

  • Постхерпетична невралгија: се јавува кога болката продолжува долго по исчезнувањето на кожните промени.
  • Невролошки проблеми: Херпес зостер може да предизвика енцефалитис, парализа на лицето или проблеми со слухот или рамнотежата.
  • Кожни инфекции: се јавуваат кога кожните компликации не се третираат соодветно.
  • Губење на видот: предизвикано од офталмолошки зостер, што се појавува во или околу окото.

Имајќи ги предвид можните компликации, од суштинско значење е да ги идентификувате првите симптоми и да отидете кај специјалист за да започнете со лекување што е можно поскоро.
Во Клиничката болница Жан Митрев имаме Оддел за дерматологија составен од тим од квалификувани професионалци кои можат да одговорат на сите ваши потреби и да ве спроведат низ процесот на дијагноза и третман, овозможувајќи и за секој од вас персонализиран пристап.

Денеска се одбележува светскиот ден на борба против ракот

Денеска се одбележува светскиот ден на борба против ракот

Секој 4-ти февруари, Светскиот ден на борба против ракот го привлекува вниманието во светот кон ракот и неговата превенција, дијагностицирање и лекување, признавајќи ја посветеноста на организациите, заедниците и индивидуите за намалување на глобалното влијание на болеста.

Незаразните болести, меѓу кои е и ракот, се вбројува во 10-те најголеми закани за глобалното здравје на човешвото. Само во 2021 година околу 10 милиони луѓе ширум светот починале од рак. Но не е само предвремената смрт она што загрижува. Тука се изгубената продуктивност, здравствените трошоци, изгубените примања, намалениот квалитет на живот, попреченоста.

Затоа да дадеме сите придонес кон подигање на свеста дека голем процент (30 до 50%) на сите видови рак можат да се спречат доколку се преземат мерки навреме.

Можен е напредок!

Преку инвестирање, поголем пристап до информации, навремена дијагностика и лекување се зголемуваат шансите за преживување канцер.
Ние во Жан Митрев Клиник се приклучуваме кон иницијативата за информирање и навремена дијагностика по намалени цени. Во периодот од 7 февруари заклучно 31 март 20222 прегледите: ехо на дојка, 2Д, 3Д мамографија, компјутерска томографија на бели дробови и видеодермоскпското мапирње на кожата се на половина цена.

Не чекајте, закажете го вашиот преглед на 02/3091-484

Зошто се користи остеодензитометријата (DEXA, DXA)?

Скринингот за коскена густина, исто така наречен остеодензитометрија е напредна рендген технологија која се користи за мерење на густината на коскената маса и нејзино губење. DXA е актуелно воспоставен стандард за мерење на минералната густина на коските (BMD).

Овој преглед (скрининг) им помага на лекарите да дијагностицираат и лекуваат медицински состојби кои се поврзани со коскената густина. Пациентите при овој преглед се изложени на мала доза јонизирачко зрачење, со помош на кое се произведуваат слики од внатрешноста на телото. Рендгенските снимки се најстариот и најчесто користен начин за медицинско снимање.

DXA обично се прави на колковите и долниот дел на ‘рбетот. Кај некои возрасни и кај децата обично се испитува целото тело.

Кои се придобивките, а кои ризиците?

Придобивки:
– Остеодензитометрија (DXA) е едноставна, брза и неинвазивна процедура.
– Не е потребна анестезија и специјална претходна подготовка.
– Количината на зрачење што се користи е екстремно мала. Чисто за споредба ова зрачење е помало од една десетина од стандардната доза од направен рендген на градниот кош и помала од дневно изложување на природно зрачење.
– Скринингот на коскената густина DXA е моментално најдобриот стандардизиран метод достапен за дијагностицирање на остеопорозата и исто така се смета за точен проценувач на ризикот од фрактури.
– DXA се користи за да се донесе одлука за потребениот третман. Исто така може да се користи за следење на ефектите од третманот.
– По скринингот, нема никакво зрачење во вашето тело.

Ризици:
– Секогаш постои мала шанса да заболите од рак од изложување на зрачење. Сепак, со оглед на малата количина што се користи во медицинските слики, користа од точната дијагноза далеку го надминува поврзаниот ризик.
– Бремените жени задолжително треба да го известат лекарот или радиотехнологот за својата состојба.
– Понекогаш дозата на зрачење за овој процес може да варира.
– Не се очекуваат никакви компликации од процедурата DXA.

Резултатите од вашето испитување содржат две главни оценки:

Т-оценка: таа ја покажува вашата коскена густина во споредба со млада возрасна личност од ист пол со максимална коскена маса. Резултат поголем од -1 се смета за нормален. Резултатот помеѓу -1,1 и -2,4 е класифициран како остеопенија (ниска коскена маса). Оценката помала од -2,5 се дефинира како остеопороза. Т-оценката се користи за да се пресмета ризикот од развој на фрактура и, исто така, да се утврди дали е потребен третман.

Z-оценка: таа ја прикажува вашата коскена густина во споредба со другите лица во вашата возрасна група со иста висина, тежина и пол. Ако овој резултат е исклучително низок или висок, тоа може да укаже на потреба од дополнителни медицински испитувања.
Вообичаено може да се забележат мали промени помеѓу испитувањата поради разликите во позиционираност, но обично не се значајни.

Остеодензитометријата (DXA) како испитување е достапна во нашата клиника и на располагање се нашите радиолози и ортопеди кои се специјално обучени за снимање и толкување на овие резултати, и со својата професионалност и долгогодишно искуство ќе ви овозможуват соодветен и персонализиран третман.

Дали знаете за симболиката на носење црвена облека и срцевите заболувања?

Трендот на одбележување специјален ден, недела, или месец за подигање на свеста за најразлични заболувања и нивна превенција, во континуитет се засилува. Речиси секоја недела или месец е посветен на различна благородна кауза.

Американците се особено активни на оваа тема. Така почнувајќи од 2002 година тие го креираа ,,Денот на црвената облека,,. Секој прв петок во февруари, со носењето црвена облека всушност се искажува поддршката за подигање на свеста за срцеви заболувања.

Одбележувањето на овој ден на ваков начин има за цел да ги предупреди особено жените за нивната здравствена закана број еден – срцевите заболувања.

Срцевите заболувања се болести кои го зафаќаат срцето, крвните садови или и двете. Причините за срцеви заболувања се различни, но атеросклерозата или високиот притисок (хипертензијата) се најчестите. Дополнително, со стареењето доаѓа до голем број физиолошки и морфолошки промени кои ја менуваат кардиоваскуларната функција и доведуваат до последователен зголемен ризик од кардиоваскуларни болести, дури и кај здрави асимптоматски индивидуи.

Срцевите заболувања се водечка причина за смртност во светот. Од 1970 година со денеска, стапките на смртност од кардиоваскуларни болести се намалени во земјите со високи приходи, но во исто време, се зголемија драстично во земјите со низок и среден приход. Иако срцевите заболувања обично ги погодуваат постарите возрасни лица, првите знаци на кардиоваскуларните болести започнуваат порано во животот. Затоа, постои зголемен акцент на спречување на атеросклероза преку модифицирање или менаџирање на факторите на ризик, како што се здравата исхрана, вежбањето и откажувањето од цигари.

Облечете црвено денеска и потрудете се да живеете и да се храните поздраво, заштитете го здравјето на вашето срце.

Бременост и заразни болести

Бремените жени не се заштитени од заразните болести за време на бременоста

Уште во IX век, научниците го сфатиле постоењето на поврзност меѓу бременоста и зголемената подложност на инфекции. До почетокот на XX век, оваа врска помеѓу бременоста и сериозните последици од заразните болести ги натерала лекарите да препорачуваат терапевтски абортус на трудниците со туберкулоза за да се намали ефектот на болеста врз мајката.

Иако оттогаш се развиени ефективни превентивни и терапевтски интервенции за лекување на туберкулоза, врската помеѓу бременоста и заразните болести останува и сè уште е проблем при други заразни болести. Истражувањата покажуваат дека кога е жената е бремена, нејзините адаптивните имунолошки реакции стануваат послаби, што се наведува како причина на намалениот вирусен клиренс забележан кај бремени жени.

Дополнително, доказите покажуваат дека вродениот имунолошки одговор на телото е зголемен за време на бременоста, за да одговори на намалениот адаптивен имунолошки одговор за заштита на бремената жена и нејзиниот фетус од последиците на инфекцијата.

Некои докази сугерираат дека бремените жени се поподложни на заразување со инфекции
Дополнително, неодамнешни студии навестуваат исто така дека бремените жени, исто така, може да бидат поподложни на заразување со заразни болести, како и да страдаат од потешки симптоми. Податоците покажуваат дека бремените жени може да бидат поподложни на заразување со ХИВ, листериоза и маларија, иако се потребни повеќе податоци за да се потврди оваа претпоставка.

Заразни болести кои можат да влијаат на фетусот

Заразувањето со сипаници за време на бременоста може да биде опасно и за мајката и за бебето. На жените кои се бремени им се советува да го контактираат својот матичен лекар веднаш доколку појават симптоми на сипаница или ако биле во контакт со некој што е заразен. Во многу земји, возрасните имаат имунитет на сипаници, меѓутоа дефинитивната потврда дали бремената жена е имуна или не се прави со тест на крвта.

Цитомегаловирусот (CMV) е вирус кој е дел од семејството на херпес. Тој е одговорен за предизвикување херпес, како и варичела. Иако инфекциите со овој вирус се чести кај децата, вирусот може да биде опасен доколку жената да се зарази за време на бременоста, а може да влијае на фетусот. Потврдено е дека бебињата родени од жени кои биле инфицирани со ЦМВ за време на бременоста може да страдаат од губење на слухот, слепило или оштетување на видот, епилепсија или тешкотии во учењето. Во случаи кога мајката не била заразена претходно и ја доживеала својата прва ЦМВ инфекција за време на бременоста, постои зголемен ризик за бебето. Здравствените работници советуваат да се преземат многу едноставни превентивни мерки за да се спречи пренесување на ЦМВ инфекции кај малите бебиња. Овие мерки вклучуваат редовно миење на рацете, избегнување бакнување на децата во лицето и не споделување прибор за јадење или чаши со деца.

Стрептокок од групата Б (GBS) ретко претставува опасност за бебето. Меѓутоа, во многу мал број случаи, инфекцијата може да помине од мајката на бебето и може да предизвика сериозни болести. На жените кои имале инфекција на уринарниот тракт со стрептокок од групата Б за време на бременоста, треба да им се понудат антибиотици за време на породувањето за да се спречи бебето да се зарази со вирусот за време на раѓањето. Одредени ситуации, исто така, може да доведат до поголема веројатност детето да се зарази со вирусот од мајката. Таков е случајот за време на предвремено породување, ако мајката имала треска за време на бременоста или ако водењакот ѝ пукне прерано.

Додека повеќето возрасни кои се инфицираат со хепатитис Б најчесто целосно закрепнуваат во рок од неколку месеци, бебињата кои се заразуваат од вирусот за време на бременоста се склони кон хронични инфекции, при што 90% од бебињата родени со инфекција развиваат хроничен хепатитис Б. На бремените мајки треба да им се понудат тестови на крвта за инфекција со хепатитис Б, така што на ризичните бебиња може да им се даде вакцина при раѓањето за да се избегне хронична инфекција и заболување на црниот дроб.

Слично на тоа, хепатитисот Ц може да се пренесе од мајка на бебе, а тестовите на крвта треба да се направат за време на бременоста за да се процени ризикот на детето. Иако пренесувањето на овој вирусот од мајка на бебе е помалку веројатно отколку кај хепатитис Б, во моментов не постојат методи за спречување на овој пренос.

Херпесот е уште еден вирус кој може да се пренесе од мајка на бебе, но сепак, тој може сосема да се спречи. Ако жената ја добие првата инфекција со херпес кон крајот на бременоста, најверојатно ќе се препорача царски рез како средство за спречување на пренесување на инфекцијата на детето.

Конечно, иако ХИВ инфекцијата веројатно нема да има значително влијание врз бремената мајка ако нема симптоми на инфекција, постои висок ризик таа да ја пренесе инфекцијата на своето бебе. За среќа, третманот за време на бременоста може да го намали овој ризик од 25% (без третмнан) на помалку од 1% со третман.

Генерално, важно е бремените жени да имаат пристап до ажурирани информации за влијанието на инфекциите врз нивното здравје и врз здравјето на нивното бебе. Иако многу инфекции можат да имаат негативно влијание и на мајката и на детето, постојат многу превентивни и терапевтски методи за заштита на здравјето на родителот и бебето за што можат да ве советуваат вашите лекари гинеколози.

ТАВИ процедури – Продолжен животот на 8 пациенти со аортна стеноза

Процедурата ТАВИ (Trans catheter Aortic Valve Implantation) претставува комплексен зафат на вметнување на аортна валвула без операција на отворено срце.
Од почетокот на годинава, во месец јануари, за само 2 дена беа направени вкупно 8 вакви зафати при што беспрекорно вешто беа поставени биолошки залистоци вградени во протеза од метална мрежа (слична на коронарен стент, но значително поголема), кои во потполност да ја извршуваат функцијата на тролистниот аортен залисток.

ТАВИ зафатите беа спорведени од тимот за интервентна кардиологија на чело со д-р Вилма А. Соколов и д-р Шпенд Идризи, кардиохирургот д-р Никола Христов, д-р Тања Анѓушева, тимот од анестезија и РТГ дијагностика и подготовка на аортните валвули од страна на м.с. Соња Русевска.

Ваквите зафати се препорачуваат кај пациенти со аортна стеноза која е всушност стекната болест на срцето. Најчесто пациентите се разболуваат уште во детска возраст, а предизвикувачот е ревматска треска. Болеста потоа се развива повеќе години и напредокот е индивидуален и може да трае и до 15-20 години. Обично во почетокот се идентификува како шум на срце кој персистира за цело време на болеста. Потоа, со примена на ехокардиографска проценка се утврдува степенот на болеста и се дваат препораки за понатамошно следење. Кога аортната стеноза ќе се развие, пациентите чувствуваат симптоми како: замор, гушење, градна болка, вртоглавица, а кај некои и губиток на свест.

При ваква состојба односно тежок степен на болеста и присуство на наведените симптоми се препорачува третман на аортната валвула. ТАВИ зафатот е најдобра опција за пациентите кои се високоризични, возрасни со многу коморбидитети или претходни операции на отворено срце.

Целата процедура трае кратко, но е претходно добро испланирана. Нема ургентни ТАВИ процедури, туку само планирани. По МСКТ на аорта по кардипротокол со мерње и проценка за големината на валвулата и стратегија за самата интервенција. Валвулата е индивидуална и се порачува наменски за секој пациент.
Направени се 19 ТАВИ процедури во 2021 и 8 процедури во 2022.

Што е алкохолен хепатитис и како да се спречи?

Хепатитис е општ термин кој опишува воспаление на ткивото на црниот дроб. Иако воспалението може да настане од повеќе причини, најчест е хепатитисот од вирусна инфекција.
Алкохолниот хепатитис пак претставува тежок синдром при кој воспалението на црниот дроб е предизвикано од консумирање алкохол.

Алкохолот и алкохолни заболувања на црниот дроб

Алкохолното заболување на црниот дроб (АЛД-alcohol liver disease) е општ термин кој се однесува на оштетувањето предизвикано на ткивото на црниот дроб од прекумерно консумирање алкохол. Опфаќа низа болести, вклучувајќи стеатоза (замастен црн дроб), цироза и алкохолен хепатитис (АХ). AХ е тешка форма на алкохолно заболување на црниот дроб и обично доколку консумацијата на алкохол продолжи, напредува во цироза на црниот дроб.

АХ може да се повлече ако се прекине пиењето. Но доколку се појави цироза, оштетувањето на црниот дроб е неповратно.
Алкохолното заболување е најчеста причина за трансплантација на црн дроб во САД. Според Националниот институт за злоупотреба на алкохол и алкохолизам (NIAAA), AХ се утврдува преку:

  • Појава на жолтица во рок од 60 дена од минимум 6-месечен период на тешка консумација на алкохол.
  • Ниво на серумски билирубин, што се однесува на концентрацијата на билирубин во крвотокот, од повеќе од 3 милиграми на децилитар (mg/dL) во споредба со нормалниот резултат од 1,2 mg/dL.
  • Зголемени нивоа на аспартат аминотрансфераза (AST) од типичен опсег од 5-40 единици на литар серум до помеѓу 50-400 единици на литар. AST е ензим кој се наоѓа најмногу во црниот дроб и се ослободува во крвта ако црниот дроб е оштетен.
  • Сооднос AST/ALT (односот помеѓу концентрацијата на AST и аланин аминотрансферазата, друг ензим што укажува на оштетување на црниот дроб) од 1,5 или поголем.
  • Не постоење на вирусна причина за хепатитис.

Клинички, најчестиот симптом на АХ е присуството на жолтица, но останатите симптоми вклучуваат: анорексија, треска, гадење, повраќање и замор. Поради губење на апетитот од алкохолно заболување, неухранетоста е исто така честа кај луѓето со алкохолен хепатит.

Причини за алкохолен хепатит

АХ е болест која може да се спречи, која е предизвикана од постојаното консумирање на повеќе алкохол отколку што може да преработи црниот дроб. Црниот дроб е главното место во телото каде се метаболизира алкохолот со помош на три ензимски системи одговорни за оксидација на алкохолот. (Тие го вклучуваат системот на цитозолна алкохол дехидрогеназа (ADH), микрозомалниот систем за оксидација на етанол (MEOS) и системот на пероксизомална каталаза). Производот на сите три системи е реактивен метаболит наречен ацеталдехид, кој го оштетува ткивото на црниот дроб на различни начини.

Еден механизам е преку генерирање на слободни радикали и инхибиција на антиоксидантната одбрана. Слободните радикали се молекули кои содржат кислород и се нормален нуспроизвод на производството на енергија од страна на клетките. Во високи концентрации, тие можат да ги оштетат клеточните мембрани и протеините предизвикувајќи оштетување на ткивото.

Антиоксидансите пак, се молекули кои ги неутрализираат слободните радикали, а оксидативниот стрес се јавува кога постои нерамнотежа помеѓу слободните радикали и антиоксидансите, што доведува до воспаление и оштетување на клетките.
Според тоа, алкохолот индиректно го оштетува црниот дроб додека се метаболизира. Сепак, може директно да ги оштети клетките на црниот дроб со менување на движењето на другите ензими и транспортните протеини.

Колку алкохол предизвикува алкохолен хепатит?

Количината на алкохол неопходна за индуцирање на АХ е непозната и варира во зависност од лицето. Иако најчесто се забележува кај луѓе на возраст меѓу 40-60 години, тој се појавува и кај пациенти во нивните 20-ти, па дури и кај пациенти во нивните 80-ти. Додека проценетиот минимален дневен внес на алкохол неопходен за развој на АХ е помеѓу 20 – 40 грама дневно, обично пациентите даваат податоци за внес од над 80 грама дневно, во текот на пет години.

Кој е во ризик?

Иако постојат силни докази кои укажуваат на генетска подложност за развој на нарушување на злоупотребата на алкохол, улогата на генетиката во прогресијата кон алкохолен хепатит е нејасна. Само мал процент од луѓето со тежок алкохолизам развиваат АХ. Сепак, истражувањата покажаа дека следните фактори влијаат на ризикот од развој на болеста:

Пол

Жените се поподложни на АХ бидејќи поинаку го апсорбираат и метаболизираат алкохолот од мажите. Жените имаат помало количество на вода во телото, а поголемо количество телесни масти, со што постигнуваат повисоки концентрации на алкохол во крвотокот од мажите по консумирање еквивалентно ниво на алкохол. Тие исто така го метаболизираат алкохолот од крвта со побрзо темпо од мажите.

Дебелина

Присуството на прекумерна тежина значително ја зголемува веројатноста за АХ, поради поврзаноста помеѓу алкохолот и телесните масти. На пример, масните киселини од масното ткиво (масните клетки) придонесуваат за воспаление на црниот дроб, а воспалението на цитокините во масното ткиво е тесно поврзано со воспалението во ткивото на црниот дроб.

Етничка припадност

Во Соединетите Американски Држави, согласно направени истражување кое ја спореди сериозноста на АХ и цирозата кај пациенти со светла боја на кожата, наспроти пациентите со темна боја на кожата, покажа дека пациентите со Афроамериканци и Хиспанци со цироза веројатно ќе имаат двојно зголемување на AST во споредба со пациентите со бела боја. Хиспанците со АХ исто така имаат поголема веројатност да развијат карактеристики на цироза отколку Афроамериканците и белите луѓе со АХ.

Може ли да се спречи АХ?

Иако избегнувањето на целокупното консумирање алкохол е единствениот начин да се елиминира ризикот од АХ, намалувањето на пиењето до умерена количина може да го намали ризикот. Внимавањето да не се консумира алкохол со други потенцијално токсични лекови за црниот дроб и преземањето чекори за спречување на инфекција од хепатитис Ц, исто така, ќе ја намали веројатноста за развој на АХ.

Преземете чекори за да спречите диабетес тип 2

Ризик фактори и превенција на дијабетес тип 2

Ако имате дијабетес, тоа значи дека нивото на шеќер во крвта е превисоко. Кај дијабетес тип 2, ова се случува затоа што вашето тело не произведува доволно инсулин или истото не го користи соодветно, што е познато како отпорност на инсулин. Ако сте изложени на ризик од дијабетес тип 2, можеби ќе можете да го спречите или забавите неговиот развој.

Кои лица може да бидат изложени на ризик од дијабетес тип 2?

Многу луѓе се изложени на ризик за дијабетес тип 2. Вашите шанси да се развиете дијабетес од овиј тип зависат од комбинација на повеќе фактори на ризик, како што се вашите гени и начин на живот. Факторите на ризик вклучуваат:

  • Преддијабетес: Ова значи дека имате нивоа на шеќер во крвта кои се повисоки од нормалните, но не доволно високи за да се наречете дијабетес.
  • Прекумерна тежина или дебелина
  • Наследен фактор: Имате членови на семејството со дијабетес
  • Висок крвен притисок
  • Ниско ниво на добар холестерол (HDL) или високо ниво на триглицериди
  • Дијабетес за време на бременоста
  • Бебе родено девет килограми или повеќе
  • Неактивен животен стил
  • Срцеви заболувања или сте имале мозочен удар
  • Депресија
  • Синдром на полицистични јајници
  • Пушењето

Како можам да ја спречам или одложам појавата на дијабетес тип 2?

Ако сте изложени на некој од овие ризици кои влијаат на развој на дијабетес, можеби ќе можете да работите на спречување или одложување на истите. Повеќето од активностите кои што треба да ги преземете вклучуваат поздрав начин на живот. Ако ги направите овие промени, едновремено ќе се случат и други здравствени придобивки. Можете да го намалите ризикот од други болести и веројатно ќе се чувствувате подобро и ќе имате повеќе енергија.

Затоа направете ги следните промени:

  • Намалете ги килограмите и одржувајте соодветна телесна тежина. Контролата на тежината е важен дел од превенцијата на појава на дијабетес. Можеби ќе можете да го спречите или одложите дијабетесот со губење на 5-10% од вашата моментална тежина. На пример, ако тежите 100кг вашата цел би била да изгубите помеѓу 4,5 и 9 килограми. Но она што е уште поважно е штом ќе ја изгубите тежината да се задржите на истата.
  • Следете план за здрава исхрана. Важно е да го намалите бројот на калории што ги внесувате секој ден за да можете да губите тежина или да ја задржите постоечката. За да го постигнете ова, вашата исхрана мора да вклучува помали порции и помалку масти и шеќер. Исто така, треба да јадете разновидна храна, вклучувајќи многу цели зрна, овошје и зеленчук. Исто така, добро е да се ограничи црвеното месо и да се избегнуваат месните преработки.
  • Вежбајте редовно. Вежбањето има многу здравствени придобивки, вклучително и можноста со редовно вежбање да изгубите тежина и да го намалите нивото на шеќер во крвта. И двете го намалуваат ризикот од дијабетес тип 2. Минимумот кој треба да го применувате е: 30 минути физичка активност пет пати во неделата. Ако не сте биле активни, разговарајте со вашиот лекар за да ви помоге да одредите кои видови на вежби се најдобри за вас. Можете да започнете полека додека не ја достигнете целта.
  • Откажете се од пушењето. Пушењето може да придонесе за отпорност на инсулин, што може да доведе до дијабетес тип 2. Ако веќе пушите, обидете се да ги откажете цигарите.

Разговарајте со вашиот лекар кој ќе ви помогне да утврдите дали има нешто друго што можете да се направи за да го спречите или одложите дијабетесот тип 2. Ако сте изложени на висок ризик, вашиот лекар може да предложи да земете и некои лекови за дијабетес.